|
หัวข้อ: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 09 กันยายน 2009, 05:08:PM เรื่องชีวิตคิดไปได้แต่เศร้า
เหมือนมีเงาแห่งอ้างว้างอยู่ข้างฉัน บทชีวิตช่างเล่นตลกพกจาบัลย์ ความสุขสันต์คืออะไร...ไม่เคยเจอ เขียนบทกลอนตอนที่เหงายิ่งเศร้าหนัก ด้วยจมปลักในอารมณ์ระทมเสมอ เขียนร่ายยาวอ่านไม่ไหวสายตาเบลอ หวังจะเสนอลำนำเศร้า...เคล้าอารมณ์ เมื่อเธอผ่านมาเห็นโปรดเม้นตอบ ชอบไม่ชอบโปรดบรรยายพอได้สม กับหัวใจที่อ่อนล้าทาระทม ได้รื่นรมย์กับเขาบ้าง...ก็เป็นพอ..อิอิ ...แบบว่า หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 09 กันยายน 2009, 06:24:PM ..แบบว่าใจเศร้าเคล้าอารมณ์
ยอมทุกข์ตรมให้เหงาใจทำไมหนา ลืมอดีตเรื่องราวร้ายๆที่ผ่านมา เก็บรอยน้ำตาไว้เป็นบทเรียนใจ หากใจเศร้าเราไม่ท้อขอใจสู้ อย่าหดหู่เอาแต่เศร้าเหงาไปไย เตรียมหัวใจไว้ต่อสู้กับวันใหม่ ปรารถนาแห่งหัวใจใคร่ต่อเติม ขอให้ใจเปื้อนยิ้มใช่รอยเศร้า เก็บเอารักครั้งเก่าไว้คอยเสริม ให้หัวใจแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม ให้มาเพิ่มเสริมแต่งด้วยแรงใจ.. หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 12 กันยายน 2009, 01:21:PM ภาพความสุข.. ทุกข์แทรกจึงแตกดับ เหมือนห้องหับปิดตายคือใจฉัน ช่วงชีวิตผิดพลาดอาจจาบัลย์ ยังมิทันเตรียมใจไว้สักนิด.. มนต์สะกดอักษรที่อ้อนออด น้ำคำพรอดพร่ำรักจากใจปิด หมายร่วมเรียงเคียงใกล้.. ครั้นได้ชิด ลืมสนิทเสียแล้ว.. แก้วตาเอย เมื่อเขาผ่านเข้าใกล้ใจเธอนั้น คงห่างฉันออกไป.. ไกลสุดเอ่ย คิดแหละหวัง.. อยากเป็นเช่นก่อนเคย คงได้เชยชิดเศร้า.. เคล้าน้ำตา ... ... หากบังเอิญเดินผันผ่านทางนี้ พบวจีคนเปลี่ยวเที่ยวตามหา- ผู้เก็บกุมหัวใจ.. ไว้ทุกครา โปรดฝากคำล้ำค่า.. เป็นยาใจ. หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 12 กันยายน 2009, 04:50:PM ภาพความสุข.. ทุกข์แทรกจึงแตกดับ
เหมือนห้องหับปิดตายคือใจฉัน ช่วงชีวิตผิดพลาดอาจจาบัลย์ ยังมิทันเตรียมใจไว้สักนิด.. มนต์สะกดอักษรที่อ้อนออด น้ำคำพรอดพร่ำรักจากใจปิด หมายร่วมเรียงเคียงใกล้.. ครั้นได้ชิด ลืมสนิทเสียแล้ว.. แก้วตาเอย เมื่อเขาผ่านเข้าใกล้ใจเธอนั้น คงห่างฉันออกไป.. ไกลสุดเอ่ย คิดแหละหวัง.. อยากเป็นเช่นก่อนเคย คงได้เชยชิดเศร้า.. เคล้าน้ำตา ... ... หากบังเอิญเดินผันผ่านทางนี้ พบวจีคนเปลี่ยวเที่ยวตามหา- ผู้เก็บกุมหัวใจ.. ไว้ทุกครา โปรดฝากคำล้ำค่า.. เป็นยาใจ เพียงสามคำ...ย้ำมา...ว่ายังรัก ยังคงภักดิ์...ต่อกัน...ไม่หวั่นไหว อาจจะออก...นอกทาง...กับบางใคร ไม่เป็นไร...ฉันไม่ว่า...ถ้าเธอคืน เธออาจทนหม่นหมองถึงร้องให้ แทบขาดใจเมื่อรักหายสุดใจฝืน มาบัดนี้ความมั่นตรงได้คงคืน หวังหยิบยื่นต่อเติมฝัน...วันเดียวดาย.. ...แบบว่า..หุหุ หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: psam ที่ 12 กันยายน 2009, 09:00:PM แสงตะวันลับขอบฟ้าเวลานี้
ถามคนดีวันนี้เหนื่อยมากไหม เครียดมากไหมร้อนมากไหมถามจากใจ ด้วยห่วงใยด้วยหัวใจที่รักเธอ ก็ได้แต่ถามผ่านกับกลอนนี้ ฝากถึงเธอคนดีแค่ในฝัน จะถึงเธอหรือเปล่า..ไม่สำคัญ ขอแค่ฉันได้ถามไถ่กับสายลม หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: LionHeart1 ที่ 12 กันยายน 2009, 09:39:PM สุขทุกข์เศร้ารวมกันไว้ในชีวิต
