พิมพ์หน้านี้ - ต้องมีสักวัน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 14 มิถุนายน 2013, 10:25:PM



หัวข้อ: ต้องมีสักวัน
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 14 มิถุนายน 2013, 10:25:PM



ต้องมีสักวัน

เฝ้ารอใครสักคนบนทางถ่าง
ก็รออย่างหงอยเหงาบนเถ้าฝัน
ใครหนึ่งคนที่ทนรอท้อนานวัน
ไม่เห็นความสำคัญคั่นคั้นใจ

เขาเมินมองม่องหมองสุดร้องกู่
เขาไม่รู้ลู่รูหรูหรู่ไหน
มิเหลือบแลแหล่แล่แหลฤทัย
เราหมองไหม้ไหมใหม่ไม่ดูแล

เถอะสักวันฉันนี้นี่หนีหลบ
มิขอพบกับใครไม่แยแส
เมื่อไม่ใส่ใจกันสัมพันธ์แปร
ก็เหลือแค่ความหลังที่สั่งลา

แต่งโดย  Orion264(มือขวา)
            ๑๔  มิย ๒๕๕๖



 emo_111



หัวข้อ: Re: ต้องมีสักวัน
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 14 มิถุนายน 2013, 11:01:PM
คำกวีนี่นี้เกินหยั่ง
ลึกลึกดั่งโรมรันลั่นภูผา
กู่ก้องกึกกึกกวักไกวพา
ยอดหญ้าไหวไหวสะท้านลม

เหล่แลแค่เร้นแล้วหลบหาย
เดียวดาย เดินเดี่ยว อย่าขื่นขม
เต็มตื้นติ๊งต๊องอย่าตรอมตรม
หงุดหงิดอารมณ์ อย่าล้มนอน


แจมนิดนึงนะคุณมือขวา กลบทใด ฤ นี่



หัวข้อ: Re: ต้องมีสักวัน
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 14 มิถุนายน 2013, 11:44:PM




ใช่บทกล  สนข้อ  ต่อติดแต้ม
คำค่ำแย้ม  แซมแทรก  แปลกอักษร
ตามอารมณ์  ชมชอบ  ต่อตอบตอน
มิอาวรณ์  ร้อนร่าย  ความหมายใด

เขียนเรื่อยเปื่อย  เลื้อยไป  ตามใจคิด
มิผูกติด  อิสระ  กวีไหน
สุดแล้วแต่  แค่จะชอบ  มิกรอบไร
ก็เขียนไป  หทัยหวัง  ดังต้องการ

 emo_68

ท่านสุวรรณอย่าคิดมากครับ   บทกลอนที่ผมแต่งมั่วโดยไม่ได้มีความหมายใดมีหลายคนเอาไปแย่งชิงแทบจะตีกันตาย  emo_45
คิดแล้วก็กลุ้มใจแทน
   emo_47

 emo_94






หัวข้อ: Re: ต้องมีสักวัน
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 15 มิถุนายน 2013, 02:42:AM
กวีน้อย น้องใหม่ ใคร่เล่นด้วย
กลอนมิสวย ลำนำ ไม่ฉ่ำหวาน
ความรู้น้อย ด้อยชื่อ เลื่องลือกานท์
ขอทุกท่าน เข้าใจ ในบทกลอน
ขลุ่ยฯ..ขีดเขียน เพราะใจ ให้อยากเขียน
จึงพร่ำเพียร เขียนไป ไร้คนสอน
ได้แค่นี้ ที่เพียร เขียนเป็นกลอน
ทุกช่วงตอน มิซึ้ง..ตรึงดวงจินต์
 emo_126 emo_68 emo_95


หัวข้อ: Re: ต้องมีสักวัน
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 15 มิถุนายน 2013, 04:09:AM

 emo_84


 emo_20...ตามอ่านกลอน บทชอบ อยาก ก็อปอีก
หวั่นโดนฉีก อกฝาก ลากไส้ปลิ้น
กลอนก็อปง่าย กว่าแต่ง แบ่งปันจินต์
คงมิสิ้น ครั้งที่ ต้องมีวัน...

