|
หัวข้อ: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 25 เมษายน 2010, 06:11:PM "ห้อง" ........................................ เมื่อความจริง สิ่งหวัง ไม่ยั้งคิด ถูกปกปิด เส้นทาง อย่างสาสม ห้องที่มี ขื่นขม ไร้ชื่นชม นั่งจ่อมจม ซมอยู่ เพียงผู้เดียว อยู่ในโลก โศกฝัน แม้มันเศร้า เสียงรบเร้า ทุกวัน เข้าพันเกี่ยว เช้าจรดเย็น เข็ญทุกข์ ไม่ลุกเชียว ยังเปล่าเปลี่ยว เหลียวมอง ไม่ลองเดิน หลบผู้คน พ้นหน้า นำพาหลีก อยู่ในซีก ขีดถาม ยามห่างเหิน เป็นมนุษย์ หยุดไหว ไม่เผชิญ กลัวเหลือเกิน การจ้อง นอกห้องมา อีกฝั่งฟาก ยากไหม ไม่อยากรู้ ความหดหู่ พรั่งพรู ดูปัญหา อีกกี่หยด หมดขาด หยาดน้ำตา อนาถา ศรัทธา มาแสนไกล รอวันออก นอกห้อง ที่จ้องปิด เสียงชีวิต คิดปลง ลงตรงไหน ไม่อยากอยู่ ในห้อง กู่ร้องไป "ความเป็นไทย ใครซ้ำ มาย่ำยี" ........................................ หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 26 เมษายน 2010, 12:41:AM ....................................... ค่ำคืนนี้ หลับตา ศรัทธาห่ม แม้แต่ลม พรมพัด สะบัดหนี อยู่ห้องหับ หลับมา ชั่วตาปี หวังจะมี วันออก นอกห้องดู ได้เพียงแค่ ชะแง้ แลทางปล่อง เป็นสีทอง หมองหม่น ปนอดสู เป็นสีฟ้า หรือว่า สีชมพู ไม่เคยรู้ เพียงอยู่ กับสีดำ อยู่นอกห้อง อาจมี สีหลายหลาก สีหนึ่งจาก คนกล้า บ้าถลำ อีกสีหนึ่ง จากคน ทนประจำ สีชั้นนำ ทำท่า จะฆ่าคน อยากจะมี สีเดียว ที่เกี่ยวข้อง คือสีห้อง ปลอบปลุก สุขทุกหน สีแห่งรัก อิสระ มาปะปน ผ่านความหม่น บนห้อง ที่ต้องไป. ....................................... หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 26 เมษายน 2010, 01:20:AM ..................................... หากห้องนี้ ยังมี ชีวิตอยู่ จะแบ่งดู แยกออก ทุกซอกไหน หากห้องนี้ ยังอยู่ คู่คนไทย จะแบ่งใจ ไม่เจ็บ แล้วเก็บมา เคยบังอาจ พลาดเท้า ก้าวจากห้อง แต่ก็ต้อง ชักกลับ กลัวหนักหนา เคยหลงวาด หยดหยาด ปาดน้ำตา ต้องกลับมา ห้องเก่า อย่างเฝ้าคอย ยังมีความ ห่วงใย อยู่ในห้อง อยากกู่ก้อง ร้องเรียก ถึงเปลือกหอย ว่าห้องเจ้า อยู่ดี หรือมีรอย เป็นหอยน้อย ในเปลือก ไม่เลือกรู เจ้าปลอดภัย แข็งแรง หรือแกร่งกล้า เปลือกจะท้า แดดฝน บนทางสู้ เจ้าจะผ่าน พ้นไป ในฤดู เจ้าจะอยู่ อย่างไร เมื่อภัยมา เข้ามาพัก กับข้า ที่ห้องเถิด หวังจะเปิด ประตู ผู้มาหา หลบพายุ ลูกใหญ่ ไปสักครา ห้องแน่นหนา เข้ามา เถอะนะเพื่อน!. ..................................... หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 26 เมษายน 2010, 08:32:AM o ห้องของพี่ มีไร อยู่ในนั้น แหม!