|
หัวข้อ: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: >>ซาตาน..เดียวดาย<< ที่ 15 เมษายน 2010, 08:39:PM ทุกครั้งที่หัวใจเต้น
ฉันได้ยินเสียงกระซิบซ่อนเร้นของความเหงา เวลาก็ไม่เคยช่วยให้ความเจ็บปวดบรรเทา ทุกครั้งที่นับดาว... สิ่งที่มาพร้อมความเหงา ก็คือน้ำตา หัวข้อ: Re: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 16 เมษายน 2010, 12:00:PM (http://photos1.hi5.com/0039/112/494/WAWz3v112494-02.jpg) (http://i3.glitter-graphics.org/pub/758/758463koflcq4nyd.gif) น้ำตา...ไหลหลั่งรดจนหดหู่ พร่างพรู...เพราะใจเก็บความเหน็บหนาว เหม่อมอง...บนท้องฟ้านภาพราว เห็นเพียงดาวดวงหนึ่งซึ่งอยู่ไกล ไขว่คว้า...ด้วยแขนฉันมันไม่ถึง เอื้อมดึง...รำพึงหวลชวนรำไห้ อุปสรรค...ขวากหนามลุกลามใจ ฉันเหงา...ดาวรู้ไหมยามเหม่อมอง. (http://i9.glitter-graphics.org/pub/474/474169zino0a70uc.gif) หัวข้อ: Re: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 16 เมษายน 2010, 03:01:PM น้ำตา...ไหลหลั่งรดจนหดหู่ พร่างพรู...เพราะใจเก็บความเหน็บหนาว เหม่อมอง...บนท้องฟ้านภาพราว เห็นเพียงดาวดวงหนึ่งซึ่งอยู่ไกล ไขว่คว้า...ด้วยแขนฉันมันไม่ถึง เอื้อมดึง...รำพึงหวลชวนรำไห้ อุปสรรค...ขวากหนามลุกลามใจ ฉันเหงา...ดาวรู้ไหมยามเหม่อมอง. (พิกุลแก้ว) ถามกับดาว เหงากับจันทร์..มันไม่ตอบ ฉันอยากปลอบเพียงใกล้..ได้เป็นสอง อาจไม่มี วลีใด...ใจกลั่นกรอง ขอเพียงลอง..เป็นเพื่อน..เหงาเหมือนกัน. หัวข้อ: Re: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 16 เมษายน 2010, 03:34:PM น้ำตา...ไหลหลั่งรดจนหดหู่ พร่างพรู...เพราะใจเก็บความเหน็บหนาว เหม่อมอง...บนท้องฟ้านภาพราว เห็นเพียงดาวดวงหนึ่งซึ่งอยู่ไกล ไขว่คว้า...ด้วยแขนฉันมันไม่ถึง เอื้อมดึง...รำพึงหวลชวนรำไห้ อุปสรรค...ขวากหนามลุกลามใจ ฉันเหงา...ดาวรู้ไหมยามเหม่อมอง. (พิกุลแก้ว) ถามกับดาว เหงากับจันทร์..มันไม่ตอบ ฉันอยากปลอบเพียงใกล้..ได้เป็นสอง อาจไม่มี วลีใด...ใจกลั่นกรอง ขอเพียงลอง..เป็นเพื่อน..เหงาเหมือนกัน (Taxamon). แม้โลกยังหมุนวนปนว้าวุ่น ความอบอุ่นมีได้เพียงในฝัน เพราะความจริงเงียบเหงาเผาทุกวัน บางครั้งมันเย็นเยียบเกินเปรียบใด หัวข้อ: Re: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: fangkhaw ที่ 16 เมษายน 2010, 11:47:PM เป็นเพียงคนเดินดินธรรมดา
โฉมกายาไม่สง่าดังใครเขา เขาจึงเมินหาใหม่ไม่สนเรา เลยต้องเหงาอยู่กับเงาทุกคืนวัน หัวข้อ: Re: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 17 เมษายน 2010, 08:51:PM (http://i211.photobucket.com/albums/bb37/Menegolo/Lola.png) ได้รู้ว่าคุณค่าแห่งความเหงา จะหยิบเดือนคว้าดาวก็เศร้าหนอ จะทดแทนสิ่งใดก็ไม่พอ ใจมันท้อป้อแป้แย่จริงจริง แม้น้ำตาไหลมาหาดีไม่ เพราะหัวใจความเหงามันเข้าสิง เหมือนกับคนใกล้ตายไม่ไหวติง มันถูกสิงด้วยเศร้าเราโซเซ (http://i412.photobucket.com/albums/pp201/amzmartin/anime/Depressed.jpg) พิมพิลาไลย หัวข้อ: Re: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: plyfha ที่ 18 เมษายน 2010, 05:00:PM ความเหงา แอบเข้ามา อยู่ข้างข้าง ความอ้างว้าง ก็มา ไม่หันเห อย่าให้เศร้า เข้ามา พาโลเล อยากให้เหงา นั่นเร่ เหห่างไป มองตะวัน ที่ไกล้ ลับเหลี่ยมฟ้า มองเวลา ใจรอน ตอนลมไหว เรื่องความเหงา เข้ามา อยู่ข้างใจ ทำอย่างไร ใจเหงา ที่เฝ้ารอ หัวข้อ: Re: เหงา... เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหัดกลอน ที่ 18 เมษายน 2010, 05:22:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_142.gif) เมื่อความเหงารุมเร้าจนเราหงอย ความท้อถอยก่อเกิดกำเนิดก่อ ความเดียวดายเข้าสุมรุมให้พอ ความเศร้าจ่อถาโถมโหมตัวเรา ไม่อยากเหงาเอาเท่าไรไปให้พ้น ไม่อยากหม่นลนใจให้อับเฉา ไม่อยากท้อทุกยามตามเป็นเงา อยากให้เหงาลอยไปไกลไกลตัว (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_142.gif) |