|
หัวข้อ: เหมันต์เยือน เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 26 เมษายน 2009, 11:44:AM ลมหนาวพัดผ่านมาอีกคราแล้ว คงไม่แคล้วหนาวเหน็บเจ็บหนักหนา ใบไม้ปลิวพริ้วควงร่วงลงมา กลินผกาพลันหอมพร้อมสายลม หากแม้นพี่มีมิตรสนิทแนบ พี่คงแทบหายหนาวคราวสุขสม หากพี่มีน้องอยู่คู่ภิรมย์ คงไม่ตรมคราวันเหมันต์เยือน. หัวข้อ: Re: เหมันต์เยือน เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 16 พฤษภาคม 2009, 12:51:PM ลมหนาวพัดผ่านมาอีกคราแล้ว คงไม่แคล้วหนาวเหน็บเจ็บหนักหนา ใบไม้ปลิวพริ้วควงร่วงลงมา กลินผกาพลันหอมพร้อมสายลม หากแม้นพี่มีมิตรสนิทแนบ พี่คงแทบหายหนาวคราวสุขสม หากพี่มีน้องอยู่คู่ภิรมย์ คงไม่ตรมคราวันเหมันต์เยือน. เมื่อเข้าสู่ ฤดู ของวสันต์ พี่ก็พลัน หนาวใหม่ ใจลอยเลื่อน ยามฝนพรำ หนาวมาก รักลางเลือน อยากมีเพื่อน สาวสาว ที่เข้าใจ หัวข้อ: Re: เหมันต์เยือน เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 16 พฤษภาคม 2009, 01:30:PM หลากสร้อยศัพท์รับสู่ฤดูฝน
ซึ่งเวียนวนบนทางไม่จางหนี รักเจ้ากรรมทำหล่นมาหลายปี จนป่านนี้ศรีสมรยังจรไกล สายฝนหลั่งพังแฝกจนแยกรั่ว คล้ายตัดขั้วรักข้างร้างคำไข อกอาดูรสูญเสียระเหี่ยใจ ถามออกไปไยฟ้าสิ้นปรานี หัวข้อ: Re: เหมันต์เยือน เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 16 พฤษภาคม 2009, 03:10:PM สายฝนโปรยปราย ดั่งคำทักทายจากฤดูวัสสาน มองภาพถ่ายเก่าเก่า เมื่อครั้งเรามีกัน สุดท้ายก็พ้นผ่านกลายเป็นวันวานไม่กลับมา สายฝนยังโปรยปราย ฉันยังคงเดียวดายและโหยหา ลมเย็นพัดแผ่วไหลลงแล้วน้ำตา หัวใจเต้นช้า...อยู่กับความอ่อนล้าในใจ หัวข้อ: Re: เหมันต์เยือน เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 16 พฤษภาคม 2009, 09:06:PM ฝนโปรยปรายดั่งคล้ายน้ำตาฟ้า อนิจจาหรือใจคนจะทนไหว พบเพื่อพรากจากลาทั้งอาลัย น้ำที่ไหลนองหน้าน้ำตาเรา อยู่ก็เจ็บจากไปก็ใจห่วง สุดาดวงลืมพี่ไปมีเขา ฟ้าร้องให้คล้ายหักความรักเรา ฟ้าหม่นเศร้าเราแพ้ซึ้งแก่ใจฯ หัวข้อ: Re: เหมันต์เยือน เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 16 พฤษภาคม 2009, 09:23:PM น้ำตาคนหล่นปนน้ำตาฟ้า สายฝนซาคราบน้ำตายิ่งมองเห็น สายฝนพรำแถมตอกย้ำสายลมเย็น น้ำตาคนไหลกระเซ็นใครเห็นใจ น้ำตาฟ้าหยาดลงมากระทบพื้น เสียงสะอื้นยังเต็มกลืนฝืนไม่ไหว สายฝนมายิ่งเกินกว่าจะห้ามใจ น้ำตาไหลนอนร้องไห้ใต้ฝนพรำ หัวข้อ: Re: เหมันต์เยือน เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 16 พฤษภาคม 2009, 09:30:PM คนสองคนต้องร้างไปทั้งใจรัก สาเหตุมักเกิดจากใจไม่อิ่มหนำ กระหายรักไม่พอขอเติมทำ ใจอีกคนจึงช้ำสุดทำใจ |