|
หัวข้อ: ..เวลา.. เริ่มหัวข้อโดย: a moth ที่ 09 ธันวาคม 2011, 03:06:AM ..เวลา.. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com) ริมขอบฟ้า - ดาวยังลอยค้างฟ้า รอถ่ายเทเวลาว่าเช้าอยู่ สิ้นเสียงใครเดินมาหน้าประตู ยังไม่รู้ชีวิตควรทิศใด ยังบีบคั้นทุกทีที่คิดถึง รูปใบหนึ่งนั่งมองแล้วร้องไห้ ฉันไม่อาจหยุดรักจากหัวใจ ทรมานแค่ไหนใครจะรู้ . ตอนที่ต้องเดินผ่านตรงลานบ้าน เคยอาหารหว่านตกนกเช้าตรู่ ม้านั่งใต้มะยม, ลมพัดพรู ใบไม้ผลัดฤดู ลู่ลมโรย บ่อ, ปลาหางนกยูงฝูงเล็ก-เล็ก ข้างบ้านเด็กแผดก้องร้องไห้โหย- ไม่อยากไปโรงเรียนไม้เฆี่ยนโบย เข็มแดงโปรยดอกเหล็กเล็กเกลื่อนดิน สนามหญ้าสดเขียว – เหี่ยวแห้งกรอบ สายยางฉีดโดยรอบ, ขอบรั้ว, หิน เฟื่องฟ้า หน้าแล้งออก ดอกโบยบิน- ปีกผีเสื้อแหว่งวิ่นวันสิ้นลม ฉัน, เจ็บร้าวเท่า-เท่า เจ้าผีเสื้อ กลิ่นดอกเหงื่อ, เสื่อทอ ห่อผ้าห่ม หนังสือหน้าอ่านค้างวางโต๊ะกลม ล้วนผสมนัยน์หยาดเคยวาดแวว ฉันไม่อาจหยุดรักจากหัวใจ รูปของใครในมือคือรุ้งแก้ว- ที่โยงดินเชื่อมฟ้ามาหยาดแพร้ว แล้วคลาดแคล้วจากกันนิรันดร ... บรรยากาศเก่า-เก่า เหงาจับใจ ดนตรีใบไม้เอื้อนเหมือนเมื่อก่อน ฉัน, เริ่มต้นเช้านี้ – จากที่นอน ระลึกย้อนทวงถามถึงความรัก. (http://www.qzub.com/bar_022.gif) (http://www.qzub.com) แก้ไขไฟล์แนบโดยผู้ดูแลระบบ หัวข้อ: Re: ..เวลา.. เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 10 ธันวาคม 2011, 02:57:AM (http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/f11.gif) นาฬิกาว่าเคลื่อนเสมือนช้า ภาพของเธอเผลอมาข้าประจักษ์ เสียงเศร้าสร้อยคอยรอจดจ่อนัก ฝากเสียงฉันทายทัก.สักเวลา (http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/f11.gif) หยุดคิดก่อนนอนลง ณ ตรงนี้ วางบทกานท์กวีวจีหา ฝากรอยยิ้มพริ้มหวานผ่านลมมา จงปล่อยว่างบ้างหนา...ข้าปลอบเธอ (http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/f11.gif) นาฬิกาคราเวียน...หมุนเปลี่ยนช่วง มิอาจหยุดฉุดร่วง..ห่วงเสนอ จงนิ่งเฉยเคยไหม...ใคร่อยากเจอ ความว่างเปล่าเราเผลอ...ละเมอเอง... (http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/f11.gif) หทัยกาญจน์ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔ emo_126 หัวข้อ: Re: ..