พิมพ์หน้านี้ - สาวเอย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: ช่ออักษราลี ที่ 10 กรกฎาคม 2011, 05:17:PM



หัวข้อ: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 10 กรกฎาคม 2011, 05:17:PM

สาวเอย.....

เราซึ่งเป็นอิสตรีมีศรีศักดิ์
แม้นว่าใครไม่รักก็ช่างเขา
เรามีรักมากมายรอบกายเรา
ลบความเศร้าเถิดเพื่อนให้เลือนไป

เห็นไหมโน่นโพ้นฟ้าเมฆประกาศ
ว่าสายนี้จักวาดเวหาสไสว
เพื่อบางคนพร่ำเพ้อละเมอละไม
ลืมบางใครทุกบริบทเคยงดงาม



หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: Design with love ᵔᴥᵔ ที่ 10 กรกฎาคม 2011, 06:18:PM

แม้ว่าใครไม่รัก...ก็ช่างเขา
อย่าไปเอามาใส่...ใจเลยหนา
มองทางนี้ยังมีฉัน...มิตรแท้กัลยา
คอยยิ้มให้เธอเรื่อยมา...อยู่ที่เดิม

                             with love"


หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 10 กรกฎาคม 2011, 06:25:PM
สาวเอย......

เราซึ่งเป็นอิสตรีมากศรีศักดิ์
ใครไม่รักอย่างไรช่างใครเขา
ความรักมีรอบกายคล้ายคล้ายเงา
จงรักตัวของเรากว่าของใคร

เราจะรัก......

รักท้องฟ้าสดสวยด้วยเมฆขาว
บอกความหวังอีกคราวอาจพราวใส
รอเถิดรออีกครั้งสร้างกำลังใจ
เช่นรอเมฆฟ่องในละอองนวล

รักมวลไม้มิ่งขจีงามที่สุด
เกินจะหยุดพาเท้าก้าวชมสวน
มาฟังเพลงวิหคผกผินครวญ
เสียงอึงอวลจักจั่นอย่าหวั่นเลย

ค่อยมาต่อนะคะ...กลอนให้กำลังใจใครสักคน หรือหลายคนค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านและมาร่วมสนุกกัน

พอดีมีงานหลายๆค่ะ



หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 10 กรกฎาคม 2011, 06:28:PM
emo_26

emo_52 หนุ่มเอย  emo_52

เรานี้ชายชาติชาญผู้หาญกล้า
อย่าได้ล้าล่าถอยถ้อยคำหยาม
อย่าได้หยุดทางฝ่าหาคนงาม
อย่าได้ตามง้อใครให้เหลิงลอย

เราก็หนึ่งในตองอูผู้พิชิต
เราก็ศิษย์ท่านแผนแสนรักสอย
ครูที่รักเณรแอแท้เลิศลอย
อย่าหน้าหงอย งี่ เง่าให้เขาฮา... emo_26

emo_96


หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 10 กรกฎาคม 2011, 06:40:PM


สาวเอย  เคยหลงพะวงหา
สาวเอย  เคยพาอุราสั่น
สาวเอย  เคยพาให้จาบัลย์
สาวเอย  เคยฝันสัมพันธ์ใจ

สาวเอย  เคยหรือถือความสัตย์
สาวเอย  เคยรัดแต่ตัดได้
สาวเอย  เคยรักปักฤทัย
สาวเอย  เคยให้ใจชื่นบาน

สล่าผิน


หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 10 กรกฎาคม 2011, 06:52:PM
emo_26

emo_52 หนุ่มเอย  emo_52

เรานี้ชายชาติชาญผู้หาญกล้า
อย่าได้ล้าล่าถอยถ้อยคำหยาม
อย่าได้หยุดทางฝ่าหาคนงาม
อย่าได้ตามง้อใครให้เหลิงลอย

