|
หัวข้อ: ไม่จำ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 17 พฤศจิกายน 2010, 10:24:PM โอ้เอ๋ยใจไม่จำเจ็บซ้ำเก่า จึงต้องเศร้าอีกคราน่าหัวร่อ ทำน้ำตาตกในเจ็บให้พอ ไม่ต้องขอร้องใครใจเลือกเอง เหมือนยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บยิ่งเก็บกด โศกสลดหมดไฟใจเครียดเคร่ง ความรู้สีกว่างเปล่าเหงาวังเวง จึงบรรเลงเพลงกลอนเพื่อผ่อนคลาย เมื่อความจริงคือสิ่งที่ปวดร้าว คงถึงคราวต้องจบลบสลาย สิ่งที่หวังที่ฝันพลันกลับกลาย เหมือนโชคร้ายซ้ำซากยากทำใจ กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกยอกในอก เมื่อชีวิตเล่นตลกจนหมกไหม้ พิโธ่เอ่ยไม่เคยจำช้ำเรื่อยไป ทำอย่างไรให้ลดให้ปลดปลง... (http://www.klonthaiclub.com/pic/nature_002.jpg) |