|
หัวข้อ: แม้เสียใจก็ยังรักเธอ..~~ เริ่มหัวข้อโดย: ~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~ ที่ 10 มกราคม 2011, 11:17:AM รู้สึกว่า ชีวิตเรานั้น ยังมีความหวังทุกที ....ในขณะที่เราคิดถึงคนคนหนึ่งตลอดเวลา.... เขาคนนั้น...ก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้... และบางครั้ง...ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา...โดยที่เราไม่ได้สนใจเลยเช่นกัน ....บางครั้ง การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า สิ่งที่เราคิดทั้งหมดนั้น มันคือ "ความฝัน" ของเราเองเพียงคนเดียว ....ฉะนั้น ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่ เลือกที่จะจมกับความฝัน มากกว่าการได้รู้ความจริง ....การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเขา ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า.... เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4 และถ้าหากเราเป็นที่ 10 ในใจเขา...ก็ขอให้คิดไว้ว่า... ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเขาเลย ....แต่โปรดจำไว้เถอะว่า....ไม่ว่าเธอจะรู้สึกเหนื่อยล้าเพียงใด ก็ขอให้เธอจง "รัก" ต่อไป เพราะการ "รัก" ใครสักคนนั้น ไม่ต้องการ "ความพยายาม" "การตัดใจ" ต่างหากที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย ....ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า....ความสุขยามที่ได้สบตาเขา กับความทุกข์ยามที่เธอต้องคอยหลบตาเขา อันไหนมันหนักหนากว่ากัน ++อย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเขาสายเกินไป++ ++อย่าโทษเขา ที่ไม่มีใจให้++ ++อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ไม่ได้ทำให้ใจเราตรงกัน++ .....แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเขาคนนั้นสายเกินไป แต่ก็ยังได้พบ.. ......ยิ้มให้กับเขา ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามา แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป.. ......ยิ้มให้กับโชคชะตา ที่ยังทำให้เรา ได้รู้จักกัน .. เธอควรจะดีใจด้วยซ้ำ ที่ครั้งหนึ่ง เธอได้พบกับคนที่เธอใส่ใจมากกว่าตัวของเธอเอง คนที่ทำให้เธอ "หัวเราะ" และ "ร้องไห้ " ได้มากมาย คนที่เธออยากเก็บ "รอยยิ้ม" ของเขาไว้คนเดียว คนที่เพียงแค่ยิ้มของเขา ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น ให้กลายเป็นวันที่สดใส .....เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?..... แค่การได้เห็นคนที่เรารัก ได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เขารักมากที่สุด ...นั่นแหละ คือ ความสุขของการได้ "รัก" อย่างจริงใจ หัวข้อ: Re: แม้เสียใจก็ยังรักเธอ..~~ เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 10 มกราคม 2011, 03:19:PM ถึงคิดถึงเท่าไหร่ก็ไร้ผล ในเมื่อคนอย่างเรามีเจ้าของ ถึงรักเธอเท่าไหร่คิดหมายปอง ได้เพียงแต่แค่มองด้วยสองตา ผิดที่เราหลายใจไม่สัตย์ซื่อ หรือผิดที่เธอดื้อสื่อภาษา ทำนองเอื้อเยื่อใยตอบให้มา ทั้งรู้ว่า..