|
หัวข้อ: ละครแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 22 เมษายน 2009, 10:13:PM เป็นเพียงบทละครแห่งชึวิต
ใยยึดติดกับมันจนหวั่นไหว ทุกบทบาทหน้าที่ดำเนินไป เหมือนจำใจจำเป็นเล่นละคร ใส่หน้ากากหลากสีทั้งดีชั่ว ไม่เกรงกลัวเวรกรรมคอยตามหลอน ยึดกิเลสตัณหาเป็นอาภรณ์ ทุกบทตอนเร่งเร้าให้ก้าวไป ทั้งสุขทุกข์รุกไล่ไม่หยุดนิ่ง ด้วยความจริงความฝันอันมอดไหม้ บทละครแห่งชีวิตที่เป็นไป จะจบลงอย่างไรไม่รู้เลย .......................................... บทละครแห่งชีวิตที่เดียวดาย คงถึงบทสุดท้ายที่เชิงตะกอน หัวข้อ: Re: ละครแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 08 พฤษภาคม 2009, 12:14:PM เมื่อละครเปิดฉาก
สวมหน้ากากทำหน้าที่ หน้ากากยิ้มก็ยินดี หน้ากากโศกก็สุดทุกข์ มีบทกำหนดให้ รับเล่นไปให้โลกสนุก ยืนวิ่งล้มหรือลุก เหมือนโยงสายด้ายบังคับ ยึดมั่นอันใดได้ ไม่ทันไรก็เปลี่ยนปรับ หลงกลวนเวียนนับ ยากผ่านล่วงหน่วงชีวัน emo_52 หัวข้อ: Re: ละครแห่งชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: Dreamer ที่ 08 พฤษภาคม 2009, 09:22:PM เมื่อไรที่เรายังมีความฝัน เมื่อนั้นเราก็ยังมีความหวัง ตราบใดที่เรามีความเชื่อและศรัทธา ความฝันของเราก็จะเป็นจริง
|