ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

(https://scontent.fbkk22-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/81442365_3092683870759558_4243086732469207040_n.jpg?_nc_cat=101&_nc_oc=AQnuTtB8-lN-kqaIR5KVqeEybOpirS-U5Y_1FZa95_eTd3DXYl8OC67jHkWlkdt5H40&_nc_ht=scontent.fbkk22-1.fna&oh=7ac6e6b117833517531c5f8e54630f5c&oe=5EA3F627)

ดอกไม้ปลายวัน

แสงเรืองรองส่องทาบระนาบฟ้า
ก่อนจะลาลับล่วงจากห้วงหาว
ยังเอื้อพรายพลอดมาลย์แย้มบานราว
อยากจะกล่าวถ้อยคำบอกอำลา

เลือนลำแสงทอดอาบกุหลาบสวย
กลิ่นหอมรวยรินจางลงกลางหล้า
เถิดจะรอรวิแห่งทิวา
ระบายฟ้าทาดินยามสิ้นคืน

ระหว่างสูรเลือนแสงจากแหล่งสรวง
ย่อมถึงช่วงดวงดาววับวาวดื่น
ม่านราตรีคลี่ตลบเข้ากลบกลืน
แลน้ำค้างฉ่ำชื้นจักรื้นคลอ

ประดับกลีบบอบบางค่อยวางหยาด
บุปผาชาติช่วงคืนก็ชื่นช่อ
คอยวันพรุ่งแสงพร่างกระจ่างพอ
จะบานล้อแดดพรายประกายพราว

หยาดน้ำค้างหยดน้อยจะพร้อยเก็จ
ประดุจเพชร เม็ดงามของยามหนาว
ฝากน้ำใจพร่างแพร้วให้แวววาว
สุกสกาวทรวงอยู่มิรู้เลือน

กุหลาบดอกนี้จะบานข้ามปี
พรุ่งนี้จะงดงามด้วยหยาดน้ำค้าง
ฝากดอกไม้นี้บานในหัวใจมวลมิตร

โลกยังคงงดงามทุกขณะเวลา
ขอให้ทุกท่านสุข สดชื่น สมหวัง ตลอดปี ตลอดไป

ด้วยรัก
วลีลักษณา
๓๑ ธันวาคม ๒๕๖๒