ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

 ไหล่ของฉันไม่ได้มีไว้ประคองหัวฉันเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่มันมีไว้ประคองหัวเพื่อนด้วยเมื่อเพื่อนท้อแท้ไม่มีที่พักพิง
      เสื้อของฉันไม่ได้มีไว้ห่อหุมร่างกายของฉันเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่มีไว้ค่อยเช็ดน้ำตาเพื่อนถ้าเพื่อนต้อง
การ
      แขนของฉันไม่ได้มีไว้จูงหมาเดินเล่น แต่สามารถประครองเพื่อนเมื่อเพื่อนล้ม แต่เมื่อเพื่อนล้มลงไปแล้วฉันยังมีอีกข้างไว้ฉุดเพื่อนขึ้นมา
      ปากของฉันไม่ได้มีไว้พูดพล่ามไปวันๆ แต่มีไว้พูดให้กำลังเพื่อนเมื่อถึงคราวจำเป็น
      ฟันของฉันไม่ได้มีไว้ประดับเหงือกอย่างเดียว แต่มีไว้ยิ้มให้เพื่อนทุกครั้งที่เพื่อนดีใจ
      หูของฉันไม่ได้มีไว้เจาะรูแขวนเครื่องประดับเพียงอย่างเดียว แต่มันมีไว้ค่อยฟังเพื่อนเมื่อเพื่อนต้องการที่จะระบายอะไรให้ฉันฟัง
      เท้า(ตีน)ของฉันไม่ได้มีไว้แตะใครๆเล่น แต่มันมีไว้เดินข้างๆเพื่อนนี้เหละ จะได้ไม่ไปไหนไกลกัน
      สมองของฉันไม่ค่อยมีประโยชน์เวลาสอบนักก็จริง แต่มันจะทำงานหนักเมื่อเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ
      ตับ ไต กะเพาะ ม้าม ของฉัน มันมีหน้าที่ของมันอยู่แล้ว แต่เมื่อถึงเวลาที่เพื่อนต้องการจะใช้มันเร่งด่วน ฉันยอมสละมันให้เพื่อนข้างหนึ่ง
      หัวใจของฉันไม่ได้มีไว้สูบฉีดโลหิตเพียงอย่างเดียว แต่มันมีหน้าที่เก็บเพื่อนไว้ข้างใจในด้วย
 *หวังว่าคงถูกใจคนที่รักเพื่อนทุกคนนะค่ะ
 emo_54 emo_50 emo_12 emo_58 emo_60 emo_84 emo_95                       
 

ขอบคุณนะ

 emo_47 emo_47