|
หัวข้อ: ~"ประกาศอิสรภาพ?"~ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 28 ธันวาคม 2009, 09:48:PM (http://www.gmwebsite.com/upload/thanadech.com/webboard/ประกาศอิสรภาพ.jpg) ..ขอขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.. ~"ประกาศอิสรภาพ?"~ ๐ ๐ ครั้งพระเจ้าอังวะ!ละน้อมไหว้ หันหลังให้หงสาฯกล้าแข็งขืน กล่อมไทยใหญ่หลายเหล่าเข้าหยัดยืน ซ่องสุมพลหลายหมื่นดั่งคลื่นคน ๐ จอมหงสาฯสั่งพหลเตรียมพลปราบ เกณฑ์เมืองขึ้นให้ทราบตราบทุกหน สั่งเมืองแปรตองอูสู้ผจญ เกณฑ์ไพร่พลเชียงใหม่ใช้อยุทธ์ฯ ๐ กรุงศรีฯส่ง!พระองค์ดำ..ร่วมกรำศึก ทรงวางกลลุ่มลึกฮึกเหิมสุด สั่งเดินทัพให้ล่าไม่ฝ่ารุด เดินทัพดุจหวังหน่วงถ่วงเวลา ๐ ให้พม่ารบกันห่ำหั่นสู้ เคลื่อนทัพอยู่ทำนองสองเดือนกว่า ฝ่ายนันทบุเรง!เกรงมายา หวั่นกรุงศรีฯบ่ายหน้าหาอังวะ ๐ จึงบัญชาหามังกยอชวา? เฝ้าหงสาฯเตรียมการด้านจังหวะ ให้กำจัดองค์ดำจำอย่าละ อย่าให้ตระเตรียมตัวบั่นหัวมา ๐ มังกยอชวา!รู้หน้าที่ ส่งสารจี้สองมอญจรเข้าหา พระยาเกียรติ์พระยาราม!ตามบัญชา วางแผนฆ่าองค์นเรศในเขตมอญ ๐ ปรึกษากันเข้าหา!มหาเถร? ซึ่งเอียงเอนเข้าไทยด้วยใจอ่อน มหาเถรคันฉ่อง!ตรองสุนทร ดำริสอนช่างผิดความคิดกล ๐ ควรนำความลอบปลงพระองค์ดำ เป็นแผนต่ำบอกหว่างกลางพหล จึงจะชอบสวรรค์ชั้นเบื้องบน อย่าให้ชนติฉินล่วงนินทา ๐ ครั้นทัพองค์นเรศเข้าเขตแขวง พักไพร่พลเมืองแครงแหล่งพม่า มหาเถรนำมอญปลอมซ่อนมา ทูลแผนฆ่ามาตรหวังระวังองค์ ๐ พระองค์ดำจอมไทยใคร่สดับ ไม่เกินกับทรงคาดวาดประสงค์ ซึ่งระแวงกรุงศรีฯฤทธีวงศ์ คิดล้างปลงด้วยเล่ห์เพทุบาย ๐ จึงประกาศศัตรูสู่ทุกท่าน จัดสถานสักขีมีหลายฝ่าย เชิญมหาคันฉ่องมอญสองนาย มุขมนตรีทั้งค่ายทั่วนายคน ๐ ขึ้นประทับเหนืออาสน์ข้าบาทพร้อม ทิวธงชัยพลิ้วห้อมล้อมพหล ผสานจิตกายใจในบัดดล ประกาศกร้าวทั่วชนจนเทวัญ ๐ ข้าแต่เทพยดาสุราฤทธิ์ ผู้สถิตอยู่ในมไหศวรรย์ จักษุโสตทิพรัตน์อัศจรรย์ เชิญทุกชั้นโปรดเห็นเป็นพยาน ๐ ด้วยพระเจ้าหงสาฯหาซื่อสัตย์ มิได้ทรงครองฉัตรสวัสดิศานต์ สูญสมัครศีลธรรมซ้ำจิตพาล หวังคิดอ่านมาตรหมาย..มุ่งร้ายเรา ๐ นับแต่นี้อยุธยากับหงสาฯ ขาดสุวรรณพสุธาสิ้นข้าเจ้า ตราบชั่วกัลปาวสาน..จวบนานเนา จะหันเข้าพิฆาตด้วยศาสตร์ทัพ ๐ แล้วทรงหลั่งน้ำสักขี..สิโนทก ไหลรินตกพสุธาเทวาสดับ ปลดเปลื้องช่วงเวลาทุรยับ ให้คืนกลับเอกราชสู่ชาติไทยะ๛ ระนาดเอก emo_12 หัวข้อ: Re: ประกาศอิสรภาพ เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 29 ธันวาคม 2009, 01:12:PM ๐ปีสองหนึ่งสองเจ็ดตะวันแจ้ง ที่เมืองแครงครั้งหลังยังถวิน
สมเด็จพระนเรศวรจอมนรินทร์ ทรงประกาศแก่ฟ้าดินให้ยินยล ๐สิบห้าปีที่เสียเอกราช น้ำตาหยาดเหงื่อเล็ดดั่งเม็ดฝน ต้องตกเป็นเฉลยและทุกข์ทน ด้วยจำนนอำนาจชาติตะเลง ๐ฟ้าประทานพระองค์ดำนำต่อสู้ ขจัดผู้นิยมการข่มเหง แม้ลำบากตรากตรำไม่ยำเกรง กำศึกเร่งฟื้นกำลังสร้างธานี ๐เมื่อเปลงไฟแรงนักจากหงสาฯ อยุธยาก็ได้รับกู้ศักดิ์ศรี ธ จุดไฟสู้ไฟต้านไพรี บันลือยุทธหัตถีวีรกรรม ๐พระแสงง้าวสะพายแล่งอริราช เกริกประกาศเกียรติขานนานฉนำ ตะเลงพ่ายไกลลับได้หลาบจำ ผู้รุกล้ำอธิปไตรได้พึงตรอม ๐ธ หลั่งรินหยาดเหงื่อเพื่อไทยชาติ เอกราชกลับสู่อู่ห้อมล้อม เกริกเกียรติไกลก้องกึกตรึกรอมชอม ดุจดั่งจอมเทวราชแห่งชาติไทย |