พิมพ์หน้านี้ - ตั้งแต่วันที่เธอเลิกรา... ...ชีวิตคนอย่างฉันเหมือนก็ไม่เหลือค่าอะไรเลย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: meang007 ที่ 05 มกราคม 2023, 12:20:AM



หัวข้อ: ตั้งแต่วันที่เธอเลิกรา... ...ชีวิตคนอย่างฉันเหมือนก็ไม่เหลือค่าอะไรเลย
เริ่มหัวข้อโดย: meang007 ที่ 05 มกราคม 2023, 12:20:AM

มีเพียงแค่ฉันคนเดียวอยู่ที่นี่...
จากวันนี้...ทุกอย่างที่มีดูไร้ความหมาย
ลมหายใจ แผ่ว ~แผ่ว เหลือไว้แค่ความรู้สึกเดียวดาย
มีชีวิต...แต่เหมือนตาย รอวินาทีสุดท้าย แค่หมดเวลา

เสียงสะอื้นตรงนี้ เธอได้ยินไหม....
น้ำตาที่รินไหล ลมหายใจแผ่วช้า...
รับรู้บ้างเถอะคนดี... คนที่เธอทิ้งไว้ตรงนี้ แทบไม่อยากลืมตา
ตั้งแต่วันที่เธอเลิกรา...
...ชีวิตคนอย่างฉันเหมือนก็ไม่เหลือค่าอะไรเลย
                     ~ เมี่ยง เมี่ยง~
                         17/09/65 ....17:26

FB: กลอนเปล่า ความรัก


หัวข้อ: …นิยามของความรัก (ใคร)?…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 มกราคม 2023, 09:04:AM

…นิยามของความรัก (ใคร)?…
(กลอนเปล่า)

“ความสุขของฉัน...คือการที่ได้เห็นเธอมีความสุข”

ฉันป่าวประกาศบอกทุกทุกคนเสมอ
ด้วยความภาคภูมิใจว่า นี่ไง…
นิยามความรักอันยิ่งใหญ่ของฉันที่มีแด่เธอ

…แต่เมื่อถึงวันที่ฉันต้องพบเจอกับความจริง
วันที่เธอเปิดเผยสิ่งที่เธอปรารถนานั้น…คือการจากลา

หยาดน้ำตาของฉัน ก็พลันพรั่งพรู
โดยไม่มีใครล่วงรู้ เพราะมันท่วมท้นอยู่แต่เพียงภายใน
ท่ามกลางเสียงหัวใจไหวระริก
ที่กระซิกสอดรับกับความสับสนทุรนทุราย

เหมือนคนจิตตกหมกมุ่น เฝ้าคิดครุ่นอยู่มิเว้นวาย
กับคำถามนับพันหมื่น และอื่นอื่นอีกมากมาย

ฉันควรจะยืดอกอย่างลูกผู้ชาย ฉีกยิ้มรับ
กับการจากไปของเธอ มิใช่หรือ?
ในเมื่อนี่คือ ความสุขที่เธอต้องการ

แต่ฉันกลับมิอาจก้าวข้ามความเจ็บปวดทรมาน
ดั่งต้องคมพิษศรรัก ที่ปักประจาน
เพื่อให้โลกรู้ว่า…

แท้จริงแล้ว ความรักอันยิ่งใหญ่ของฉัน
มันช่างน้อยค่านัก…น้อยเสียยิ่งกว่า
ความรักที่ฉันมีให้กับความรู้สึกของตัวฉันเอง…


6WX1egn5jHs

โซ…เซอะเซอ
11 มกราคม 2566