เราก็หนึ่งในตองอูผู้พิชิต
เราก็ศิษย์ท่านแผนแสนรักสอย
ครูที่รักเณรแอแท้เลิศลอย
อย่าหน้าหงอย งี่ เง่าให้เขาฮา... emo_26

emo_96


คุณหนุ่มบ้านริมโขง

emo_100 emo_100 emo_32 emo_32 emo_28

รอให้ว่างก่อนเถอะค่ะ ฮึ่มๆๆ อิอิ  แล้วสาวบ้านริมเลจะตอบ 555
ขอบคุณที่มาร่วมสนุกค่ะ





หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 11 กรกฎาคม 2011, 07:47:PM

หนุ่มเอย 


เรานี้ชายชาติชาญผู้หาญกล้า
อย่าได้ล้าล่าถอยถ้อยคำหยาม
อย่าได้หยุดทางฝ่าหาคนงาม
อย่าได้ตามง้อใครให้เหลิงลอย

เราก็หนึ่งในตองอูผู้พิชิต
เราก็ศิษย์ท่านแผนแสนรักสอย
ครูที่รักเณรแอแท้เลิศลอย
อย่าหน้าหงอย งี่ เง่าให้เขาฮา... (บ้านริมโขง)

..................

สาวเอย

เขาเปรียบเราเหมือนบุปผามาเย้ายวน
ภมรล้วนภิรมย์ชมชื่นหา
กรีดปีกหางเลาะเล็มมิสร่างซา
เมื่ออิ่มแล้วถลาพาใจจร

เราจึงควรเป็นต้นไม้กินแมลง
ใครแอบแฝงเข้ามาพร่าเกสร
จักหุบกลีบซ่อนไว้ในดงดอน
โอ้..สงสารมวลภมรอดร่อนบิน

 emo_68 emo_87 emo_100



หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 13 กรกฎาคม 2011, 05:20:AM

สาวเอย....

ร้องเถิดร้องไห้ในวันนี้
เพื่อไม่มีน้ำตาในวันอื่น
เก็บความช้ำคำถ้อยเขาคอยยื่น
แปรเป็นหมื่นดอกไม้สู่ปลายทาง

คิดว่าโชคดีแล้วที่แคล้วคลาด
และทุกชาติคลาดแคล้วมิแล้วสร่าง
ดวงตะวันยังฉายไม่วายวาง
ดวงตาเคยฝ้าฟางก็แจ่มชัด


หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 13 กรกฎาคม 2011, 07:08:AM
น้ำตาเหือดแห้งหายจากใบหน้า
ในอุราแจ่มใสไม่อึดอัด
ตัดแล้วหนาเรื่องยุ่งมุ่งเข้าวัด
ต้องเร่งรัดขัดเกลาให้เบาทุกข์

ละทางโลกสู่ทางธรรมค้ำคูณจิต
จะอุทิศชีวิตนี้ให้มีสุข
เวรและกรรมโศกเศร้าที่เคล้าคลุก
จับมันซุกเมรุเข้าเผามันซะ

---------------


หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 13 กรกฎาคม 2011, 07:38:AM



......จง...


......อย่าเป็นเพียงบุปผชาติหยาดจากสรวง

...เพื่อบำบวงภุมราพร่าเกสร

...หากจงคือลดาวัลย์อันสุนทร

...หอมขจรร่ำลือระบือไกล

......ด้วยจริต..จริยา....มารยาท

...ความเปรื่องปราชญ์....ผ่องประภัสร์อัชฌาสัย

...เบญจกัลยา...ค่าล้ำ..ประจำใจ

...และแฝงในรูปละออ...คือ....ทรนง












หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 13 กรกฎาคม 2011, 02:34:PM
(http://www.ohzeed.com/bar_181.gif) (http://www.ohzeed.com)

หนุ่มเอย....
สาวเขาสอนอ้อนเลยเปิดเผยเหลี่ยม
เป็นบุบผาก็บุบผาพารอมเรียม
ใจเขาเหี้ยมดักฆ่าล่าภมร

หนุ่มเอย...
สิ่งใดเคยไว้ใจให้ถอดถอน
เขาวางเล่ห์เทสับถึงจับตอน
อย่ามัวนอนขี้เซาเดี๋ยวเศร้าใจ