รู้กัน ดันเป็น เพราะเห็นเหมือน คนเจ้าชู้ รู้นะ มิละเลือน สาวมีเกลื่อน เหมือนโชว์ นะโมอาย อิอิ แบบว่า.....ท่านพี่สุภาพบุรุษทรชนมีเยอะ แบ่งน้องสักคนนะครับ ยังหาไม่ได้เลย ฮ่าๆ emo_100 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: peerapon ที่ 26 เมษายน 2010, 10:05:AM มีปัญหา ต้องสู้ อยู่ทายท้า [/color]หลีกหลบหน้า หนีไกล ไร้ความหมาย จะแก้กัน ปัญหา ที่ท้าทาย ให้ผ่อนคลาย อย่างไร เมื่อไม่มา หมกปัญหา ในห้อง มองโลกแคบ แผนหรือแบบ หลบมุม มิคุ้มค่า เดินออกเถิด เปิดปม คมปัญญา จะรู้ว่า ทุกอย่าง มีทางเดิน หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 26 เมษายน 2010, 10:09:AM จากห้องหนึ่งถึงสองมองถึงสาม เป็นนิยามที่ฝากมากความหมาย จะอยู่ทนหรือทนอยู่อย่างดูดาย มันจะกลายเป็นห้องหรือกล่องกัน สีในห้องหมองใจข้างในเศร้า คนในออกคนนอกเข้า...เราก็หวั่น ที่ผิดพลาดขาดเขลา..ไม่เท่าทัน รอคอยวันให้อภัยด้วยใจรอ วันแรกเข้ากับวันนี้เหมือนสีเปลี่ยน ทิ้งบทเรียนเหลวไหล..ไม่เหลือหรอ เคยเสียงดังวันนั้น..วันนี้คลอ โปรดอย่ากรอเรื่องกลับ...อยากหลับใจ หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 26 เมษายน 2010, 10:19:AM มีปัญหา ต้องสู้ อยู่ทายท้า หลีกหลบหน้า หนีไกล ไร้ความหมาย จะแก้กัน ปัญหา ที่ท้าทาย ให้ผ่อนคลาย อย่างไร เมื่อไม่มา หมกปัญหา ในห้อง มองโลกแคบ แผนหรือแบบ หลบมุม มิคุ้มค่า เดินออกเถิด เปิดปม คมปัญญา จะรู้ว่า ทุกอย่าง มีทางเดิน... (คุณพี...) กลอนลงช้ากว่าคุณพี...แต่งดีมาก เพราะอีกฝากกลับสร้างความห่างเหิน เฝ้าแต่เช้า-จรดค่ำ ช้ำเหลือเกิน อยู่เพลินเพลิน..ไปวันวัน ก็คันใจ รอจนเห็นแสงทอง..ห้องแย้มเปิด หัวใจเกิด สูบฉีด จี๊ดขึ้นใหม่ ต่อแต่นี้เรื่องควรจบก็กลบไป ประเทศไทย..จะน่าอยู่..หยุดสู้กัน...(คุณโพ...) หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: MASAPAER ที่ 26 เมษายน 2010, 10:35:AM "ห้อง" ........................................ เมื่อความจริง สิ่งหวัง ไม่ยั้งคิด ถูกปกปิด เส้นทาง อย่างสาสม ห้องที่มี ขื่นขม ไร้ชื่นชม นั่งจ่อมจม ซมอยู่ เพียงผู้เดียว อยู่ในโลก โศกฝัน แม้มันเศร้า เสียงรบเร้า ทุกวัน เข้าพันเกี่ยว เช้าจรดเย็น เข็ญทุกข์ ไม่ลุกเชียว ยังเปล่าเปลี่ยว เหลียวมอง ไม่ลองเดิน หลบผู้คน พ้นหน้า นำพาหลีก อยู่ในซีก ขีดถาม ยามห่างเหิน เป็นมนุษย์ หยุดไหว ไม่เผชิญ กลัวเหลือเกิน การจ้อง นอกห้องมา อีกฝั่งฟาก ยากไหม ไม่อยากรู้ ความหดหู่ พรั่งพรู ดูปัญหา อีกกี่หยด หมดขาด หยาดน้ำตา อนาถา ศรัทธา มาแสนไกล รอวันออก นอกห้อง ที่จ้องปิด เสียงชีวิต คิดปลง ลงตรงไหน ไม่อยากอยู่ ในห้อง กู่ร้องไป "ความเป็นไทย ใครซ้ำ มาย่ำยี" ........................................ ชีวิตที่สับสนบนทางเศร้า จะมีใครปลอบเราในเช้านี้ คนรอบข้างมากมายคล้ายไม่มี ภาพสังคมข่มยีที่จิตใจ เดินจากห้องปองเห็นเช่นฟ้ากว้าง แต่กลับยิ่งอ้างว้างมิต่างได้ โลกเคว้งคว้างว่างเปล่า,เอาอะไร แม้ภายในมนุษย์สุดคาดเดา กลับเข้าห้องตรองใหม่กับชีวิต ก่อนจะปลิดผิดทางอย่างขลาดเขลา ห้องของใจใหญ่กว้างและบางเบา ปรารถนาในเรา,เศร้าจางลง มองห้องใจของตนค้นอีกครั้ง ด้วยความหวังตั้งพบสบประสงค์ รอเวลาสงบไว้อย่างใจปลง สักวันคง..เห็นแสงทอง..ในห้องใจ emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: GreenMonkey ที่ 26 เมษายน 2010, 01:00:PM กักตัวเอง เกรงกลัว มัวท้อถอย วันที่คอย คงห่าง ยิ่งร้างหาย อยู่ในห้อง แคบคับ รับความตาย หากลองชาย ตาดู จะรู้เอง ในโลกกว้าง ทางที่ มีแสงส่อง คือครรลอง ชีวิต ลองพิศเพ่ง มีปัญหา ถาใส่ อย่าได้เกรง อาจข่มเหง แต่ยิ้มสู้ ให้รู้ไป เปิดประตู จากห้องขัง ความหวังเปิด แล้วก่อเกิด มานะ จะผลักไส มุ่งชีวิต คิดอ่าน มองการณ์ไกล ฟ้าวันใหม่ ย่อมสว่าง บนทางเดิน .. GreenMonkey :: ลิงเขียว .. หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 26 เมษายน 2010, 06:49:PM .................................... ห้องแห่งนี้ มีหลังคา ให้มาหลบ จากซากศพ ทบร่าง ที่สร้างหา หลบความเกลียด เลือดสาด หยาดน้ำตา หลบเข้ามา ในห้อง ไม่ต้องอาย หลบพายุ กระสุน ที่หมุนคว้าง หลบภัยกว้าง ล่วงสู่ ผู้กระหาย หลบความยาก จากฝัน อันตราย หลบพักกาย ในห้อง ไม่ต้องกลัว ห้องแห่งนี้ ไม่มีใคร ปลอดภัยแล้ว กระจกแก้ว ส่องแสง แข่งสลัว คืนมืดหม่น ฝนพรำ ซอกซ้ำมัว ไม่ต้องกลัว ในห้อง จะป้องเอง .................................... หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: ศรีอุดร ที่ 26 เมษายน 2010, 07:46:PM ห้องแห่งนี้ มีหลังคา ให้มาหลบ
