|
หัวข้อ: เศร้า..ใต้โศก เริ่มหัวข้อโดย: Red Poet ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2010, 11:07:AM เห็นโศกยืนพื้นต้นยิ่งหม่นหนัก ไฉนจักหักจิตไม่คิดถึง แต่ภาพหลังยังซ้ำให้รำพึง สะอื้นอึงในอกตระหนกตรม พระพายโบกโศกสะบัดสลัดกิ่ง ดั่งจะทิ้งใบเก่าที่เศร้าสม ยังคงโศกสมนามความระทม เช่นเราข่มซมเศร้ามิเซาซา ยิ่งมายืนฝืนใจใต้ต้นโศก ยิ่งวิโยคโหยไห้อาลัยหา น้ำค้างพร่างพรมพรำดุจน้ำตา ดอกรักลาล่วงโลกเป็นโศกแทน หัวข้อ: Re: เศร้า..ใต้โศก เริ่มหัวข้อโดย: Red Poet ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2010, 12:50:PM ทั้งที่รู้ว่าโศกวิโยคนัก แต่ความรักสุดห้ามขืนตามได้ รู้ว่าเจ็บแต่มิจำจึงช้ำใจ ช่างกระไรหนอจิตชีวิตคน หวังน้ำค้างพร่างพรายช่วยคลายเหงา ปลอบประโลมใจเราที่เศร้าหม่น ลมยะเยือกเย็นเหยียดเสียดกมล ยิ่งหนาวล้น เต็มห้วง...ดวงฤดี emo_62 emo_62 emo_62 ใช่ครับ แฟนแมนยู หัวข้อ: Re: เศร้า..ใต้โศก เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2010, 01:41:PM เห็นโศกยืนพื้นต้นยิ่งหม่นหนัก ไฉนจักหักจิตไม่คิดถึง แต่ภาพหลังยังซ้ำให้รำพึง สะอื้นอึงในอกตระหนกตรม พระพายโบกโศกสะบัดสลัดกิ่ง ดั่งจะทิ้งใบเก่าที่เศร้าสม ยังคงโศกสมนามความระทม เช่นเราข่มซมเศร้ามิเซาซา ยิ่งมายืนฝืนใจใต้ต้นโศก ยิ่งวิโยคโหยไห้อาลัยหา น้ำค้างพร่างพรมพรำดุจน้ำตา ดอกรักลาล่วงโลกเป็นโศกแทน ไพเราะครับท่าน....โดนใจโก๋ บวก 1 เป็นกำลังให้ครับ.... emo_12 (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/line/153.gif) |