|
หัวข้อ: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 12 กรกฎาคม 2012, 05:05:PM กลางขุนเขาเขียว
กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ กลางขุนเขาเขียว….นกร้องก้องเกรียว น้ำห้วยไหลเชี่ยว…………....คดโค้งพงไพร บุปผาหลากสี…………….....ดนตรีเรไร ร่มรื่นชื่นใจ………………......แมกไม้สายลม ผีเสื้อปีกลาย………...โดดเดี่ยวเดียวดาย บินมาท้าทาย……………......จับมาลีชม ปีกงามวับวาว…………........ดุจดาวพร่างพรม สุขหรือขื่นขม…………….....ไร้คู่บินเคียง กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ ม่านหมอกนวลขาว ยามเมื่อหน้าหนาว…….......เย็นกายพอเพียง รำพันนกน้อย………..........กลางดอยร้อยเรียง ไก่ป่าส่งเสียง………….......ก้องดังกังวาน สุดแสนเปรมปรีดิ์ มาเที่ยวพงพี…………........ดอกไม้เบ่งบาน หลบสังคมเมือง……….......งดเรื่องราวราน เขียนกลอนขับขาน…........เพื่อความดีงาม อริญชย์ ๑๒/๗/๒๕๕๕ ปล.เนื่องจากเป็นการแต่งแนวนี้ครั้งแรก จึงอาจใช้ภาษาไม่สละสลวยเท่าที่ควร ขอผู้รู้ได้โปรดให้อภัย ชี้แนะแนวทาง ให้ด้วยจ้ะ อนึ่ง เมื่อลองหาข้อมูลเปรียบเทียบระหว่าง กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ กับ กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ เห็นว่าคล้ายกัน ตัดเพียงท่อนหน้าบทแรกของ กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ ออกหนึ่งวรรค ก็จะเป็น กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ จึงขออนุญาตลงไว้เทียบเคียง ผิดพลาดประการใด ขอท่านผู้รู้ยกโทษให้ในความเขลาของอริญชย์ด้วยจ้ะ ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติม ตามนี้จ้ะ http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2010/10/W9841851/W9841851.html (http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2010/10/W9841851/W9841851.html) emo_107 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว(อยู่ในช่วงหัดแต่งกาพย์) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 13 กรกฎาคม 2012, 08:07:AM กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒
เช้านี้สดชื่น………………..น้ำค้างดาษดื่น พร่างพรมกลมกลืน……….ยอดหญ้าวับวาว สายลมโบกโบย…………..โกรกโชยความหนาว สัตว์ป่าเกรียวกราว………..รื่นรมย์สมปอง แสงทองจับฟ้า…………..นกกาบินว่อน ออกจากรังนอน………….หาเหยื่อหมายมอง กระแตไต่ไม้…………….ขนคล้ายลายทอง ได้ยินเสียงย่อง………….วิ่งพรวดรวดเร็ว ฯ อริญชย์ ๑๓/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว(อยู่ในช่วงหัดแต่งกาพย์) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 19 กรกฎาคม 2012, 12:54:PM ไก่แจ้-ไก่โต้ง