จากซากศพ ทบร่าง ที่สร้างหา หลบความเกลียด เลือดสาด หยาดน้ำตา หลบเข้ามา ในห้อง ไม่ต้องอาย หลบพายุ กระสุน ที่หมุนคว้าง หลบภัยกว้าง ล่วงสู่ ผู้กระหาย หลบความยาก จากฝัน อันตราย หลบพักกาย ในห้อง ไม่ต้องกลัว....(ท่านสุภาพบุรุษทรชน) ประทับใจมากครับ ยอดเยี่ยม +1 ข้าพเจ้าขอคำนับ. emo_28 หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 27 เมษายน 2010, 08:22:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) คิดถึงภาพ เราสอง ในห้องนี้ เคยจู๋จี๋ไร้ทุกข์สุขเสมอ เพียงน้ำผึ้งหยดเดียวจริงเจียวเออ รักเลิศเลอเลยร้างมาหมางเมิน เพราะว่ารักเธอมากยากเลยละ เมื่อเธอปฏิเสธจากเหตุเขิน ความหวงหึงจึงพร่ำ ถ้อยคำเกิน จนเธอเดิน จากไป ไม่หวนมา (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) หัวข้อ: Re: ".......ห้อง......." เริ่มหัวข้อโดย: ศรีอุดร ที่ 27 เมษายน 2010, 10:43:PM เดินมาหยุดยืนมองในห้องนี้ ดูซิมีแต่ฝันภาพวันเก่า คราบฝุ่นและหยักไย่หนาไม่เบา ลองตีเป่าก็ยุ่งฟุ้งกระจาย emo_31 ภาพนักเรียนอ่อนวัยอยู่ในห้อง ต่างจับจ้องมองกระดานหน้าชั้นหมาย มือก็จดตาก็ดูอยู่มากมาย ทั้งหญิงชายหลายหน้าบรรดามี emo_52 แต่ปรากฏภาพกายชายผู้หนึ่ง มัวคิดถึงไปชั้นสวรรค์ศรี อยากเข้าเฝ้าพระอินทร์ปิ่นมณี หัวผงกซ้ายขวาทีมีโอนเอน emo_18 น้ำลายย้อยเป็นวงกว้างเปียกหนังสือ ตาก็ปรือมือตกเหมือนยกเล่น สะดุ้งตื่นด้วยคำเจ้ากรรมเวร อาทิเช่นครูถามตามที่เรียน emo_119 ถามอย่างหนึ่งกลับชอบตอบอีกอย่าง ครูลูบก้นบางบางกับพลางเฆี่ยน เพื่อนหัวเราะชอบใจไอ้เด็กเกรียน มาพากเพียรวิทยาวิชานอน emo_18 ภาพเฟอะฟะอะไรตั้งหลายอย่าง ถูกไล่เตะรุมบ้างครางเห่าหอน จีบหญิงอย่างน้ำเน่าเท่าละคร บ้างแซวก่อนหญิงเดินดูเขินอาย emo_26 พวกหญิงห้าวสาวเขตประเภทสอง มันนั่งมองถกแขนเสื้อดุเหลือหลาย เพราะไม่กล้าไปยุ่งมุ่งทางตาย อันตรายทั้งนั้นห่างมันมา emo_21 งานทุกเช้าปกติอดิเรก นั่งลอกเลขลอกคณิตวิทย์ภาษา จึงสอบตก...บ่อย บ่อย...ปล่อยวิชา มีสามหน้า เขียนอยู่ครึ่ง หน้าหนึ่งเอง emo_33 พอพวกมากชักเกินเที่ยวเดินกร่าง เรื่องทุกอย่างไร้สาระถือว่าเก่ง ทำท่าหล่อแล้วต้องเดินร้องเพลง ไม่เครียดเคร่งชีวิตคิดสุขลง emo_15 จบจนวันสุดท้ายสหายเอ๋ย ร่วมร้องไห้ก็เคยเอ่ยลาส่ง ในห้องนี้ภาพเราวันเก่าคง ยังยืนยง ยามกลับคืน มายืนมอง.......... emo_30 *สอบได้เป็นเรื่องตลก สอบตกเป็นเรื่องธรรมดา... emo_31 emo_52 emo_20 |