พิมพ์หน้านี้ - สายฝนพรำ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 14 เมษายน 2010, 12:10:AM



หัวข้อ: สายฝนพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 14 เมษายน 2010, 12:10:AM

มองฟ้าหม่นฝนพรำฉ่ำทั่วพื้น
จิตสดชื่นคลายร้อนอ่อนองศา
คิดถึงอู่เคยนอนแต่ก่อนมา
ซึ่งรู้ว่าร้อนจังดั่งไฟลน

อากาศร้อนมิหนำซ้ำภัยแล้ง
ผืนดินแห้งแตกระแหงทุกแห่งหน
ทั้งข้าวปลานาน้ำระกำจน
ทุกผู้คนรอเมตตาฟ้าประทาน

เห็นฝนตกคราใดใจถวิล
ถึงยุพินคนดีที่แสนหวาน
จากเจ้าไปไกลแดนแสนเนิ่นนาน
อยากพบพานหน้ามนยามฝนพรำ

 emo_55

"ปรางค์  สามยอด"


หัวข้อ: Re: สายฝนพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: สิบคน ที่ 14 เมษายน 2010, 12:53:AM
ฝนพรำ ผืนดินแตก แผ่นดินแตก


สายฝนพรำ คืนชีวิน ผืนดินแตก

พืชพันธุ์แหวก เม็ดดิน รับกลิ่นฝน

ผสานรอย ระแหง ด้วยแรงชล

ธราดล พ้นวิกฤต นิมิตรงาม


สายฝนพรำ ช่วยชีวิน ผืนดินแหวก

แผ่นดินแตก เล่าสิ่งใด ในสยาม

มาประสาน ยังเฝ้ารอ ทุกโมงยาม

ให้เขตคาม ฟ้าไทย ได้อยู่ดี

สิบคน



หัวข้อ: Re: สายฝนพรำ
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 16 เมษายน 2010, 01:54:AM

มองฟ้าหม่นฝนพรำฉ่ำทั่วพื้น
จิตสดชื่นคลายร้อนอ่อนองศา
คิดถึงอู่เคยนอนแต่ก่อนมา
ซึ่งรู้ว่าร้อนจังดั่งไฟลน

อากาศร้อนมิหนำซ้ำภัยแล้ง
ผืนดินแห้งแตกระแหงทุกแห่งหน
ทั้งข้าวปลานาน้ำระกำจน
ทุกผู้คนรอเมตตาฟ้าประทาน

เห็นฝนตกคราใดใจถวิล
ถึงยุพินคนดีที่แสนหวาน
จากเจ้าไปไกลแดนแสนเนิ่นนาน
อยากพบพานหน้ามนยามฝนพรำ

 emo_55

"ปรางค์  สามยอด"

emo_100 โดนค่ะโดน บอกได้คำเดียวว่า เอาไปเลย +๑ emo_100
(http://i292.photobucket.com/albums/mm22/wonder_lick/Hearts/wonder_lick_Heart22h.gif)
ฟ้าร้องไห้ ใครทำ ระกำหมอง
ทำไมต้อง ร้องร่ำ ครวญคร่ำหา
ส่ายสายตา มองสอด รอดชายคา
ฝนหล่นมา น้ำตาตก ในอกตรม

น้ำตาหยด รดราด ไม่อาจหยุด
ความหลังผุด จุดผัน อันสาสม
น้อยใจคน เบี่ยงเบน เดนสังคม
มาสร้างสม สัมพันธ์ นั้นทำไม

ฟ้าร้องไห้ ใจร้องห่ม ถาถมทับ
ร้องสลับ กับฟ้า บ่าท่วมไหล
เจิ่งบึงหนอง คลองคุ้ง ท่วมทุ่งไป
ฟ้าจะใส เมื่อฝนซา และร่าเริง


(http://i206.photobucket.com/albums/bb19/grammatofive/Animals/thloveya.gif)
พิมพิลาไลย