กาพย์สุราคนางค์ ๓๒ อันว่าไก่แจ้………....จีบสาวเก่งแท้ ไก่โต้งยังแพ้………......ขอจรจากไกล ไก่แจ้ตัวน้อย………......ตามต้อยฝันใฝ่ เดินรอบทั่วไป……….....กุ๊กไก่สาวมา ไก่โต้งเศร้าสร้อย……เดินไปใจลอย อยากจะตัวน้อย………....เช่นไก่แจ้หนา เที่ยวคุ้ยเขี่ยกิน………....คล้ายสิ้นมนตรา ถูกไก่แจ้มา…………….....แย่งสาวเจ้าครอง ไก่สาวสงสาร…………เห็นไก่โต้งผ่าน แววตาร้าวราน………......จึงได้หมายจ้อง ช้ำเหมือนกันแล………....ไก่แจ้ทำหมอง ไก่โต้งสมปอง…………....เคียงคู่ดูแล ฯ อริญชย์ ๑๙/๗/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_84 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว(กำลังอยู่ในช่วงหัดแต่ง) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 24 กรกฎาคม 2012, 08:45:PM (http://pirun.ku.ac.th/~b5003094/09c_chomburgki4.jpg)
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต google.com สมันรำลึก กาพย์ฉบัง ๑๖ สมันเคยอยู่คู่ไพร…………….เคียงคู่ชื่นใจ เดินทั่วทุ่งหญ้าป่าเขา แต่เพราะพรานป่าล่าเอา……โดยมุ่งหมายเขา อันเป็นกิ่งก้านลานตา สมันหนีเข้าพนา………………ติดเถาวัลย์หนา จึงเศร้าอาดูรสูญพันธุ์ สุดแสนเสียดายสมัน…………แห่งเดียวลาวัณย์ โลกนี้มีเพียงสยาม. อริญชย์ ๒๔/๗/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_84 emo_60 emo_107 ปล.สมัน จัดเป็นกวางชนิดหนึ่ง โบราณเรียกว่า กวางเขาสุ่ม ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสมัน http://pirun.ku.ac.th/~b5003094/%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99.html (http://pirun.ku.ac.th/~b5003094/%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99.html) หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 24 กรกฎาคม 2012, 09:37:PM (ท่านอริญชย์กระผมขอร่วมบรรเลงด้วยนะขอรับ)
กาพย์ฉบัง๑๖ นายทุนนายไหนใจทราม บุกรุกคุกคาม ออกล่าออกฆาตกรรม สิงสาราสัตว์พลัดช้ำ ก็ใครกระทำ กฎหมายกลายป้องพ้องพาล เม็ดเงินเม็ดเพชรเผ็ดหวาน แลกเนื้อเถือด่าน ช่อราษฎร์อาจรวยช่วยฉล สมันวันวานดั้นด้น ทั้งอดทั้งทน สุดท้ายก็ตายวายปราณ emo_62 หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 24 กรกฎาคม 2012, 09:50:PM (http://img1.imagehousing.com/95/c3d51280f5da7f51695fa73050909b87.th.jpg) หลงทางกลางขุนเขาเขียว ดุ่มเดินหนึ่งเดียว สะทกสะท้อนอ่อนใจ แว่วเสียงลมหวีดหวิวไหว กลางดงพงไพร สะอื้นตื่นกลัวตัวเย็น อีกนานกว่าพ้นคนเห็น เหน็ดเหนื่อยลำเค็ญ อย่าล้มอย่าหยุดฉุดเดิน ทุกก้าวกลางป่าอย่าเมิน ทุกห้วยเหวเหิน ล้วนซ่อนล้วนติดพิษภัย หลงตนหลงจิตคิดใคร่ ยิ่งเดินยิ่งไกล ยากพ้นหม่นหมองต้องตรม "บ้านริมโขง" (http://img1.imagehousing.com/25/c5d952f210b5202a9f07c367cc877190.th.jpg) หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 24 กรกฎาคม 2012, 10:41:PM ยุบหนอพองหนอผ่อนลม คลี่คลายอารมณ์
