|
หัวข้อ: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: Noona!! ที่ 22 พฤศจิกายน 2009, 10:45:PM คงไม่ทนอีกต่อไป [/glow]มีกันหรือไม่ก็เทียมเท่า พอแล้วกับ ...คำว่าเรา... ไม่อยากทำตัวเป็นเงาตามเทอร์อีกต่อไป ลา...อย่างง่ายๆตรงนี้ และจะไม่มีวันกลับไปเริ่มต้นใหม่ อยู่กับเทอร์ยิ่งรักยิ่งโง่ยิ่งเหนื่อยใจ ตามเท่าไรไม่เคยได้ไม่เคยทัน บอกตรงตรงๆว่า ...มันท้อมันล้า.... ไม่เหลือกับคำว่า ....ศรัทธาและคงมั่น.... ทำใจได้จะคิดเสียใหม่ไม่เคยมีกัน ไม่มีเทอร์อยู่ข้างฉันก็เท่านั้นไม่ถึงตาย หัวข้อ: Re: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: Noona!! ที่ 22 พฤศจิกายน 2009, 11:02:PM ทางเดินรถไฟ....หนึ่งสาย มีสองรางขนานกันไปอย่างคงที่ ให้มาพบบรรจบคงไม่มี ขนานกันอย่างนี้อยู่เรื่อยไป ทางเดินรถไปทอดตัวยาว แต่สองรางไม่เคยใกล้ เหมือนหัวใจเราสองใจ ห่างอยู่อย่างไรก็อย่างนั้น ระหว่างเราก็เท่านี้ สิ่งที่หวังต้องการมีคือความฝัน ทำอย่างไรก็ไม่บรรจบกัน เหมือนสองรางที่ทอดยาวนั้น ขนานกันตลอดไป หัวข้อ: Re: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 01:08:AM คงไม่ทนอีกต่อไป
มีกันหรือไม่ก็เทียมเท่า พอแล้วกับ ...คำว่าเรา... ไม่อยากทำตัวเป็นเงาตามเทอร์อีกต่อไป ลา...อย่างง่ายๆตรงนี้ และจะไม่มีวันกลับไปเริ่มต้นใหม่ อยู่กับเทอร์ยิ่งรักยิ่งโง่ยิ่งเหนื่อยใจ ตามเท่าไรไม่เคยได้ไม่เคยทัน บอกตรงตรงๆว่า ...มันท้อมันล้า.... ไม่เหลือกับคำว่า ....ศรัทธาและคงมั่น.... ทำใจได้จะคิดเสียใหม่ไม่เคยมีกัน ไม่มีเทอร์อยู่ข้างฉันก็เท่านั้นไม่ถึงตาย (Noona!! ) เหนื่อยแล้วกับการเจอหน้า ล้าแล้วหละกับภาพบาดตาเกินทนไหว อ่อนโยนมาตลอดวันนี้ชักถอดใจ ล้าจนไม่ไหวจะไปก็ไปเลยเธอ ไปซะแล้วไม่ต้องกลับมาหา นะเธอนะฉันขอร้องไปกับเขา ที่ผ่านมาเพราะโง่และหูเบา รักมัวเมาจะไม่เอาอีกต่อไป ขอจากนี้ให้ฉันมีแต่ความสุข ให้หมดทุกข์ที่เธอทำให้เจ็บช้ำ ไปคนละทางก่อนนี้อโหสิกรรม ดี-ร้ายจะไม่จำให้คิดว่าไม่เคยทำร่วมกันมา(กริชอักษร) หัวข้อ: Re: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 11:31:AM ยามท้อแท้แผ่ซ่านสะท้านจิต มืดและมิดปิดตาจะว่าหมือน ความมั่นใจไหลห่างต่างบิดเบือน เหล่าผองเพื่อนเหมือนพรายเร้นหายตัว อ่อนล้าลงปลงใจไหวไหวหวั่น ทุกสิ่งฝันพลันหม่นปนสลัว อยู่บนทางอ้างว้างช่างน่ากลัว ทุกทิศทั่วมัวหมองดั่งต้องมนต์ มหาซัง หัวข้อ: Re: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: ย่อง~~ ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 12:02:PM มันท้อแท้ แพ้พ่าย สหายเอ๋ย
มันอ่อนล้า เหลือเอ่ย เลยไม่สน กำลังใจ หายหด สิ้นอดทน เป็นเหมือนคน อัมพาต ที่ขาดยา กวีศิลป์ รินร้อย ก็กร่อยกร่อย ไม่อร่อย สิ้นรส หมดคุณค่า ทั้งภาพพจน์ ลดน้อย ด้อยวาจา อกก็หัก รักก็ลา....อาวสาน...... emo_23 ขออนุญาตมาแจมด้วยคนนะครับ..... emo_47 หัวข้อ: Re: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 12:58:PM ยามท้อแท้แผ่ซ่านสะท้านจิต มืดและมิดปิดตาจะว่าหมือน ความมั่นใจไหลห่างต่างบิดเบือน เหล่าผองเพื่อนเหมือนพรายเร้นหายตัว อ่อนล้าลงปลงใจไหวไหวหวั่น ทุกสิ่งฝันพลันหม่นปนสลัว อยู่บนทางอ้างว้างช่างน่ากลัว ทุกทิศทั่วมัวหมองดั่งต้องมนต์ มหาซัง ดูคนแก่ แหล่กลอน เว้าวอนนัก อ้างขาดรัก ทักเพื่อน เลือนหายบ่น เขย่งย่อง มองดู อย่าอู้ปน จะเห็นคน วนเวียน มาเขียนกลอน มีแต่พี่ หนีกานท์ นานทีโพล่ ผม นะโม โห่หา จึงมาอ้อน คิดถึงจัง ฟังสิ อย่าติวอน บวกหนึ่งก่อน ท่าจะดี.........นะพี่ชาย emo_26 emo_24 emo_54 (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/208.gif) หัวข้อ: Re: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: ย่อง~~ ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 01:04:PM ขอโทษ ที่ผมแต่งไม่ได้รับสัมผัสบท กับคุณมหา อิอิ emo_45
ขอบคุณ คุณนะโม ที่มาแนะแนวทางให้ เยี่ยมจริงๆ ขอชื่นชมจากใจจริงครับ... emo_28 emo_28 หัวข้อ: Re: มันท้อ..มันล้า เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 23 พฤศจิกายน 2009, 01:07:PM ขอโทษ ที่ผมแต่งไม่ได้รับสัมผัสบท กับคุณมหา อิอิ emo_45 ขอบคุณ คุณนะโม ที่มาแนะแนวทางให้ เยี่ยมจริงๆ ขอชื่นชมจากใจจริงครับ... emo_28 emo_28 อ๋อแต่งไปเถอะครับ ตามใจชอบ ขอให้มีความสุขเป็นพอครับ ฮ่าๆ มีอะไรผิดแนะนำด้วยครับ ขอบคุณมาก ผมยังต้องเรียนอีกเยอะครับ emo_54 |