ข้างเราคือเงาใคร ผิดหรือไรใจถ้า..หากว้าวุ่น จนเก็บกรุ่นก่อเกิดเลยเถิดให้ ผิดหรือถ้าร้อนรุ่มนั้นสุมใจ ผิดที่ดันหวั่นไหวต่อไมตรี นั่นรอยยิ้มเร่งเร้าอันเย้ายวน สายตาล้วนชวนเชิญเกินหน้าที่ จะต้องทำฉันใด..นะใจนี้ เมื่อถูก-ผิดที่มี..แทบละลาย หากคิดถึงแต่ใจ..ไม่อาจพบ หากเร้นหลบห่างไกล...เหมือนใจหาย เราสบกันแค่ตา..เหมือนท้าทาย เมื่อต่างรู้ซึ่งหมายของสายตา หากจะตอบ บอกปัด..ตามนัดหมาย คงจะโง่เป็นควาย..ที่สูงค่า หาก ตอบรับนัดหมาย..ที่ทายท้า คนข้างคงมีหน้า..ไม่ต่างควาย emo_40 หัวข้อ: Re: แม้เสียใจก็ยังรักเธอ..~~ เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 10 มกราคม 2011, 03:26:PM ...เมื่อหัวใจได้เรียนรู้คำว่ารัก แม้อกหักก็รักได้เป็นไหน-ไหน หากวันนี้เธอต้องจากฝากคำไป แม้เสียใจแต่ก็รักภักดิ์เพียงเธอ ...คำว่า "รัก" หมดค่าเมื่อคราจาก เป็นลมฝากเพียงคำแผ่วแว่วเสนอ แต่ขอมองอยู่ห่าง-ห่างได้ไหมเอ่อ น้ำตาเออก็อย่าสน...เมื่อฉันคนนอกสายตา... ปล...คนบางคนผ่านมาแล้วผ่านไป บางคนผูกพัเพียงอึดใจ...หากแต่ฝากร่องรอยไว้ ณ ดวงใจแสนนาน บางคนเพียงวาบผ่าน...หากเปลี่ยนชีวิตบางคนไปตลอดกาล... หัวข้อ: Re: แม้เสียใจก็ยังรักเธอ..~~ เริ่มหัวข้อโดย: ฉันเอง ที่ 10 มกราคม 2011, 03:40:PM ...เมื่อหัวใจได้เรียนรู้คำว่ารัก แม้อกหักก็รักได้เป็นไหน-ไหน หากวันนี้เธอต้องจากฝากคำไป แม้เสียใจแต่ก็รักภักดิ์เพียงเธอ ...คำว่า "รัก" หมดค่าเมื่อคราจาก เป็นลมฝากเพียงคำแผ่วแว่วเสนอ แต่ขอมองอยู่ห่าง-ห่างได้ไหมเอ่อ น้ำตาเออก็อย่าสน...เมื่อฉันคนนอกสายตา... ปล...คนบางคนผ่านมาแล้วผ่านไป บางคนผูกพัเพียงอึดใจ...หากแต่ฝากร่องรอยไว้ ณ ดวงใจแสนนาน บางคนเพียงวาบผ่าน...หากเปลี่ยนชีวิตบางคนไปตลอดกาล.. ข้อความโดย: ตะวันฉาย ฉัตรบงกช ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_130.gif[/url]) เพียงได้ฟังคำหวานที่ขานไข ให้เข้าใจในรักที่ใฝ่หา เพียงหยดหนึ่งพึงเสียไปในน้ำตา ก็ควรค่าฝังไว้ในความจำ ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_130.gif[/url]) ฉันเอง.. หัวข้อ: Re: แม้เสียใจก็ยังรักเธอ..~~ เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 10 มกราคม 2011, 03:58:PM ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_130.gif[/url]) เพียงได้ฟังคำหวานที่ขานไข ให้เข้าใจในรักที่ใฝ่หา เพียงหยดหนึ่งพึงเสียไปในน้ำตา ก็ควรค่าฝังไว้ในความจำ ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_130.gif[/url]) ฉันเอง.. ...รอยภาพเก่ายังฉายประกายส่อง จารเป็นร่องใส่ฤทัยใจถลำ เกิดเป็นซากแผลเจ็บมาเก็บงำ เถ้าถ่านดำมิต่างใจใครคนรอ ...ค่าน้ำหยดรดแต้มแซมใจเซ่อ หลงและเพ้อคร่ำครวญรัญจวนหนอ ค่าทรงจำย้ำจิตให้คิดกรอ ฝังใจพอมิให้ลืม...ยืมออกใจ... |