อาศรมร่มเย็นเป็นใจ มองผ่านม่านป่าพงไพร ตริภาวนามัย แน่วนิ่งอนันต์นานเนา สมาธิพันพัวตัวเบา ไม่มีเขา,เรา กามกิเลสก็สร่างเสื่อมสูญ ปีติพวยพุ่งเพิ่มพูน เพ่งธรรมจำรูญ สัมมาทิฐิเบ่งบาน โยนิโสมนสิการ ทุกข์ไม่แผ้วพาน สุขครองมองตามความจริง เนิน จำราย หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: blues ที่ 24 กรกฎาคม 2012, 11:44:PM จากบ้านสู่ดินพนา เพื่อมาศึกษา ชีวิตกลางป่าพงไพร ทนร้อนหนาวเหน็บแค่ไหน ก็ต้องฝึกไป อีกทั้งฝูงสัตว์มากมี เสือโคร่งเสือดาวสอดสี ลิงค่างชะนี คูปรี กวาง เก้ง สมัน ก้าวล้ำเข้าป่าโดยพลัน อย่าได้หุนหัน สมาธิแผ่กว้างวางเฉย เล็กน้อยอย่าได้ละเลย เหมือนอยู่บ้านเคย อันตรายในป่าพงพี (http://www.qzub.com/bar_171.gif) (http://www.qzub.com) emo_126 bluesky หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว(กำลังหัดแต่งจ้ะ) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 25 กรกฎาคม 2012, 10:02:AM อยากบินหลบลี้หนีอาย
โอ้...ฝึกแต่งกาพย์ฉบัง………สิบหกยากจัง จะใช้ศัพท์ใดไตร่ตรอง อันเราไร้คำเรืองรอง…………..ขาดความคล้องจอง คิดออกเพียงแนวพงพี หลายคนเล่นเชิงกวี…………….อ่านดูงามดี อยากแต่งอย่างนี้เหลือเกิน อ่านงานฝึกตนแล้วเขิน………..ขาดความเพลิดเพลิน แห้งแล้งบ่มีลีลา เราควรทำฉันใดหนา…………..คนจึงหันมา ชื่นชมกาพย์ฉบังเรา ยิ่งคิดยิ่งขรึมซึมเซา…………….มองฟ้าสีเทา อยากบินหลบลี้หนีอาย. อริญชย์ ๒๕/๗/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_84 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 25 กรกฎาคม 2012, 10:44:AM ขอร่วมแบ่งปันนะครับ
กาพย์ฉบัง มนต์ขลัง เลือกคำ........จังหวะ ลำนำ............พึงย้ำ หนักแน่น มั่นคง สัมผัส ในนอก นำลง..................ประเด็น แม่นตรง........เยิ่นเย้อ ใช่ธง กาพย์นี้ คุณอริญชย์คร้าบๆๆ หากคุณ....บินหลบลี้หนีอาย....ผมว่าคนบ้านกลอนฯ คงต้อง หนีอายหมดบ้านแน่ 555 ผมว่า เรามาที่นี่ เพราะต้องการเรียนรู้ (และต้องเรียนรู้กันไปตลอดชีวิต) ต้องการเพื่อนช่วยแนะสอน ไม่ใช่หรือครับ ขอไม่สุภาพนิดๆ แก้เครียด --- หน้าด้านๆ ไว้ เดี๋ยวเก่งเอง 555 หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 25 กรกฎาคม 2012, 01:43:PM ขออนุญาต คุณอริญชย์
นำเสนอสักเล็กน้อยครับ สมัน เคยอยู่ คู่ป่า...................งดงาม หนักหนา.......เที่ยวท่อง ล่องพนา สุขจริง เขาสวย แยกแขนง แตกกิ่ง........ยุ่งยาก อย่างยิ่ง........เมื่อวิ่ง หลบลี้ หลีกภัย สมันเคยอยู่คู่ป่า……………...….งดงามหนักหนา..........เดินตามทุ่งราบสุขจริง แต่เพราะเขาแยกเป็นกิ่ง.…...….ยุ่งยากอย่างยิ่ง...........ไม่อาจหนีทันพรานไพร อ้าว ปล่อยไก่ตัวใหญ่เลย ไม่ทันดู บทใหม่ ปรับแก้ได้ดีขึ้นมาก ขอชมครับ หัวข้อ: Re: กลางขุนเขาเขียว เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 25 กรกฎาคม 2012, 03:15:PM ท่านอริญชย์รวยรินหรือ ถึงขึงตึงมือ
ดูเหงาดูเศร้าเซาทรวง ฟังนั่นท่านทรูฯชูรวง เรืองรองล้อมดวง เด่นดาวพร่างพราวพจี หนึ่งนั้นก็คือท่านนี้ กระพริบพงพี ระยิบระยับวับวาว ไร้ท่านอริญชย์ถิ่นร้าว ป่าเงียบเชียบยาว สิงสาราสัตว์ขัดใจ emo_85 emo_126 |