ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

อันกลอนนี้จะเริ่มให้เพื่อนต่อ ผมจะรอให้ท่านวาดสิ่งที่หวัง
มาแต่งต่อคิดต่อด้วยกำลัง ขอพลังจิตคิดต่อแต่งเสริมที
ความรักก็เปรียบน้ำที่เคลื่อนไหว มันจะไปร่องไปทั่วถิ่นที่
พัดคลื่นโถมทำลายทุกสิ่งพลี เป็นสิ่งที่มีพลังอันมากมาย
น้ำหยดลงหินมันยังกล่อน...................................................แต่งต่อที่นะมึนแล้ว

น้ำตาหยดลงหิน.....หินมันยังกร่อน
แล้วหัวใจ ที่เนื้อมันอ่อนๆ จะทนได้สักแค่ไหน
หากต้องพบ แต่ความเจ็บช้ำ อยู่ร่ำไป
คงไม่นานเท่าไหร่ เนื้อเยื่อหัวใจ คงแหลกราญ

แล้วจะร้องหารัก อยู่ทำไม
หากรักแล้ว ส่งให้ ใจเผาผลาญ
รักเจ็บช้ำ หมองหม่น และทุกข์ทรมาณ
ก็เลิกเถอะนะ เลิกซมซาน
และเลิกทรมาณ เพราะรักลวงลวง

น้ำเน่ามันกัดกล่อนที่หัวใจ
ดวงหทัยผุร้าวรานแตกผลาญ
เราคงรักมากจึงซมซาน
เขาบอกขานว่าเรายิ่งกว่าเสกวางโลโซ