อาจมีสิทที่จะทุกข์บ้างใช่ไหม หรือจะเศร้าจะเหงาตามกันไป มีบ้างไหมที่ความสุขจะเข้ามา emo_25 emo_25 หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 14 กันยายน 2009, 07:05:PM เพราะหงอยเหงาเศร้าสร้อยในรอยจาก ที่หยั่งรากลึกไปในใจฉัน ได้เพลิดเพลินเดินกลอนกานต์อยู่นานวัน กลอนเธอนั้นคือส่วนหนึ่งซึ่ง...สำคัญ..อิอิ ...แบบว่า หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: psam ที่ 14 กันยายน 2009, 07:49:PM สายลมเหงาพัดมาพาใจเศร้า
ความหงอยเหงาแทรกซึมทุกแห่งหน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนเหงาเสียจน สุดสับสนซึมเศร้ารักร้าวลวง หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 15 กันยายน 2009, 12:29:PM โอ้ชีวิต ยิ่งคิด จิตยิ่งเศร้า พอยิ่งเศร้า ยิ่งเหงา เรายิ่งคิด พอยิ่งคิด ก็ยิ่งเศร้า เรายิ่งติด เพราะชีวิต ยิ่งคิด มันยิ่งเศร้า.. +1 ให้คุณบัวครับ รออ่านกลอนคุณบัวมาหลายวัน หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: กันกะซีโฟร์ (GUN & C4) ที่ 15 กันยายน 2009, 07:21:PM ๐ นวลนงนุชแน่งน้อย ลอยเรือเล่น ดวงดาวเด่นดึกดื่น คืนแสนเหงา มากมายหมู่ม่านเมฆ วิเวกเงา สืบเสาะเสาส่องแสง แห่งใจเธอ ๐ ว้างเวิ้งวังเวงวาร กาลเศร้าสร้อย คืนคนคอยคร่ำครวญ หวนเสมอ จิตจำจากจืดจาง พลางละเมอ ซ้ำซากเช่อซัดเซ ทะเลใจ กลบท เบญจวรรณห้าสี emo_09 หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 16 กันยายน 2009, 06:15:PM ความเศร้าเป็นอย่างไรก็ไม่รู้
ความหดหู่เป็นอย่างไรไม่เคยเห็น ความเหงาไม่สำคัญไม่จำเป็น ความลำเค็ญไม่เคยจะเข้าใจ รู้แต่เพียงวันนี้มีชีวิต และมิสิทธิ์ดิ้นรนรอดพ้นได้ กินเพื่ออยู่สู้เพื่อรอดให้ปลอดภัย ทุกวันใหม่มีตะวันแค่นั้นพอ emo_13 หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 16 กันยายน 2009, 06:39:PM เอ่ยแอบอ้างอิดออด..ว่ายอดรัก เหนียวหน่วงหนักแน่นใน..หมายมิสม บิดเบือนบอกบ่งบ้าง...บางอารมณ์ ปากเปิดปมเป็นไป..ตามใจปอง จนจับเจ่าจดจ่อ..ต่อคำรัก ดุจโดนดักดื่มด่ำ..ถลำหมอง จำจดจ้องจองใจ..ในครรลอง รักเรืองรองรอรื่น...คืนเป็นใจ..อิอิ ...แบบว่า หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 16 กันยายน 2009, 07:19:PM (http://s242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter2/glitterThai/T080909_02CC.gif) (http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=60&sid=7d8fa8bd77b0dd3f3b8f0f382a657d70) Thanks ! : www.kapook.com (http://www.kapook.com) หัวข้อ: Re: ชีวิตมันเศร้า.... เริ่มหัวข้อโดย: กันกะซีโฟร์ (GUN & C4) ที่ 16 กันยายน 2009, 10:16:PM ๐ รับรู้รักเรื่องราว ข่าวตามติด แจ่มแจ้งจิตจากจร ก่อนหวาดเสียว เพื่อเพลิดเพลินเพื่อนพ้อง ต้องกลมเกลียว กานท์กลอนเกี้ยวเกินไกล ไม่สบาย ๐ ขอขานขับขานไข ใจหดหู่ คนคอยคู่คอยเคียง เพียงสหาย ก่อนเกินแก้เกินกาล ลาญจิตวาย เมื่อมุ่งหมายแม้นมิตร ความคิดดี emo_09 |