พิมพ์หน้านี้ - ...เ ห นื่ อ ย...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: amika29 ที่ 28 กันยายน 2011, 11:29:PM



หัวข้อ: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: amika29 ที่ 28 กันยายน 2011, 11:29:PM
http://www.youtube.com/watch?v=kNC8bg7P0-8

(http://www.qzub.com/bar_031.gif) (http://www.qzub.com)

เ มื่ อ เ ดิ น ต า ม ค ว า ม ฝั น . . . จ น มั น ถึ ง จุ ด อิ่ ม ตั ว
ฉันเองก็หวาดกลัว ไม่รู้จะเดินต่อไปทางไหน
มันอ่อนล้า...กับปัญหาจากใครต่อใคร
หมดแรงจะก้าวต่อไป..ไม่รู้จะหันไปทางไหนดี

ข อ ไ ด้ ไ ห ม หั ว ใ จ . . . ใ ห้ ฉั น ไ ด้ ห ยุ ด สั ก พั ก
มันเหนื่อยและหนัก  เกินจะสู้ต่อแล้ววันนี้
วิ่งตามฝันมานาน...แต่ยังก้าวข้ามไม่ผ่านสักที
ให้ฉันได้หยุดสักพักตอนนี้..ดีกว่าฝืนทำไป

ข อ เ ถ อ ะน ะ ใ ห้ ฉั น ไ ด้ ใ ช้ สิ ท ธิ์ พั ก ร้ อ น
หยุดมันเสียก่อน..ที่จะเดินต่อไม่ไหว
ขอหลบปัญหาสักพัก หลบความรักที่ทำร้ายหัวใจ
หายเหนื่อยเมื่อไหร่..จะกลับมาสู้ใหม่....ให้ดีกว่าเดิม
(http://www.qzub.com/bar_017.gif) (http://www.qzub.com)
เอ-มิ-กา


หัวข้อ: Re: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 03 ตุลาคม 2011, 09:57:AM
ด้วยสงสารกรุณาเมตตาล้น
หวังช่วยพ้นจากจิตคิดแผกผัน
เฝ้าดูแลเยี่ยวยาสารรพัน
คงสักวันผลบุญหนุนกลับคืน

เวลาล่วงวันลับนับปีแล้ว
เหนื่อยล้าแผ่วไร้แรงไร้แข็งขืน
หมดพลังหมดใจสุดหยัดยืน
ไม่อยากฝืนบ่วงกรรมเขาทำมา
.. กุสุมา ..
http://www.youtube.com/watch?v=MrfE9H7ulJA#noexternalembed&feature=player_detailpage#t=0s (http://www.youtube.com/watch?v=MrfE9H7ulJA#noexternalembed&feature=player_detailpage#t=0s)
 emo_103 emo_103 emo_103 emo_103 emo_103 emo_103 emo_103


หัวข้อ: Re: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 03 ตุลาคม 2011, 10:39:AM
...ในความหวานหวามไหวของใจหนึ่ง
ไร้ที่พึ่งพักพิงยิ่งอ่อนล้า
ความสับสนวนเวียนเบียนบีฑา
เคยหาญกล้าแกร่งกร้าวกลับร้าวรอน

เป็นอะไรเล่าหนอเจ้าทอฝัน
สิ้นเรี่ยวแรงฝ่าฟันแล้วขวัญอ่อน
เจ็บเหมือนคมมีดบาดแทบขาดรอน
ยามเมื่อย้อนเรื่องหลังยิ่งคลั่งครวญ

อยากปล่อยจิตคิดว่างวางทุกสิ่ง
ทยอยทิ้งนทีที่รี่หวน
ปลดพันธะอักโขดุจโซ่ตรวน
ร่วมขบวนน้ำส่งลงทะเล

เหนื่อยนี้หนักนานเนิ่นเกินจะถอน
ยากจะซ่อนความในให้หักเห
มิอาจหลีกหลบพ้นคนเกเร
เขาใช้เล่ห์เหลี่ยมคำกระหน่ำใจ

แรกเริ่มรวนกวนก่อพอสะดุด
แล้วตามจุดชนวนชวนหวั่นไหว
ด้วยความซื่อจึงเชื่อมอบเยื่อใย
คิดว่าใช่กลับชั่วน่ากลัวจริง

กว่าจะรู้เขาร้ายก็หมายรัก
เจ็บเสียจนกระอักแล้วใจหญิง
มิอาจเคียงข้างแนบหรือแอบอิง
คบกับคนใจลิงคงเหนื่อยนาน

ลาก่อนความรู้สึกเคยลึกล้ำ
ลาก่อนถ้อยคำเคยพร่ำหว่าน
ลาก่อนศรัทธาล้ำค้ำดวงมาน
ลาก่อน...ชั่วกาล...ฉันเหนื่อยแล้ว...!!!
 emo_22

........เขียนเรื่อยๆฮะ มิมีอะไรในนั้น......


