|
หัวข้อ: สายลมกับความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: karnvala ที่ 14 กันยายน 2007, 09:24:AM สายลม...ที่พัดผ่าน
พัดเนิ่นนาน...จนสั่นไหว พัดจน...ฉันหวั่นใจ เจ้าพัดใคร...ไปกับลม หัวข้อ: Re: สายลมกับความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: karnvala ที่ 23 กันยายน 2007, 04:55:PM คงทำได้...แค่เพียง...พัดห่าง.ห่าง
กลัวความรัก...จะจืดจาง...เธอไม่สน แอบเก็บความรู้สึกไว้เพียง...ในสายลม ในเสี้ยวหนึ่ง...ของอารมณ์...คนเฝ้ารอ หัวข้อ: Re: สายลมกับความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ฟางหิมะ ที่ 24 กันยายน 2007, 07:22:PM โถพี่จ๋า ตอบแต่เขา ทำไมเล่า
พี่ไม่เคย คิดจะเฝ้า แลน้อง บ้างเลยหรือ พี่ไม่คิด จะจับ น้องไว้ ใกล้ๆมือ มีแต่คิด จะโยนไป ให้ไกลตน emo_48 emo_48 หัวข้อ: Re: สายลมกับความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ฟางหิมะ ที่ 24 กันยายน 2007, 07:24:PM ตอบเจ้าของกระทู้นะจ๊ะ
ทำไมถึง คิดเพียง พัดห่างๆ เจ้าไม่อยาก เข้าใกล้ เขาเลยหรือ หรือเจ้านั้น ยอมแพ้ ตามคำลือ จงอย่าบื้อ เดินเข้าไป ใกล้ใจ ดวงเดียวกัน emo_54 emo_54 หัวข้อ: Re: สายลมกับความเหงา เริ่มหัวข้อโดย: karnvala ที่ 25 กันยายน 2007, 10:35:AM เคยอยู่ใกล้...เลยเข้าใจ...ความรู้สึก
เธอมีเขา...ในส่วนลึก...ที่เฝ้าหา ไม่อยากทำ...ให้เธอ...เอือมระอา เพราะรักมาก...เกินกว่า...จะตัดใจ จึงจำต้อง...คอยดู...อยู่ห่าง..ห่าง ด้วยความรัก...อยากร่วมทาง...ที่ฝันใฝ่ ก็แค่หวัง...ให้เธอ...ได้เข้าใจ ว่าความรัก...ที่ให้ไป...ไม่จืดจาง |