เวลา.. เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 10 ธันวาคม 2011, 03:26:AM (http://www.qzub.com/bar_003.gif) (http://www.qzub.com) ทั้งเวลาคราพบครบเวลาจาก เวลาเดียวเกี่ยวฝากหากหาญหัก เวลาเริ่มเติมต่อไม่รอนัก เวลาผลักสลักร้างบอบบางเบา จึงเวลาครวญใคร่ปล่อยไหลล่อง ระยะของอารมณ์อันตรมเหงา ขอเวลาให้บ้างบางทุเลา ลบล้างเงาเศร้าหายคล้ายเนิ่นนาน "บ้านริมโขง" (http://www.qzub.com/bar_032.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ..เวลา.. เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 14 ธันวาคม 2011, 10:25:PM ..เวลา.. ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif[/url]) ([url]http://www.klonthaiclub.com[/url]) ริมขอบฟ้า - ดาวยังลอยค้างฟ้า รอถ่ายเทเวลาว่าเช้าอยู่ สิ้นเสียงใครเดินมาหน้าประตู ยังไม่รู้ชีวิตควรทิศใด ยังบีบคั้นทุกทีที่คิดถึง รูปใบหนึ่งนั่งมองแล้วร้องไห้ ฉันไม่อาจหยุดรักจากหัวใจ ทรมานแค่ไหนใครจะรู้ . ตอนที่ต้องเดินผ่านตรงลานบ้าน เคยอาหารหว่านตกนกเช้าตรู่ ม้านั่งใต้มะยม, ลมพัดพรู ใบไม้ผลัดฤดู ลู่ลมโรย บ่อ, ปลาหางนกยูงฝูงเล็ก-เล็ก ข้างบ้านเด็กแผดก้องร้องไห้โหย- ไม่อยากไปโรงเรียนไม้เฆี่ยนโบย เข็มแดงโปรยดอกเหล็กเล็กเกลื่อนดิน สนามหญ้าสดเขียว – เหี่ยวแห้งกรอบ สายยางฉีดโดยรอบ, ขอบรั้ว, หิน เฟื่องฟ้า หน้าแล้งออก ดอกโบยบิน- ปีกผีเสื้อแหว่งวิ่นวันสิ้นลม ฉัน, เจ็บร้าวเท่า-เท่า เจ้าผีเสื้อ กลิ่นดอกเหงื่อ, เสื่อทอ ห่อผ้าห่ม หนังสือหน้าอ่านค้างวางโต๊ะกลม ล้วนผสมนัยน์หยาดเคยวาดแวว ฉันไม่อาจหยุดรักจากหัวใจ รูปของใครในมือคือรุ้งแก้ว- ที่โยงดินเชื่อมฟ้ามาหยาดแพร้ว แล้วคลาดแคล้วจากกันนิรันดร ... บรรยากาศเก่า-เก่า เหงาจับใจ ดนตรีใบไม้เอื้อนเหมือนเมื่อก่อน ฉัน, เริ่มต้นเช้านี้ – จากที่นอน ระลึกย้อนทวงถามถึงความรัก. ([url]http://www.qzub.com/bar_022.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) (http://img.zuzaa.com/image.php?id=AFB5_4EE8BEB5&jpg) ..ที่เดิม.. ..... ฉันยังคงยืนอยูในที่เดิม… ร่างต่างรอ ต่างเริ่ม เติมความรัก เก็บหัวใจขึ้นมองเมื่อกรองถัก ค่อยค่อยดูและรู้จักกับชีวา ความทรงจำเสี้ยวหนึ่งของชีวิต กับความคิดสะอาดพิลาสค่า อยากหวนหาลาลับการกลับมา ร่วมรักษาความรักพิทักษ์ใจ ….. เวลาผ่านกาลเปลี่ยนเวียนและวน งามความฝันเม็ดฝนบนฟ้าใหม่ เส้นทางเดินเกินพบก็หลบไป เหมือนต้นไม้ผลัดใบในฤดู คำสัญญาว้าเหว่ทะเลห่ม ยินคลื่นลมพัดใบ-ไม้ไหวลู่ ทิ้งเวลาอ้างว้างหว่างประตู จนเช้าตรู่รู้จักการทักทาย