|
หัวข้อ: วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ "สดุดี….คุรูกลอนสุนทรภู่" เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 26 มิถุนายน 2012, 09:09:AM สดุดี….คุรูกลอนสุนทรภู่
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ โอ้…จอมกวีมณิสยาม………ศุภนามขจรไกล ร้อยกรองสุภาษิตไสว………พระอภัยมณีพราว ฟูเฟื่องพระไชยสุริยา……….และนิราศสุพรรณยาว ทั้งสิงหไกรภพสกาว……….คุรุท่านเชลงกานท์ สมเป็นกวีภมรเลิศ…………..สิริเพริศประพันธ์งาน ก่อเกียรติคุณระบุประมาณ…บมิมีจะเทียมทัน ดุจดวงสุรีย์ระดะประกาย…..ฉลุลายก็เฉิดฉัน งามอักขรารุจิอนันต์………...อนุชนประณมกร รำลึกพระคุณวรกวี………...สดุดีกวินทร ผู้เป็นประทีปยศขจร……….วิทวัสประเทืองไทย ตามรอยประพันธ์คุรุนิยม….อภิรมย์มิร้างไป นอบน้อมมโนวิมลใส……...อรพินทวันทา!ฯ อริญชย์ ๒๖/๖/๒๕๕๕ emo_47 emo_47 emo_47 หัวข้อ: Re: วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ "สดุดี….คุรูกลอนสุนทรภู่" เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 01 กรกฎาคม 2012, 09:39:PM น้อมในมโนกมลมาน ศิรกรานพระคุณครู สำนึกคุณาวิริยะผู้ ครุครูประพันธ์พงศ์ ดุจแสงแจรงสุริยะฉาน ผลิตระการและยืนยง งดงามกวินสกผจง ตะละกลอนฉะอ้อนงาม ลองหัดแต่งวสันตดิลกฉันท์ดู ผิดถูกอย่างไรแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณน้องอริญชย์มากค่ะ คำศัพท์ค่ะ สก (สะกะ)= ของตน ตะละ = แต่ละ หัวข้อ: Re: วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ "สดุดี….คุรูกลอนสุนทรภู่" เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 01 กรกฎาคม 2012, 11:49:PM ชนใดไสวพจนศิลป์ และมุนินทระวับวาม ย่อมรมณียอภิราม สุขุมาละอักษร ดังสรวงสวรรคะอภินันท์ สุรพรรณะผ่องพร รังสรรค์พยัตตะสุนทร ศุภภู่พระครูกลอน อวลกลิ่นผกาถวิลหอม ฤติพร้อมประภัสสร แช่มชื่นฤทัยสุขบวร ก็มิเกินกระหยิ่มกานท์ จึงน้อมมนัสะอภิวาท- ยะณบาทะกราบกราน สุนทรกวีวชิระญาณ สดุดีวิชาครู emo_126 |