|
หัวข้อ: นกน้อย : ฟ้าเทา : และเงาฝัน เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 16 กันยายน 2012, 08:38:AM (http://picth.com/get/Nxzbq/sky_resize.jpg) ทอดเส้นผ่านนานเนิ่นเกินกู่กลับ นกน้อยผินบินลับพยับฟ้า แม้เส้นรอบขอบโลกโศกเหลือตรา ก็ยังอ้าพาปีกหลีกเร้นไป เจ้ามุ่งมั่นฟันฝ่าขอบฟ้ากว้าง สองปีกกางพลางหยัดไม่พลัดได้ ยิ้มทะนงองอาจวาดปีกไกล ด้วยหัวใจใฝ่ถึงวันหนึ่งนั้น! ขณะเหยียดเฉียดพลาดโอกาสมาก เจ้าก็อยากฝากยิ้มร้อยพิมพ์ฝัน ไว้ที่พื้นคืนล่วงของดวงจันทร์ ด้วยหมายมั่นวันนี้ที่เฝ้าคอย ตาประกายฉายระยับประดับแสง ก่อนอ่อนแรงแห่งฝันแล้วพลันถอย ไขว่คว้าถึงซึ่งฝันอันเล็กน้อย ก่อนจะพลอยคล้อยหลับไปกับกาล... เจ้านกเอ๋ย ขอบใจที่เจ้าเผยเคยถักสาน เป็นนักสู้โลกธรรมอันชำนาญ ประจักษ์ตาตระการในวารนี้ ผู้เป็นแรงแห่งฝันบรรดาลล้น ให้ผู้คนพ้นไกลได้สักขี เจ้าเป็นผู้สู้สานฝันชีวี หลายคนที่หรี่ฝันพลันจุดเติม หัวข้อ: Re: นกน้อย : ฟ้าเทา : และเงาฝัน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 16 กันยายน 2012, 11:18:AM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/546/23546/images/seagull/peace/peace.jpg) ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ มองภาพนกน้อยช่างร้อยฝัน งดงามในสายพันธุ์ เจ้าหมั่นเสริม- สร้างคุณค่าพาตนคอยต่อเติม อนาคตที่เริ่มแต่น้อยนี้ ผลักดันแรงฝันทะยานชีวิต ขยับปีกคว้าสิทธิ์ ตามวิถี ถลาร่อนปีกอ่อน งดงามชีวี พาไฟฝันที่ริบหรี่ ให้คุโชน หัวข้อ: Re: นกน้อย : ฟ้าเทา : และเงาฝัน เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 16 กันยายน 2012, 12:17:PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/546/23546/images/seagull/peace/peace.jpg) ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ มองภาพนกน้อยช่างร้อยฝัน งดงามในสายพันธุ์ เจ้าหมั่นเสริม- สร้างคุณค่าพาตนคอยต่อเติม อนาคตที่เริ่มแต่น้อยนี้ ผลักดันแรงฝันทะยานชีวิต ขยับปีกคว้าสิทธิ์ ตามวิถี ถลาร่อนปีกอ่อน งดงามชีวี พาไฟฝันที่ริบหรี่ ให้คุโชน โอบประคองสองปีกบินหลีกหลบ เคียงประกบปักษาชาติบินผาดโผน ส่งให้ถึงซึ่งฝั่งฝันอันไกลโพ้น โน่นแน่ะโน่น..ตามมาลมจะพาไป หัวข้อ: Re: นกน้อย : ฟ้าเทา : และเงาฝัน เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 16 กันยายน 2012, 12:44:PM เจ้าปีกขาวหาบฝันบินลัดฟ้า ขณะเมฆย้อยผ้าผืนผาดโผน ลมกระทุ้งเร่งฆ้องกลองตะโพน ไม้กระโจนหักเผาะเคาะใจดิน แปล๊บแปลบวาบสายฟ้าประดังขู่ ขนเปียกลู่หนาวไล้ไหวจิตวิ่น ไม่เห็นหนแห่งหลักพักปีกบิน เหมือนจะสิ้นแรงผกวกเวียนวน เพียงภาพฝันปลอบใจให้เพียรฝ่า สุดสายตายังไกลคล้ายเริ่มต้น เหลือบเห็นนกร่วมเวหาท้าลมบน ฟ้าเทาหม่นยิ้มพรายปลายปีกเรา หัวข้อ: Re: นกน้อย : ฟ้าเทา : และเงาฝัน เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 16 กันยายน 2012, 08:54:PM emo_89 emo_116 emo_107 นกตัวน้อย แต่หัวใจนั้นใหญ่นัก มิหยุดพักบินถลาสู่ป่าเขา ด้วยสองปีกหลีกหลบยามพบเงา แม้ยังเยาว์ใส่พลังจนพรั่งพรู ฟ้าสีเทา อาบละอองด้วยฟองน้ำ พร้อมจะพรำพรมพลิ้วละลิ่วสู่ พฤกษชาติดาษดื่นเพื่อฟื้นฟู ตามฤดูวสันต์ประพันธ์ไพร เงาแห่งฝัน นั้นไกลจนสุดกู่ ก็จะสู้ดั้นด้นไปจนได้ ตั้งเป้าหมายปลายทางอยู่กลางใจ สู่เส้นชัยในฝันมิพรั่นพรึง เจ้านกน้อยคล้อยบินสู่ถิ่นฟ้า ท้องนภาสีเทาต้องเข้าถึง ด้วยหัวใจแกร่งกล้าจะคว้าดึง เพื่อเคล้าคลึงเงาฝันที่มั่นปอง “ไพร พนาวัลย์” หัวข้อ: Re: นกน้อย : ฟ้าเทา : และเงาฝัน เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 22 กันยายน 2012, 12:11:PM เจ้าปีกขาวหาบฝันบินลัดฟ้า ขณะเมฆย้อยผ้าผืนผาดโผน ลมกระทุ้งเร่งฆ้องกลองตะโพน ไม้กระโจนหักเผาะเคาะใจดิน แปล๊บแปลบวาบสายฟ้าประดังขู่ ขนเปียกลู่หนาวไล้ไหวจิตวิ่น ไม่เห็นหนแห่งหลักพักปีกบิน เหมือนจะสิ้นแรงผกวกเวียนวน เพียงภาพฝันปลอบใจให้เพียรฝ่า สุดสายตายังไกลคล้ายเริ่มต้น เหลือบเห็นนกร่วมเวหาท้าลมบน ฟ้าเทาหม่นยิ้มพรายปลายปีกเรา ประคองยก วิหคสอง ลอยล่องถลา ลิ่วหลบผา กลับสู่วงศ์ พันธุ์พงศ์เขา ดันปีกหาง ให้ร่างเบี่ยง เพียงบางเบา เห็นลางเลา หิมพานต์ถิ่น แดนกินรี เชิญร่อนลง สรงสรีระ ณ อโนดาต หอมปาริชาต อบอวลทั่ว นทีศรี เพลงสวรรค์ ล้วนคนธรรพ์ ทำดนตรี ทิพย์มโหรี ขับเห่กล่อม สู่อ้อมกมล ลม.. |