ดวงอาทิตย์เย้าหยอกแล้วบอกว่า เขาคงไม่กลับมาคราตื่นสาย เห็นแต่เงาเมฆไหวอยู่ไกลกาย กลางหนาวชื้นคืนหน่ายยังหายใจ ….. ยืนอยู่ตรงที่เดิมในคืนนี้ แม้พระจันทร์ริบหรี่ยังมีใส ถึงเธอไม่กลับมาจากฟ้าไกล จะเก็บฝัง“ หัวใจ ” ไว้ดังเดิม! ….. emo_62 ภาพจาก bloggang.com แก้ไขไฟล์แนบโดยผู้ดูแลระบบ หัวข้อ: Re: เราเพียงผ่านมาพบเพื่อพลัดพราก เริ่มหัวข้อโดย: a moth ที่ 16 ธันวาคม 2011, 01:21:AM ([url]http://img.zuzaa.com/image.php?id=AFB5_4EE8BEB5&jpg[/url]) ..ที่เดิม.. ..... ฉันยังคงยืนอยู่ในที่เดิม… ร่างต่างรอ ต่างเริ่ม เติมความรัก เก็บหัวใจขึ้นมองเมื่อกรองถัก ค่อยค่อยดูและรู้จักกับชีวา ความทรงจำเสี้ยวหนึ่งของชีวิต กับความคิดสะอาดพิลาสค่า อยากหวนหาลาลับการกลับมา ร่วมรักษาความรักพิทักษ์ใจ ….. เวลาผ่านกาลเปลี่ยนเวียนและวน งามความฝันเม็ดฝนบนฟ้าใหม่ เส้นทางเดินเกินพบก็หลบไป เหมือนต้นไม้ผลัดใบในฤดู คำสัญญาว้าเหว่ทะเลห่ม ยินคลื่นลมพัดใบ-ไม้ไหวลู่ ทิ้งเวลาอ้างว้างหว่างประตู จนเช้าตรู่รู้จักการทักทาย ดวงอาทิตย์เย้าหยอกแล้วบอกว่า เขาคงไม่กลับมาคราตื่นสาย เห็นแต่เงาเมฆไหวอยู่ไกลกาย กลางหนาวชื้นคืนหน่ายยังหายใจ ….. ยืนอยู่ตรงที่เดิมในคืนนี้ แม้พระจันทร์ริบหรี่ยังมีใส ถึงเธอไม่กลับมาจากฟ้าไกล จะเก็บฝัง“ หัวใจ ” ไว้ดังเดิม! ….. emo_62 ภาพจาก bloggang.com เราเพียงผ่านมาพบเพื่อพลัดพราก (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com) เราไม่อาจข้ามผ่านกาลเวลา เพื่อย้อนมายืนหยุดยังจุดเริ่ม วิถีขื่นคืนค่ำทบซ้ำเติม เรื่องราวเดิมบีบใจไม่อาจยื้อ เราเพียงผ่านมาพบเพื่อพลัดพราก กล่าวสัญญาเพียงฝากคำยึดถือ หวังคืนกลับเคียงกันวันปล่อยมือ แท้จริงคือห่างกันนิรันดร ... อยู่ในโลกโศกเศร้าฉันเฝ้าฝัน ใต้ตะวันร้อนแรง ฉันแรงอ่อน ปาฏิหาริย์หลุบปีกดาวหลีกจร แสวงพรศักดิ์สิทธิ์จากทิศใด เมื่อขอบฟ้าลั่นกลองทำนองพลบ จะรินลบหนทางสว่างไสว เราจะเป็นวันวานและผ่านไป คิดถึงฉันหรือไม่? ..ฉันไม่รู้ เสียงหัวเราะวันวานหวานจับใจ กังวานไหวในท่ามความหดหู่ มือแห่งพรมแดนมิตรปิดประตู แยกเราอยู่ไกลมากจากชีวิต- ที่คิดถึง.. ม่านน้ำตาตกตึง ขึงสถิต เผลอเดินทางห่างไกลออกไปนิด หวังใจกลับเคียงชิด..