หนุ่มเอย....
มีบางสาวบ่นเผยเคยหวั่นไหว
ว่าถูกหลอกปอกเปลือกเลือกผิดไป
จนน้อยใจไปอวดจะบวชชี

หนุ่มเอย....
อย่าเชื่อเลยนางสวยด้วยศักดิ์ศรี
ข้างในนั้นของเทียมเปี่ยมล้นมี
ทั้งนุ่นดีซีลิก้าหามาเติม

หนุ่มเอย........ emo_32

"บ้านริมโขง"

(http://www.ohzeed.com/bar_193.gif) (http://www.ohzeed.com)


หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 13 กรกฎาคม 2011, 03:12:PM



................................  บ่าวเอย  ...........................



......เคยรำพันย้อนยอก..ว่าชอกช้ำ

...เป็นลำนำ..จะบวชชี..ทั้งที่ขำ

...พ้นมาได้จากวังวน..คนตัวดำ

...เริงระบำ...ฟ้อนถวายอยู่หลายวัน

......แล้วก็เวียนหลงรัก...สุนัขา

...สัตยาคำไหนไม่แปรผัน

...อยู่เคียงข้างภิรมย์รื่นแสนตื้นตัน

...สายสัมพันธ์..เจิดกระจ่าง....จวบวางวาย





หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 18 กรกฎาคม 2011, 08:27:AM

สงสารดอกไม้งาม

........

ดอกไม้เจ้าเอย
ใฝ่ถวิลถึงภุมรา
ผู้ทำให้เจ้าเป็นดอกไม้ที่สมบูรณ์
งดงามเบ่งบานอย่างไร้ที่ติ
บนหัวใจแช่มชื่น

วันนี้หายไปไหน... เจ้าหัวใจ

หลงคอย
วินาที...
นาที.....
วัน.......
คืน.......
ปี.......

ไปอยู่ไหนนะเจ้าเอย
หรือไปหลงชมดอกไม้ดอกใหม่
ในอุทยานแห่งอื่นที่รื่นรมย์กว่า
เฝ้ารอต่อไป

กลีบความหวังแห่งดอกไม้ค่อยๆโรยรา
กลีบสุดท้ายกำลังร่วง
กำลังร่วง...
กลีบดอกท้อกลับสะพรั่งมาแทนที่
ดวงอาทิตย์อุทัยโอบหัวใจดอกไม้ให้อบอุ่น
พร้อมกับดวงตาดอกไม้เบิกกว้าง
ปีกภุมราเฉกศิลป์อันงดงาม
กำลังกรีดกรายฟ้อนฟ้า
กับเจ้าแมลงปอปีกบาง
กับนกน้อยเสียงหวานสดใส
กับเจ้าผีเสื้อปีกงาม
มวลปีกงามที่สามารถกรีดปีกบินคู่เคียงกัน
เริงระบำล่องชมสวนสวรรค์ได้

ดอกไม้รำพึง
เราอยากมีปีกงดงามและแข็งแรง
ที่สามารถกรีดปีกฟ้อนฟ้า
ร่ายไปในสวนสวรรค์...เช่นนั้น
คู่เคียงเธอ...นิรันดร์
ทว่า...เป็นไปไม่ได้

และ...ในโลกนี้ยังมีมวลแมลงปีกงดงามอีกมากมาย



หัวข้อ: Re: สาวเอย
เริ่มหัวข้อโดย: ช่ออักษราลี ที่ 08 สิงหาคม 2011, 02:19:AM
ความรัก….
ยามประจักษ์เช่นสายน้ำไหล
ผ่านมาชื่นดวงมานแล้วผ่านไป
ให้ชุ่มฉ่ำผืนใจไม่กี่วัน

ให้เรียนรู้รสชาติความขมขื่น
ร้อยพันหมื่นคมมีดกรีดใจสั่น
อย่าหลงเชื่อน้ำคำที่พร่ำนั้น
คนสำคัญมีแล้วปานแก้วตา