|
หัวข้อ: ติดเบ็ด เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 11 ตุลาคม 2009, 09:01:AM "ติดเบ็ด?" ๐ ๐ ใต้ร่มไทรชายคลองน้ำล่องเอื่อย ลมระเรื่อยหวิวไหวกับใจเหงา น้ำปีนี้หลากมาท่าไม่เบา คนคลองเก้าชื่นฉ่ำรับดำนา ๐ ข้าตกปลาแต่เช้าไม่เข้าญาติ นั่งอนาถมีใจเหมือนไร้ค่า หลบงานเลี้ยงสังสรรค์วันวิวาห์ เพื่อหนีหน้าใครใครไม่ร่วมงาน ๐ วันนี้แหละสาวน้อยพลอยนางฟ้า จะไกลข้าดื่มลิ้มชิมความหวาน เข้าเรือนหอหนุ่มไกลไปบางบาล ทิ้งหนุ่มบ้านอย่างเราเฉาอุรา ๐ มือข้ากำคันเบ็ดระเห็จสุข ทุ่นกระตุกสั่นไหวไม่ถือสา ใจมันเศร้าหมองหม่นจนเฉยชา ทอดสายตานิ่งนิ่งกับสิ่งยวน ๐ ภาพคนรักกันมาแต่คราเด็ก ตอนเล็กเล็กขลุกใกล้นับไม่ถ้วน ชาติฐานะกั้นไว้มันไม่ควร เพราะเราล้วนมอบใจให้กันมา ๐ คันเบ็ดยวบด้วยฤทธิ์ปลาติดเบ็ด ปลาใจเพชรยื้อครันกันถูกฆ่า ใจสะเทือนเรื่องรักประจักษ์ปลา ไม่ต่างข้าติดเบ็ดเสร็จอย่างเอ็ง?" emo_12 |