พิมพ์หน้านี้ - ทหารของผองประชา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: พ.พิมพา ที่ 13 ธันวาคม 2013, 06:04:PM



หัวข้อ: ทหารของผองประชา
เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 13 ธันวาคม 2013, 06:04:PM
ทหารของผองประชา

@สายลมร้อนพัดไหวไกวใบไม้
แล้วลางร้ายใต้ฟ้าก็ปรากฎ
หนึ่งใบไม้ใบนั้นวันรันทด
ก็ร่วงลดลอยเรี่ยลงเคลียพื้น

@เปรี้ยงเสียงปืนคำรามท่ามความเงียบ
มันเย็นเฉียบบาดลึกสำนึกตื่น
อีกหนึ่งร่างทหารหาญต้านหยัดยืน
ทั้งกลางวันกลางคืนเพื่อประชา

@พลีร่างลงตรงที่เก่าเศร้าสังเวย
อีกกี่ครั้งละเหวยทหารกล้า
หน้าที่คือหน้าที่ที่มีมา
คือชาติศาสตร์กษัตราประชาชน

@สันติภาพแดนใต้หลายปีผ่าน
เพียงฝ้าม่านเลือนรางกลางสายฝน
ทหารกล้าไม่สิ้นสุดอุทิศตน
กลางวังวนวิบัติความขัดแย้ง

@ส่งสารแต่ประชาชนคนท้องถิ่น
ต่างสูญสิ้นความสุขทั่วทุกแห่ง
ไฟใต้ยังลุกเหิมเพิ่มรุนแรง
ด้ามขวานแดงแสงช่วงด้วยดวงไฟ

@เสียงใครกันฝันว่ารักประชาชน
กี่ร้อยหนดังเบาเก่าและใหม่
หรือแค่วาทกรรมตอกย้ำใคร
ช่างห่างไกลสันติภาพเอิบอาบจริง

@จงสุขเถิดพี่น้องผองเพื่อนข้า
ทหารในแนวหน้าผู้กล้ายิ่ง
ด้วยความดีที่สร้างได้อ้างอิง
เคารพยิ่งแสนห่วงด้วยดวงใจ

*****************
เขียนเมื่ออาทิตย์ที่ ๒๔/๑๑/๕๖
พงศ์ภัณฑ์
๑๓/๑๒/๕๖


หัวข้อ: Re: ทหารของผองประชา
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 15 ธันวาคม 2013, 08:06:AM
(http://image.ohozaa.com/i/g13/g6rmQ2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wcDWExywCJw9iUV5)
จะกี่วัน กี่เดือน เหมือนกันหมด
ความสลด หดหู่ อยู่ชิดใกล้
ทหารหาญ ราญรอน ต่อกรไป
เพื่อผองไทย อยู่สุข ทุกทิวา

กลางป่าเขา แนวดง คงหนาวสั่น
แต่ไม่หวั่น อันใด ใจแกล้วกล้า
รักชาติยิ่ง ชีพพลี ที่เกิดมา
ใครรุกข้า ไม่เกรง เร่งฟาดฟัน

นอนกอดปืน เพื่อให้ เราได้สุข
หมดสนุก ชีวิต ที่คิดฝัน
เหลือบริ้นไร ไต่ตอม ยอมจาบัลย์
เพียงไทยนั้น ร่มเย็น เช่นก่อนกาล
พันทอง
๑๕/๑๒/๕๖
(http://image.ohozaa.com/i/g13/g6rmQ2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wcDWExywCJw9iUV5)