พิมพ์หน้านี้ - "....เปลือกมนุษย์.."

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ภู กวินท์ ที่ 04 กันยายน 2011, 08:11:PM



หัวข้อ: "....เปลือกมนุษย์.."
เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 04 กันยายน 2011, 08:11:PM


(http://img.zuzaa.com/image.php?id=CEEF_4E6375DD&jpg)

เปลือกมนุษย์

.........................

เมฆสีเทาเงานิ่งไม่ติงไหว
เห็นแสงไฟสาดส่องในร่องตึก
เพียงเสี้ยวความทรงจำย้อนสำนึก
ถลำลึกลงห่าง, อย่างน่ากลัว

อากาศเริ่มวิปริตจิตปั่นป่วน
เกินคร่ำครวญยืนหยัดกำหนัดทั่ว
ในคืนที่เงียบงันอันเมามัว
อุทิศตัวกลั้วเกลือก, เพราะเปลือกเงิน

เพราะความจนครอบงำจนย่ำแย่
อาศัยแค่ความหิวอย่างผิวเผิน
ความลำบากยากจนต้องทนเดิน
ถูกเขาเมินว่าต่ำ, แทบช้ำใจ

บรรยากาศเก็บกดถูกปลดปล่อย
เหลือร่องรอยลำเค็ญเหมือนเป็นไข้
จากคนแล้วคนเล่าเฝ้าผ่านไป
สว่างในท้องฟ้า, ตามืดมน

ความเจ็บปวดรวดร้าวหนาวสะบั้น
บาดแผลมันซ่อนซุกไปทุกหน
ต้องใช้ยาเสพย์ติดผิดเกินทน
บรรเทาตนจนหนัก, แม้ดักดาน

ในค่ำคืนเลื่อนลอยสู่ซอยแคบ
สังคมแทบดับลงถูกส่งผ่าน
เห็นร่างที่นอนนิ่งไร้วิญญาณ
ถูกจู่โจมสังหาร, การจับกุม

เพราะร่างกายหลายปีมีแต่หย่อน
บ้านต้องผ่อนเงินทองมากองสุม
ทั้งพ่อแม่แก่เฒ่ายังเฝ้ารุม
จึงต้องสุ่มขายยา, หาเลี้ยงตัว

โชคชะตาของคนดูหม่นเศร้า
ใช่ว่าเขาไม่คิด ผิด ดี-ชั่ว
ทุกเส้นทางเกินคาดแม้หวาดกลัว
มีอยู่ทั่วไปหมด, บทสังคม!!

..........................

 emo_62
ภาพจากอินเตอร์เน็ต


หัวข้อ: Re: "....เปลือกมนุษย์.."
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 04 กันยายน 2011, 09:18:PM

แม้นหนทางน้อยนิด ไม่ผิดศีล
ละเว้นการป่ายปีน ต้นงิ้วได้
การทำดีแม้ยากลำบากไซร้
แต่ทำได้อยู่ที่ใจของตน

อาจเปรียบเหมือนดอกไม้บานให้คุณค่า
ผลิดอกอย่างช้าช้าคราฟ้าหม่น
กลับตัวกลับใจสร้างค่าความเป็นคน
อย่าเพลินถลำพ้นเข้ากลอบาย


หัวข้อ: Re: "....เปลือกมนุษย์.."
เริ่มหัวข้อโดย: คันไถ ที่ 05 กันยายน 2011, 12:01:AM


([url]http://img.zuzaa.com/image.php?id=CEEF_4E6375DD&jpg[/url])

เปลือกมนุษย์

.........................


ในค่ำคืนเลื่อนลอยสู่ซอยแคบ
สังคมแทบดับลงถูกส่งผ่าน
เห็นร่างที่นอนนิ่งไร้วิญญาณ
ถูกจู่โจมสังหาร, การจับกุม



..........................

 emo_62
ภาพจากอินเตอร์เน็ต


(http://i1224.photobucket.com/albums/ee364/be11sw/image3s.jpg)

เหลียวหลังแล คืนหวน คร่ำครวญหา
หยาดน้ำตา ไหลหลั่ง พร่ำสำนึก
ดูละม้าย คล้ายดั่งเรา ข้างเงาตึก
ไร้รู้สึก หวาดกลัวเพราะตัว "เงิน"

วังเวงแว่ว หวาดหวิว ข้างทิวสน
เหมือนเสียคน โหยหา ยามห่างเหิน
ดั่งลูกรัก เมียขวัญ ชวนเพลิดเพลิน
รี่ตรงเดิน ไม่รอช้า จะฆ่ามัน

พอไปถึง ตลึงงัน ครั้นได้พบ
แทบสลบ คาที่ เอ๊ะ....นี่นั่น
ศพของใคร ช่างคล้ายคลึง หนึ่งตัวฉัน
ก็แล้วนั้น คนร้องไห้ ใช่เมียเรา

ยืนเหม่อลอย ค่อยค่อยคิด จิตสับสน
แล้วตัวตน คนเดินผ่านได้ดั่งเงา
สิ้นสุดแล้วสินะ ยถากรรมเศร้า
ที่แท้เรา ถูกสังหาร,การจับกุม

(http://www.ohzeed.com/bar_016.gif) (http://www.ohzeed.com)
แบบว่า นึกสนุกๆนะครับ อ่านแล้วเลยอยากตอบบ้าง ก็เท่านั้นเองครับ
(http://i1224.photobucket.com/albums/ee364/be11sw/NB112.gif) คันไถ


หัวข้อ: Re: "....เปลือกมนุษย์.."
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 05 กันยายน 2011, 05:57:AM
กับปัญหาสังคมโสมมหมัก
แทกกระอักตรงข้ามความรู้สึก
หวังเพียงแต่ตอกย้ำจิตสำนึก
เพียงระลึกดีชั่วที่ตัวตน

ยามที่ค่าครองชีพมันบีบคั้น
สู้ฝ่าฟันเฟียงใดไม่เป็นผล
กับการถูกตราหน้าไร้ค่าคน
สู้ดิ้นรนเพื่อชีวิตผิดทำนอง

ให้โอกาสสักครั้งหากยั้งคิด
เขาพลาดผิดที่เลี้ยวไปเกี่ยวข้อง
ชี้หนทางดีงามตามครรลอง
ช่วยประคองประคับให้กลับตัว

ขออย่าได้รังเกียจอย่าเหยียดหยาม
อย่าประณามเย้ยหยัน..มันคนชั่ว
ความจำเป็นบีบคั้นให้พันพัว
ร่วมสร้างรั้วล้อมนะ คืออภัย

yaguza

emo_101