|
หัวข้อ: น้อยใจเกินบรรยาย เริ่มหัวข้อโดย: siwat17225 ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 04:14:PM รักเท่าฟ้า หาสิ่ง มาเทียบเท่า
สุดจะเล่า สรรหาคำ มาให้ได้ มีเพียงใจ ที่พักดี ไม่เสื่อมคลาย ไม่เคยหน่าย เบื่อน้องนาง แม้สักครา แต่ใยเล่า ภาพอดีต กลับมาหา ให้เธอมา นั่งครวญหา ใจสับสน จะเลือกใหม่ จะเลือกเก่า ในสองคน เลือกไม่ลง เลือกคนใด คนไหนดี เราก็เป็น แค่คนหนึ่ง ที่เดินดิน ที่นั่งกิน ข้าวแกงร้อน แสนทุกข์ทน นั่งภาวนา ให้ถูกเลือก ใจร้อนรน เป็นกังวล ว่าจะเสีย นงคราญไป มั่นช่างเศร้า ทุกข์ทรมาน เหนือหมื่นแสน สุดจะแทน คำอื่นใด ที่สรรหา บอกได้เพียง แค่ไม่สุข มีทุกข์มา ที่นำพา ให้เหมือนตาย ไปทั้งเป็น แต่ยังดี ที่น้องนาง เลือกในข้า ให้รู้ว่า ยังมั่นคง รักสดใส จะขอรัก เพียงแต่เธอ อยู่ร่ำไป ไม่ไปไหน จะขอใจ ให้เพียงเธอ... หัวข้อ: Re: น้อยใจเกินบรรยาย เริ่มหัวข้อโดย: แพรว >w< ที่ 25 ธันวาคม 2009, 08:40:PM หากว่าฟ้าร้องไห้ทลายฟ้า หากภูผาสั่นเคลื่อนเขยื่อนไหว หากทะเลร้องไห้ได้คงร้องไป หากหัวใจพูดได้คงครวญคราง ฉันน้อยใจตรงที่เธอเผลอลืมฉัน ความสำคัญของฉันพลันเหินห่าง ไม่ทักกันเย็นชืดจืดหมองจาง เธอทิ้งขว้างใจฉันป่นหม่นหัวใจ หากจะเขียนคำว่าน้อยใจหลายจบ คงไม่ครบเพราะมากเหลือเกินเผื่อไว้ ทุ่มความรักให้เธอเสมอไป เธอทำไว้แหลกสลายม่นฤดี ไม่ขอพูดอะไรต่อไปแล้ว ไม่เหลือแนวความรักปักใจพี่ จะขอลาจากไปไกลลาหนี ความช้ำนี้แม้พ้นไปไม่เลือนจาง (http://www.dianmeng.com/zixun/tupian/200807/2008072200185602.gif) หัวข้อ: Re: น้อยใจเกินบรรยาย เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 25 ธันวาคม 2009, 09:25:PM ไม่เข้าใจความหมายคำว่า ?น้อย? เกิดจากถ้อยคำเธอเจอปัญหา น้อยทีไรเป็นเรื่องใหญ่ในอุรา เพียงคำว่า ?น้อยใจ? เพราะไม่แคร์ พวกผู้ชายหลายคนคงหวั่นจิต เพราะหลงผิดคิดไปไม่แยแส เห็นเป็นเรื่องเฉย-เฉยเลยไม่แล แต่สุดท้ายเกือบแย่แก้(ตัว)ไม่ทัน ............................... emo_85 |