|
หัวข้อ: ตะวันรุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 06 ธันวาคม 2009, 07:43:PM ค่ำคืนแม้มืดมนทนเหน็บหนาว กับเรื่องราวมากมายในปัญหา รักลาร้างห่างหายคลายสัญญา ยังโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกาว้าเหว่ใจ ฟ้าดินแกล้งแปลงใจใครเป็นอื่น ไปเริงรื่นเย้าหยอกบอกรักใหม่ ที่เคยชื่นชมชิดสนิทใน ลืมเลยไปหันเหียนใจเปลี่ยนแปร ยังทนฝืนยืนสู้กอบกู้ศักดิ์ แม้สุดรักช้ำในใจเป็นแผล ถูกกระหน่ำรักลวงหลอนดวงแด รักเชือนแชเมินเฉยเลยลืมกัน ดาวพร่างฟ้าแสนอาลัยใจเหน็บหนาว หมอกสกาวมัวหม่นคนเหหัน ทุ่งสีทองงามแท้ต้องตะวัน เคยร่วมฝันบัดนี้พี่ละเลย ลอยกระทงคงมีคู่อยู่เคียงข้าง จึงเมินหมางห่างไร้ไม่เปิดเผย อดทนรอที่เก่าเศร้าอย่างเคย สุดจะเอ่ยกลั้นน้ำตาที่พร่าพราย แม้หมดรักหมดห่วงควงเขาอื่น มิขัดขืนสัญญาอย่าห่างหาย จะปลอบขวัญให้ชื่นมิคืนคลาย แม้สุดท้ายตะวันรุ่งยังมุ่งรอ.... หัวข้อ: Re: ตะวันรุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 07 ธันวาคม 2009, 06:10:PM ตะวันรุ่งพรุ่งนี้คงมีแสง ใจแจ่มแจ้งผ่องใสได้สมหวัง พบสิ่งดีคิดดีมีพลัง ชีพยืนยังต่อไปในอีกวัน แท้ไม่ท้อต่อสู้เรียนรู้โลก เผชิญโชคก้าวไปมิได้หวั่น ปัญหาคงคลี่คลายสลายพลัน รุ่งอีกวันคงสงบพบโชคดี หัวข้อ: Re: ตะวันรุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 07 ธันวาคม 2009, 10:13:PM ตะวันรุ่งพรุ่งนี้จะสู้ใหม่
ให้หัวใจได้โบยบินสู่ถิ่นรัก แม้ลำบากจะไม่สนทนเหนื่อยยาก อุปสรรคจักผ่านไปใยต้องเกรง สู้ต่อไปในเมื่อฟ้ายังให้อยู่ สู้ให้รู้ว่าเราก็อยู่ได้ สู้ให้เป็นกิจวัตรประจำใจ อุปสรรคใดๆก็พ่ายเรา emo_108 หัวข้อ: Re: ตะวันรุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 07 ธันวาคม 2009, 11:10:PM แม้คืนค่ำมืดมัวเหมือนทั่วฟ้า
ตะวันลาลับล่วงจากห้วงหาว ไร้ดาราร่ายแสงแจรงพราว ขอขวัญเจ้าอย่าเศร้าอย่าหวั่นทรวง ยังแสงน้อยลอยต่ำมานำเจ้า เป็นเพื่อนเรายามล้าแรงโรยร่วง หิ่งห้อยน้อยคอยนำแสงสู่แดดวง ให้เราไม่ตกบ่วงห้วงทุกข์นาน จนเกิดขวัญไว้รอในวันพรุ่ง คอยตะวันแต้มปรุงให้ชื่นขวัญ รับทิวาฟ้าใหม่หนอชีวัน อีกไม่นานขวัญเจ้าก็เช้าแล้ว หัวข้อ: Re: ตะวันรุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 ธันวาคม 2009, 12:30:AM ๐ คิดถึงเธอจนฝันตะวันรุ่ง มีลมทุ่งน้ำค้างพร่างใสแจ๋ว เงาระยิบเกล็ดฉ่ำล้ำเลิศแวว ดุจหยดแก้วอำไพปลายใบไม้ ๐ เคยชี้ชวนคนดีสุดที่รัก ชมทายทักหมอกพราววาวเก็จใส ลอบคิดถึงซึ่งเธอเจอความนัย มิมีใครแทนเธอเสมอมา.. emo_12 |