พิมพ์หน้านี้ - สู้

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: มัสยา ที่ 11 มกราคม 2013, 10:13:AM



หัวข้อ: สู้
เริ่มหัวข้อโดย: มัสยา ที่ 11 มกราคม 2013, 10:13:AM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/nature_039.jpg) (http://www.klonthaiclub.com)


ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
ขอให้มั่นใจแล้วก้าวไปอย่างที่ใจหวัง
บางครั้ง เราอาจได้เดินคนเดียวบ้างเพียงลำพัง
ขอเพียงอย่าเพึ่งสิ้นหวังเท่านั้นพอ

จะล้มลุกคลุกคลานก็ต้องสู้
พร้อมเรียนรู้กับอุปสรรค...อย่าได้ท้อ
เพื่อครอบครัวที่อบอุ่นยังเฝ้ารอ
เป็นแรงใจให้เราไปต่อ...สู่เส้นชัย

หากเหนื่อยนักให้ร่างกายหยุดพักก่อน
ในชีวิตบางตอนอาจพลาดทำผิดไม่เป็นไร
ขอสิ่งเดียวที่เข้มแข็งคือ "หัวใจ"
ทำวันใหม่ในวันพรุ่งนี้ให้ดีกว่าเดิม


หัวข้อ: Re: สู้
เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 11 มกราคม 2013, 04:48:PM
(http://i648.photobucket.com/albums/uu201/aquariuszone/hopeinhand1_zps49036417.png)


หัวข้อ: Re: สู้
เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 13 มกราคม 2013, 10:13:PM

เก็บเกี่ยวใจในคืนแห่งฟ้าสวย
ดาวล้อมเดือนเหมือนช่วยเป็นเพื่อนฝัน
ความคิดถึงเกาะกุมสุมนานวัน
หรือเป็นเพียงคุณนั้นที่ฉันคอย

หากว่าเหงาเศร้านักเพราะรักห่าง
ความแต่กต่างอาจมีเพียงสักหน่อย
.หัวใจ.ที่เปราะบางอาจเลื่อนลอย
แต่ไม่เคยลดน้อยถดถอยลง

ชีวิตคือเส้นทางไปข้างหน้า
อาจมีล้ามีล้ม..คือแรงส่ง
มิตรภาพฉาบหวานอันบรรจง
ยามพระอาทิตย์อัสดง..คงนิรันดร์


พระอาทิตย์อัสดง
 emo_50


หัวข้อ: Re: สู้
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 13 มกราคม 2013, 11:28:PM
อยู่บนโลกโศกเศร้ากว่าเขาอื่น
ทั้งหลับตื่นทุกข์ทนจนเลิกฝัน
ใครกันหนอขอชีวิตนิจนิรันด์
ตัวของฉันอยากจะจบมิพบพาน

เพราะเธอพรากจากไปใจถอย
สิ่งที่คอยคงไม่มีที่เรียกขาน
ชีวิตหรือคืออยู่อย่าง...ทรมาน
สุดทนทานต่อสู้เพื่อผู้ใด

ทุกทุกอย่างว่างเปล่าราวอากาศ
สายฟ้าฟาดมิรู้สึกนึกหวั่นไหว
เจ็บครานี้ที่เธอทำช้ำกว่าใคร
และหัวใจขอยอมแพ้มิแก้ตัว

      ---กังวาน---