กลับโชคร้าย เราจะต้องขมขื่นกี่หมื่นครั้ง แบกความหวังไปสุดยังจุดหมาย เมื่อเรายืนอยู่ท่ามความเป็น-ตาย โดยที่หายใจอยู่รู้หนาว-ร้อน. (http://www.qzub.com/bar_022.gif) (http://www.qzub.com) แก้ไขไฟล์แนบโดยผู้ดูแลระบบ หัวข้อ: Re: เราเพียงผ่านมาพบเพื่อพลัดพราก เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 16 ธันวาคม 2011, 06:29:AM ([url]http://img.zuzaa.com/image.php?id=AFB5_4EE8BEB5&jpg[/url]) ..ที่เดิม.. ..... ฉันยังคงยืนอยู่ในที่เดิม… ร่างต่างรอ ต่างเริ่ม เติมความรัก เก็บหัวใจขึ้นมองเมื่อกรองถัก ค่อยค่อยดูและรู้จักกับชีวา ความทรงจำเสี้ยวหนึ่งของชีวิต กับความคิดสะอาดพิลาสค่า อยากหวนหาลาลับการกลับมา ร่วมรักษาความรักพิทักษ์ใจ ….. เวลาผ่านกาลเปลี่ยนเวียนและวน งามความฝันเม็ดฝนบนฟ้าใหม่ เส้นทางเดินเกินพบก็หลบไป เหมือนต้นไม้ผลัดใบในฤดู คำสัญญาว้าเหว่ทะเลห่ม ยินคลื่นลมพัดใบ-ไม้ไหวลู่ ทิ้งเวลาอ้างว้างหว่างประตู จนเช้าตรู่รู้จักการทักทาย ดวงอาทิตย์เย้าหยอกแล้วบอกว่า เขาคงไม่กลับมาคราตื่นสาย เห็นแต่เงาเมฆไหวอยู่ไกลกาย กลางหนาวชื้นคืนหน่ายยังหายใจ ….. ยืนอยู่ตรงที่เดิมในคืนนี้ แม้พระจันทร์ริบหรี่ยังมีใส ถึงเธอไม่กลับมาจากฟ้าไกล จะเก็บฝัง“ หัวใจ ” ไว้ดังเดิม! ….. emo_62 ภาพจาก bloggang.com เราเพียงผ่านมาพบเพื่อพลัดพราก ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif[/url]) ([url]http://www.klonthaiclub.com[/url]) เราไม่อาจข้ามผ่านกาลเวลา เพื่อย้อนมายืนหยุดยังจุดเริ่ม วิถีขื่นคืนค่ำทบซ้ำเติม เรื่องราวเดิมบีบใจไม่อาจยื้อ เราเพียงผ่านมาพบเพื่อพลัดพราก กล่าวสัญญาเพียงฝากคำยึดถือ หวังคืนกลับเคียงกันวันปล่อยมือ แท้จริงคือห่างกันนิรันดร ... อยู่ในโลกโศกเศร้าฉันเฝ้าฝัน ใต้ตะวันร้อนแรง ฉันแรงอ่อน ปาฏิหาริย์หลุบปีกดาวหลีกจร แสวงพรศักดิ์สิทธิ์จากทิศใด เมื่อขอบฟ้าลั่นกลองทำนองพลบ จะรินลบหนทางสว่างไสว เราจะเป็นวันวานและผ่านไป คิดถึงฉันหรือไม่? ..ฉันไม่รู้ เสียงหัวเราะวันวานหวานจับใจ กังวานไหวในท่ามความหดหู่ มือแห่งพรหมแดนมิตรปิดประตู แยกเราอยู่ไกลมากจากชีวิต- ที่คิดถึง.. ม่านน้ำตาตกตึง ขึงสถิต เผลอเดินทางห่างไกลออกไปนิด หวังใจกลับเคียงชิด..กลับโชคร้าย เราจะต้องขมขื่นกี่หมื่นครั้ง แบกความหวังไปสุดยังจุดหมาย เมื่อเรายืนอยู่ท่ามความเป็น-ตาย โดยที่หายใจอยู่รู้หนาว-ร้อน. ([url]http://www.qzub.com/bar_022.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) เช่นลมเอื่อย เฉื่อยฉิว ต้องผิวผ่อง โลมเนื้อทอง ตระกองเจ้า เร้าสมร ครั้นหนำใจ ให้พราก ทิ้งจากจร ให้อาวรณ์ ถอนสะอื้น รอคืนมา.../ บูรพาท่าพระจันทร์ |