พิมพ์หน้านี้ - กำลังเราเหลือน้อย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: คุณไสย ที่ 15 ตุลาคม 2012, 10:48:PM



หัวข้อ: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: คุณไสย ที่ 15 ตุลาคม 2012, 10:48:PM



กำลังเราเหลือน้อย


ถูกกระหน่ำ  ให้ชอกช้ำ  จากหลายด้าน
เกินต้านทาน  ฝ่าสังขาร  จะยืนไหว
สู้ดิ้นรน  กระเสือกกระสน  คืบคลานไป
แม้ว่าใจ  จะรู้ได้   ภัยมากมี
 emo_62
อยากหยุดยั้ง  เติมพลัง  อันอ่อนล้า
ซึ่งเกินกว่า  จะฟันฝ่า  อยากปลีกหนี
แต่จุดหมาย  ที่สุดท้าย  ยังคงมี
แม้ชีวี    จะต้องพลี  ไม่ลดลา
 emo_62
ภาพเลือนลาง  ดูหนทาง  จะมืดหม่น
เกิดเป็นคน  ต้องสู้ทน  เพื่อภายหน้า
แม้ต้องช้ำ  ถูกตีซ้ำ   มินำพา
แสนเหนื่อยล้า  แต่ว่าข้า   ต้องไม่ยอม

 emo_62
คุณไสย
๑๕.๑๐.๒๕๕๕.๒๒.๔๙ น






หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 16 ตุลาคม 2012, 12:15:PM



......







หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 16 ตุลาคม 2012, 01:29:PM


             .........






หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 17 ตุลาคม 2012, 04:13:AM
.....  emo_126......


หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 17 ตุลาคม 2012, 08:26:AM

            .......   




หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 17 ตุลาคม 2012, 08:55:AM



                 ........                                                                        emo_126


หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย..(จึงต้องอภัย)
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 17 ตุลาคม 2012, 10:35:AM
(http://image.ohozaa.com/i/8c2/2HOC6n.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/waYLSwBTPngoCoYp)
มีอะไร กันหนอ ขอได้ไหม
การอภัย เป็นสุข ลืมทุกข์เข็ญ
อยู่ในช่วง กินเจ เท่หากเว้น
ขุ่นเคืองเป็น เรื่องเล็ก เด็กทำกัน

อย่าได้ข้อง เคืองขัด อัดอั้นจิต
ต่างความคิด ต่างมุม ไยกลุ้มนั่น
ทุกคนล้วน เคยผิด คิดเอื้อพลัน
ขืนห้ำหั่น เจ็บทั้งคู่ ผู้ใหญ่แล้ว

มิได้มา สั่งสอน กลอนบทนี้
เขียนมาจาก ฤดี ที่ใสแจ๋ว
พี่มือขวา น้องนับถือ สื่อเป็นแนว
ยุติเถิด ประเสริฐแวว แล้วจับมือ

พี่ริมโขง น้องก็รัก ประจักษ์มั่น
อยากจะให้ เคลียร์กัน พันนับถือ
เป็นพี่ชาย แสนดี ที่ฝึกปรือ
ล่ำลือชื่อ กานท์กลอน วอนขอร้อง

ส่วนน้องแซม คนสวย สำรวยเลิศ
ใจประเสริฐ ดีแล้ว ไร้แววหมอง
รู้อภัย ให้กัน หมั่นปองดอง
ชื่นชมน้อง จริงแท้ แน่กว่าใคร

แล้วพี่ชาย ทั้งสอง ขอร้องนะ
จับมือซะ อย่าโกรธ ยกโทษให้
เลิกต่อกัน วันวาน ให้ผ่านไป
อยู่ร่วมบ้าน กลอนไทย ให้สำราญ
(http://image.ohozaa.com/i/b45/ok5i0W.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w8fOZpZQhgEgujT6)


หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: webmaster ที่ 18 ตุลาคม 2012, 08:41:AM
มันมีคำคมอันนึงกล่าวไว้ว่า

"อย่าให้คำแนะนำท่ามกลางฝูงชน"

ที่เอามาเขียนนี่ไม่ใช่ไร เพียงแต่คำคมนี้มันมีแง่คิดถึงนิสัยปกติของมนุษย์อยู่  บางคนถ้าได้รับคำแนะนำหรือคำติในที่โล่งก็ไม่คิดไรแต่บางคนถือว่าเสียหน้าไม่ชอบให้ใครมาสอนก็ได้  หรือบางคนก็อาจอยากให้คนมาสอนแต่อยากให้สอนหรือแนะนำทางหลังไมค์(ทางพีเอ็ม) แต่ไม่ชอบที่จะมาแนะนำในที่โล่งเพราะเสียเชิงก็มี เพราะต่างคนต่างความคิดต่างจิตใจ

อย่างไรแล้วข้อนี้ถือว่าสำคัญอยากให้สมาชิกทุกท่านได้รับทราบไว้นะครับ ว่าจะแนะนำหรือติติงเรื่องกลอนของใคร ให้ดูว่าเค้าอยากได้รับคำแนะนำหรือเปล่า และอยากให้แนะนำแบบหลังไมค์ หรือจะที่หน้ากระทู้ก็ได้ทำนองนี้

ส่วนการต่อว่าใครในที่แจ้งแบบนี้ มันจะมีผลกระทบตามมามากมายเชียวนะ   มันมีคำคมอันนึง (อีกแล้วเหรอฟระ)  emo_19 กล่าวไว้ประมาณนี้   เมื่อตอกตะปูลงบนไม้ไปแล้วแม้ถอนออกมามันก็จะมีรอยอยู่อย่างนั้นตลอดไป ฉะนั้นจะพิมพ์อะไรไปคิดให้ดีก่อน

ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ   เว็บนี้คนเขียนกลอนไม่เป็นหรือไม่เก่ง ไม่ได้มีศักดิ์ศรีหรือสิทธิใดๆมากด้อยกว่าคนแต่งกลอนเก่งหรืออยู่มานาน  หากมีพฤติกรรมที่ไม่ดีและเตือนหลายครั้งก็อาจโดนแบนได้ ใครเป็นอย่างไรก็พีเอ็มมาบอกได้ ลุงเว็บค่อยๆสะสมข้อมูลน่ะนะ (นิยามที่ว่าไม่ดีหรือพฤติกรรมไม่เหมาะนั้นไม่มีนิยาม เอาเป็นว่าใช้สามัญสำนึกนี่แหล่ะเป็นเกณฑ์ เพราะลุงเว็บง่ายๆไม่ซับซ้อน)
อ้อ..ที่สำคัญอีกอย่าง (ต้องบอกเพราะคนเขียนกลอนชอบตีความหมายใช่ม๊าาาา) ที่เขียนๆนี่ไม่ได้จะต่อว่าใครนะ จริงๆ บางทีนึกได้ก็พิมพ์ๆไปเลย เรื่่องเก่าเรื่องใหม่ก็ผสมๆกัน


หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: คุณไสย ที่ 18 ตุลาคม 2012, 09:21:PM



ต้องขออภัยด้วยนะครับที่กระทู้ผมทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น
ไม่นึกเลยว่าเพียงแค่การรำพึงรำพันถึงปัญหาส่วนตัวที่ได้เจอจะกลายเป็นชนวนให้เกิดความวุ่นวายไปได้
ผมต้องขออภัยเว็บมาสเตอร์และเพื่อนสมาชิกทุกท่านด้วยครับ


                                                     คุณไสย
                     
                                 emo_126 emo_126 emo_126 emo_126 emo_126




หัวข้อ: Re: กำลังเราเหลือน้อย
เริ่มหัวข้อโดย: webmaster ที่ 19 ตุลาคม 2012, 07:30:PM
มันมีคำคมอันนึงกล่าวไว้ว่า

"อย่าให้คำแนะนำท่ามกลางฝูงชน"

ที่เอามาเขียนนี่ไม่ใช่ไร เพียงแต่คำคมนี้มันมีแง่คิดถึงนิสัยปกติของมนุษย์อยู่  บางคนถ้าได้รับคำแนะนำหรือคำติในที่โล่งก็ไม่คิดไรแต่บางคนถือว่าเสียหน้าไม่ชอบให้ใครมาสอนก็ได้  หรือบางคนก็อาจอยากให้คนมาสอนแต่อยากให้สอนหรือแนะนำทางหลังไมค์(ทางพีเอ็ม) แต่ไม่ชอบที่จะมาแนะนำในที่โล่งเพราะเสียเชิงก็มี เพราะต่างคนต่างความคิดต่างจิตใจ

อย่างไรแล้วข้อนี้ถือว่าสำคัญอยากให้สมาชิกทุกท่านได้รับทราบไว้นะครับ ว่าจะแนะนำหรือติติงเรื่องกลอนของใคร ให้ดูว่าเค้าอยากได้รับคำแนะนำหรือเปล่า และอยากให้แนะนำแบบหลังไมค์ หรือจะที่หน้ากระทู้ก็ได้ทำนองนี้

ส่วนการต่อว่าใครในที่แจ้งแบบนี้ มันจะมีผลกระทบตามมามากมายเชียวนะ   มันมีคำคมอันนึง (อีกแล้วเหรอฟระ)  emo_19 กล่าวไว้ประมาณนี้   เมื่อตอกตะปูลงบนไม้ไปแล้วแม้ถอนออกมามันก็จะมีรอยอยู่อย่างนั้นตลอดไป ฉะนั้นจะพิมพ์อะไรไปคิดให้ดีก่อน

ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ   เว็บนี้คนเขียนกลอนไม่เป็นหรือไม่เก่ง ไม่ได้มีศักดิ์ศรีหรือสิทธิใดๆมากกว่าคนแต่งกลอนเก่งหรืออยู่มานาน  หากมีพฤติกรรมที่ไม่ดีและเตือนหลายครั้งก็อาจโดนแบนได้ ใครเป็นอย่างไรก็พีเอ็มมาบอกได้ ลุงเว็บค่อยๆสะสมข้อมูลน่ะนะ (นิยามที่ว่าไม่ดีหรือพฤติกรรมไม่เหมาะนั้นไม่มีนิยาม เอาเป็นว่าใช้สามัญสำนึกนี่แหล่ะเป็นเกณฑ์ เพราะลุงเว็บง่ายๆไม่ซับซ้อน)
อ้อ..ที่สำคัญอีกอย่าง (ต้องบอกเพราะคนเขียนกลอนชอบตีความหมายใช่ม๊าาาา) ที่เขียนๆนี่ไม่ได้จะต่อว่าใครนะ จริงๆ บางทีนึกได้ก็พิมพ์ๆไปเลย เรื่่องเก่าเรื่องใหม่ก็ผสมๆกัน

Oh... shittt  พิพม์ผิด  สาระสำคัญซะด้วย emo_101

เว็บนี้คนเขียนกลอนไม่เป็นหรือไม่เก่ง ไม่ได้มีศักดิ์ศรีหรือสิทธิใดๆมากกว่าคนแต่งกลอนเก่งหรืออยู่มานาน

เว็บนี้คนเขียนกลอนไม่เป็นหรือไม่เก่ง ไม่ได้มีศักดิ์ศรีหรือสิทธิใดๆด้อยกว่าคนแต่งกลอนเก่งหรืออยู่มานาน