|
หัวข้อ: เปลี่ยนไป ให้เหมือนเดิม เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 29 ตุลาคม 2018, 05:34:PM (https://scontent.fbkk1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/44948361_2299406826796464_1531361789000810496_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_eui2=AeGZFVdlwFL7zpsG5hzFXSE_W7K9wxbW1vGr36IXVYJcSKptnPYr5GFjlK8cJnklUASB9ZdcHaIBGAA_8mWrumtBQ8JcCfzfFnDqo-jNKGnA3Q&_nc_ht=scontent.fbkk1-1.fna&oh=1ccffb5c2e5930176c6470e6e71f765e&oe=5C4744F7)
@..เปลี่ยนไป ให้เหมือนเดิม..@ ตกตอนบ่ายงานน้อยถึงค่อยว่าง หันมองทางสร้อยศิลป์กวินเผย และโลดแล่นอ่านกลอนตะลอนเคย มิละเลยเยี่ยมเยือนมิตรเรือนตน นอกหน้าต่างลมไหวพัดใบโยก สายลมโบกพัดไกวทิวไม้สน เป็นสัญญานส่งข่าวหนาวกมล ฤดูฝนเคลื่อนไปหนาวใหม่มา หวิวหวิวใจให้หวนทบทวนคิด หลายมวลมิตรจากไปมิใฝ่หา ที่จะสื่อสัมพันธ์ประพันธ์พา สุขชีวาดั่งแรกสุดแปลกใจ แม้มิเห็นเป็นเรื่องปล่าวเปลืองนัก แต่ก็จักงวยงงและสงสัย สร้อยแสงศิลป์สืบสานลูกหลานไป แต่ทำไมศิลป์แสงมิแบ่งปัน เสียงลมพัดใบโกรกสับโขกต้น ผลัดใบสนร่วงกราวจนหนาวสั่น หลายความคิดเดินทางแตกต่างกัน คำประพันธ์แบ่งฝ่ายกระจายตาม ตะวันเคลื่อนคล้อยต่ำมืดค่ำแล้ว สายลมแผ่วพัดเยือนเสมือนถาม จะสับเปลี่ยนแนวศิลป์สุดสิ้นนาม หรืออยู่ท่ามกลางถิ่นกวินเดิม? พิณจันทร์ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๖๑ หัวข้อ: Re: เปลี่ยนไป ให้เหมือนเดิม เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 04 พฤศจิกายน 2018, 10:19:PM จากใจ ค่ำนี้ ผัสสะสายลมพัดผ่าน ความเย็นค่อยค่อยคลืบคลานมาส่งเสริม เป็นระลอกระลอกเข้าต่อเติม เร่งความหนาวเหน็บเพิ่ม ในคำนึง ฉันหวนนึกเขียนกลอนก่อนกาลดึก ในห้วงจิตคิดนึกรำลึกถึง วันเก่าเก่าตอกย้ำยังตราตรึง จากฤทัยดวงหนึ่งคะนึงนัย การฝึกหัดพากเพียรเขียนกลบท ฝึกพากย์พจน์จดจำคำสมัย บุราณขับขานทุ้มนุ่มละไม ฟังแล้วเพราะจับใจหลงใหลนัก แม้นเว้นว่างร้างลา ร้อยกรอง-แก้ว นานมากแล้ว แต่ใจยังแน่นหนัก จะพากเพียรเขียนกลอนอักษรรัก ให้ทุกถ้อยล้วนสลักเสลาคำ เฝ้ารอคอยความฝันในวันที่ หอมหวานในฤดีนี้ชื่นฉ่ำ ที่บทความงามถ้อยร้อยลำนำ เกิดงามคำฉ่ำชื่นระรื่นทรวง เพียรอยู่นานจารจดสะกดถ้อย ในคำร้อยกลอนกล ระคนห่วง เกรงกลอนเปรอะเลอะเทอะไปทั้งปวง จึงทิ้งช่วงเขียนกลอนไปบ้างนะ สวัสดีค่ะ (^_^) |