|
หัวข้อ: "ผู้เสพ" เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 18 กันยายน 2013, 10:45:PM วันนี้เล่าเรื่อง "ผู้เสพ"
พูดถึงคนที่เลิกยาเลยแล้วกัน(สารเสพติดทุกชนิด) คนที่เลิกยา มีแนวโน้มฆ่าตัวาย ยิ่งที่เป็นเคมีสังเคราะห์ด้วยยิ่งมีแน้วโน้มมาก นั่นก็เพราะเมื่อร่างกายได้รับสารเสพติด สมองจะหลั่งสารเคมีบางตัว ที่มีฤทธิ์คล้ายเอนโดฟิน(สารเคมีแห่งความสข รู้สึกได้เมื่อออกกำลังกาย สำเร็จความใคร่ ได้รับคำชม หรือทุกๆความสุขนั่นล่ะ) ซึ่งพอได้รับสารนี้เข้าไป จะทำให้สมองไม่หลั่งเอนโดฟิน เพราะมีสารตัวนี้อยู่แล้ว พอสารเคมีตัวนี้หมดฤทธิ์ คนที่ใช้สารเสพติดมักมีความหงุดหงิด อารมณ์แปรปรวน เศร้าๆ เหงาๆ อย่างไม่มีสาเหตุ และหาความสุขไม่ค่อยได้ ทำให้เค้าต้องเสพยาซ้ำอีก เพื่อให้ได้รับความสุขบ้าง นานวันเข้า รับยานั้นมากๆ สมองก็จะเลิกหลั่งเอนโดฟินไปเลย หรือหลั่งน้อยมาก จนคนนั้นแทบไม่รู้สึกถึงความสุขเลยเมื่อขาดสิ่งนั้น และนี่เป็นอีกหนึ่งสาเหตุสำคัญ ที่ทำให้คนเลิกยามีอาการซึมเศร้า อารมณ์แปรปรวน มีอารมณ์เชิงลบอยู่เสมอๆ และอาจฆ่าตัวตายในที่สุด เพราะฉะนั้นจึงอยากขอเตือนเด็กๆ ที่คิดว่าเล่นยาแล้วเจ๋ง เท่ห์ หรือจะทำให้ได้รับการยอมรับ ได้เป็นเบอร์หนึ่ง หรือได้คลายทุกข์บ้าง ว่าอย่าไปยุ่งกับมันเลย ตอนเลิกมันทรมาณมากๆ แย่มากๆ ทุกข์มากๆ แล้วกว่าที่ว่าสมองจะกลับมาทำงานได้ใกล้เคียงกับปรกติ ใช้เวลาเป็นปี (หนึ่งปีที่สมองไม่หลั่งเอนโดฟิน มันแย่มาก เรื่องเลวร้ายจะเข้ามา อย่างไม่หยุดหย่อน ความเครียดความกังวลจะไม่หายไปไหนเลย อยู่กับเราเหมือนเงา เราจะดึงดูดและสร้างปัญหาได้อย่างไม่น่าเชื่อ เอาเป็นว่า เชื่อเถอะ ถ้าว่าตอนนี้แย่แล้ว ตอนที่เราต้องพยายามเลิกแย่กว่ามาก) แล้วอยากจะขอแนะนำคนที่มีคนใกล้ชิดกำลังเลิก หรือกำลังเสพอยู่ก็ตาม อย่าได้ไปตำหนิ ไปด่าทอเขาเลย มันจะทำให้ทุกอย่างแย่ลงกว่าเดิม ให้กำลังใจ ชื่นชมในส่วนดีของเขาบ้าง และแน่นอนระวังตัวระวังใจไว้ด้วย เขามีความเจ็บปวดในใจที่ซ่อนอยู่ ซึ่งพร้อมจะส่งต่อให้คนใกล้ตัวตลอดเวลา เราต้องมีหัวใจที่กว้างมากๆ เข้มแข็งมากๆทีเดียวที่จะอยู่ข้างๆเขา คอยให้กำลังใจ คอยให้คำแนะนำ และคอยยั้งเขาบ้าง คุณอาจไม่เชื่อก็ได้ แต่เด็กที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยงทุกคน มีปัญหากับครอบครัว มีปมด้อยอยู่ข้างในกันทุกคน มีความเข้าใจผิดในวัยเด็กที่เจ็บปวด ครอบครัว คือจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งอย่าง นี่เป็นสัจจะ ที่ต่อให้อยากปฏิเสธแค่ไหน ก็ทำไม่ได้ นี่คือความจริง ที่เราไม่เคยกล้ามอง ปมด้อยของพ่อแม่ส่งต่อให้ลูก และมีแนวโน้มรุนแรงมากขึ้นเสมอ เกินครึ่งของเด็กที่อยู่ในคุก ตอนเด็ก ผู้ปกครองเคยบอกเขาว่าเขาจะต้องติดคุก หรือคนที่เคยถูกบอก ว่าอย่าทำแบบนี้นะเดี๋ยวแม่ไม่รัก อย่าทำแบบนี้ ทำแบบนี้พ่อไปรักคนนั้นดีกว่า นี่ก็มีแนวโน้ม ที่จะทำให้เด็กคนนั้นดิ้นรนหาการยอมรับจนเกินพอดี หรืออีกหลายอย่าง ถาม ทำอย่างไรจึงจะพอคลี่คลายปมนั้นได้ หนึ่งเลยคือทุกคนไม่ควรยึดติดกับความเข้าใจผิด หรือความผิดพลาดที่เกิด สองเลย คือกล้ายอมรับในความผิดพลาดและความอ่อนแอของตัวเอง และพร้อมจะแก้ไขมันอย่างจริงใจ สาม ใช้วิธีจิตใต้สำนึกบำบัด ซึ่งเป็นเทคนิคจิตวิทยาขั้นสูง ที่จะพาเราเข้าไปหาความเข้าใจผิดที่เจ็บปวดในวัยเด็ก ที่เป็นรากของปัญหา เพื่อเข้าไปมองในมุมใหม่ เพื่อไปเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นจริง สุดท้าย ก็หวังว่า เราทุกคนจะมีความรู้ความเข้าใจ เกี่ยวกับผู้เสพกันมากขึ้น และพร้อมจะช่วยเหลือ และช่วยเหลือได้ดีมากขึ้น ที่เราเล่าทั้งหมดนั้น เกิดจากประสบการณ์ตรง เราขอยืนยัน และเราหาข้อมูลหรือผลวิจัย มาอธิบายให้เห็นเป็นรูปธรรมมากขึ้น หวังว่ามันจะมีประโยชน์บ้าง ป.ล. ไม่ขออ้างอิงข้อมูลผลวิจัย หาอ่านเองได้ในหมวดเรื่องจิตวิทยา ประเดี๋ยวจะเป็นบทความวิชาการมากจนเสียอรรถรสไป |