หัวข้อ: Re: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 03 ตุลาคม 2011, 11:16:AM




......เหนื่อยเช่นกัน...วันที่ล้า...ฟ้ามัวหม่น

...สริยนสิ้นสำแดงแสงรังสี

...ทั้งพฤกษาผกาล้ม..จมปถพี

...รมณีย์..สูญสลาย...จาก.สายคำนึง





หัวข้อ: Re: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 03 ตุลาคม 2011, 01:11:PM

(http://www.qzub.com/bar_021.gif) (http://www.qzub.com)

บากหน้า..อยู่เป็นรอยยิ้มให้บางใคร

ที่เหนื่อยล้า..อ่อน..แม้ใจเคยเข้มแข็ง

ทางนี้เห็นไหม..สำหรับคนหมดหวัง..ไร้เรี่ยวแรง

รอยยิ้มอ่อนอ่อนยังแสดง..เป็นแสง..ให้ก้าวเดิน..

ไ ม่ เ ห นื่ อ ย ห ร อ ก เ ธ อ

 emo_100 emo_100

(http://www.qzub.com/bar_002.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 03 ตุลาคม 2011, 05:55:PM
ฉันเหน็ดเหนื่อยเมื่อล้าแสนว้าเหว่
ชีวิตเร่เรื่อยไปเหมือนไร้จุด
มีชีวิตขื่นขมเหมือนจมทรุด
จะสิ้นสุดตรงไหนยังไม่รู้

เงียบและเหงาลำเค็ญแทบเป็นบ้า
ทั้งชีวารันทดน่าอดสู
ชีวิตฉันย่อยยับเกินจับดู
จะคงอยู่หรือตายไม่ต่างกัน

natcha

 emo_79


หัวข้อ: Re: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 03 ตุลาคม 2011, 07:10:PM
ฉันก็เคยเหนื่อยล้าและว้าเหว่
ชีวิตเซทรุดลงตรงฟากฝัน
มิยินดียินร้ายตายช่างมัน
แต่ก็ฟันฝ่ามาเพื่อหาเธอ

ขอแค่เธอนอนหลับไร้สรรพเสียง
พักผ่อนให้เพียงพอขอเสนอ
ลืมตาตื่นชื่นใจไม่ละเมอ
สวยเสมอโลกใหม่ไม่ไกลเกิน


หัวข้อ: Re: ...เ ห นื่ อ ย...
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 03 ตุลาคม 2011, 08:21:PM
เหนื่่อยทุกวันแต่ใจไม่นึกท้อ
คิดย่นย่อต่อจุดหมายไกลห่างเหิน
อุปสรรคมากมายเคยเผชิญ
มิอาจฉุดฉันเดินจากเส้นทาง

นึกถึงนาย"มาราธอน"ยอดนักวิ่ง
นั้นเก่งจริงยุคโรมันศึกบาดหมาง
กับชนชาวเปอร์เซียลุกล้ำบาง
แกถูกไว้วางให้วิ่งสามร้อยไมค์

ตอนขาไปศึกหนักยอดนักวิ่ง
คิดประวิงศึกหลังอย่างหวั่นไหว
ครั้นตามทัพโรมันได้ดั่งใจ
รบมีชัยเหนือชนชาวเปอร์เซีย

แกได้รับเกียรติให้วิ่งไปอีก
ปอดแทบฉีกสิบสี่่ไมค์ละโหยเหี่ย
ล้มตึงตายหายจากพรากลูกเมีย
เพราะเเหนื่อยเพลียกระไรจึงวางวาย

แล้วอีกตอนสี่ร้อยไมค์ไยไหวนั่น
คราวคับขันเร่งรุดถึงจุดหมาย
พอสงครามจบสิ้นความวุ่นวาย
วิ่งมาตาย...สิบสี่ไมค์เพราะไกลเกิน

เหนื่อยน่ะ... emo_54

รำลึกถึงยอดนักวิ่งยุคโรมัน"นายมาราธอน"
emo_09