|
หัวข้อ: ทางของเรา เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 27 เมษายน 2020, 08:57:PM ทางของเรา ดั้นด้นหวังพ้นผ่าน รัตติกาลอันเหน็บหนาว ทางมืดแสนยืดยาว มิมีดาวมิมีเดือน ก้าวไปตามทางเปลี่ยว ตัวคนเดียวไม่มีเพื่อน ตามเตือนเหมือนลืมเลือน เพียงกลบเกลื่อนความอ่อนแอ ไม่มีคนปลอบใจ วันผ่านไปเหมือนเรือแพ เหนือใต้ไม่รู้แน่ โอ้แล้วแต่ชะตากรรม คิดถึงใครบางคน กลับต้องทนใจร้องร่ำ อยากลืมยิ่งจดจำ อยู่ซ้ำซ้ำเหมือนเวียนวน สายลมในยามค่ำ ยิ่งตอกย้ำช้ำต้องทน เก็บไว้ในกมล มิให้คนเห็นน้ำตา ทางเดินของชีวิต พรหมลิขิตภาพมายา ความฝันไม่กลับมา กล่าวคำลาไปตามทาง 27/4/63 |