...เป็นความสุข อย่างหนึ่ง ซึ่งยามก็อป
กลายเป็น Job สนุก แสนสุขสันต์
กะว่าก็อป ครบพัน ตรงวันจันทร์
จะจัดเป็น ของขวัญ วันแต่งงาน... emo_26

แต่งโดย ศรีรัตน์วดี
 emo_60 emo_86


หัวข้อ: Re: ต้องมีสักวัน
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 15 มิถุนายน 2013, 08:07:AM
(http://image.ohozaa.com/i/ec5/SPFYW.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/aL5)
กลอนกากกาก มากมาย ถ้าหมายชอบ
เชิญมาลอบ ลักโขมย โอ้ยแสนง่าย
แต่งไม่เจ๋ง เซ็งชะมัด กระจัดกระจาย
แค่ผ่อนคลาย ยามว่าง เถอะช่างมัน

กลอนกากกาก ขอท้า ให้มาลอก
ไม่ต้องบอก นามไว้ ให้ฉันหวั่น
ขอเพียงอย่า แย่งยุด ฉุดรั้งกัน
กลอนเข้าขั้น กากกาก ฝากด้วยนะ
พันทอง
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: ต้องมีสักวัน
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 15 มิถุนายน 2013, 08:31:AM
([url]http://image.ohozaa.com/i/ec5/SPFYW.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/aL5[/url])
กลอนกากกาก มากมาย ถ้าหมายชอบ
เชิญมาลอบ ลักโขมย โอ้ยแสนง่าย
แต่งไม่เจ๋ง เซ็งชะมัด กระจัดกระจาย
แค่ผ่อนคลาย ยามว่าง เถอะช่างมัน

กลอนกากกาก ขอท้า ให้มาลอก
ไม่ต้องบอก นามไว้ ให้ฉันหวั่น
ขอเพียงอย่า แย่งยุด ฉุดรั้งกัน
กลอนเข้าขั้น กากกาก ฝากด้วยนะ
พันทอง
 emo_116 emo_126

กลอนกากๆ ไม่อยากได้  ใครจะลอก
จะขอบอก กับพัน   มันขยะ
กลอนกากๆ  จะก๊อบไป  ทำไมฟะ
ขนาดจะ  เข้ามาอ่าน   ยังพาลเอือม
emo_94
รกหูตา   อย่าเลย  ไม่เคยสน
จะท้าชน   ให้ขยาด  ไม่อาจเอื้อม
จะให้ต่อ  ก็ยังยาก  ไม่อยากเชื่อม
ดังงูเหลือม  เลื้อยไป  ใครจะเอา

 emo_95 emo_86 emo_86

 emo_68




หัวข้อ: Re: ต้องมีสักวัน(คำแปล)
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 15 มิถุนายน 2013, 08:59:AM



ต้องมีสักวัน

เฝ้ารอใครสักคนบนทางถ่าง
(เฝ้ารอใครบนทางที่เปิดออก)
ก็รออย่างหงอยเหงาบนเถ้าฝัน
(รออย่างหงอยเหงาบนความฝันที่หมอดไหม้ไม่เหลือซากไปแล้ว)
ใครหนึ่งคนที่ทนรอท้อนานวัน
(แค่คนๆเดียวที่รอมาจนท้อ)
ไม่เห็นความสำคัญคั่นคั้นใจ
(เขาไม่เคยให้ความสำคัญ ปิดใจ ไม่มีน้ำใจ)

เขาเมินมองม่องหมองสุดร้องกู่
(เขาไม่เคยมอง ฉันหมองใจจนตาย  สุดจะบอกออกไป)
เขาไม่รู้ลู่รูหรูหรู่ไหน
(เขาไม่เคยรับรู้ว่าความเฉิดฉายเบิกบานที่มันเหี่ยวเฉาอยู่แถวไหน)
มิเหลือบแลแหล่แล่แหลฤทัย
(ไม่เคยมอง ความจริงใจที่ให้มันก็หลอกลวง)
เราหมองไหม้ไหมใหม่ไม่ดูแล
(เขาไม่เคยสนใจเลยว่าฉันมีความหมองไหม้อะไรอีกบ้าง)

เถอะสักวันฉันนี้นี่หนีหลบ
(สักวันหนึ่งฉันคงต้องไป)
มิขอพบกับใครไม่แยแส
(ฉันคงหมดสิ้นความสนใจใครจะเป็นยังไงก็ช่าง)
เมื่อไม่ใส่ใจกันสัมพันธ์แปร
(ในเมื่อเขาก็ไม่สนใจ ทำห่างเหิน)
ก็เหลือแค่ความหลังที่สั่งลา
(ฉันเองก็คงเห็นทีจะต้องลา)

แปลโดย  Orion264(มือขวา)
            ๑๔  มิย ๒๕๕๖



 emo_111