พิมพ์หน้านี้ - ฉากหนึ่งละครของชีวิต

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ป้ากันนา ที่ 10 มกราคม 2009, 05:40:PM



หัวข้อ: ฉากหนึ่งละครของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 10 มกราคม 2009, 05:40:PM


คือฉากหนึ่งละครของชีวิต
ก้าวทางผิดพลาดไปใจสับสน
หลงเพลินใจเล่ห์รักหนักกมล
กว่ารู้ตนสายเกินแก้แพ้ชะตา

เหมือนเมฆหมอกบังตาพาหลงเพ้อ
ใฝ่ละเมอว่ารักแท้แน่นักหนา
นี่แหละหนอเปรียบดังผงเข้าตา
ไม่นำพาสิ่งใดใดไม่ยลยิน

อุปสรรคขวางใจมิไหวหวั่น
จะฝ่าฟันตามไปให้ถึงถิ่น
ไม่พบหน้าขอเพียงเหยียบแผ่นดิน
ลืมเสียสิ้นศักดิ์ศรีเคยตีตรา

อนิจจาค่าควรรักมักไม่สม
รักแล้วล่มพลันสลายใจผวา
แม้สุดรักจำใจเดินจากมา
วาสนารักนี้มีแค่ตรม





หัวข้อ: Re: ฉากหนึ่งละครของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 10 มกราคม 2009, 05:49:PM
อาจนี่คือ ฉากหนึ่งของชีวิต
บางบ้างถูกผิด มีปัญหา
หากล้มเหลว บ้างบางเวลา
หยุด!  ยืนมองปัญหา สักคราก่อนก้าวไป

ด้วยว่าไม่มีใคร ในโลกหล้า
ไม่เคยผ่านปัญหา ทั้งน้อยใหญ่
เผชิญสิ หากว่าชีวิตต้องเป็นไป
ดีกว่าหลบอยู่ แล้วรอให้ ใครสางแทน

บางฉากตอนของชีวิต หากผิดพลาดบ้าง
ครั้นมัวไปท้อแท้ เสียใจ แล้วเมื่อไร จะประสบผลสำเร็จ...


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ฉากหนึ่งละครของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 10 มกราคม 2009, 06:00:PM
อาจนี่คือ ฉากหนึ่งของชีวิต
บางบ้างถูกผิด มีปัญหา
หากล้มเหลว บ้างบางเวลา
หยุด!  ยืนมองปัญหา สักคราก่อนก้าวไป

ด้วยว่าไม่มีใคร ในโลกหล้า
ไม่เคยผ่านปัญหา ทั้งน้อยใหญ่
เผชิญสิ หากว่าชีวิตต้องเป็นไป
ดีกว่าหลบอยู่ แล้วรอให้ ใครสางแทน

บางฉากตอนของชีวิต หากผิดพลาดบ้าง
ครั้นมัวไปท้อแท้ เสียใจ แล้วเมื่อไร จะประสบผลสำเร็จ...



ขอขอบคุณน้ำใจมิตรสะกิดเตือน
มาเยี่ยมเยือนพร้อมข้อคิดจิตสดใส
กาลผ่านพ้นเรื่องเศร้าเคยเหงาใจ
เยียวยาให้เลือนลางบ้างยังดี

ได้แต่งกลอนคลายเหงาร้าวรานโศก
มลายโลกรักหมองต้องหม่นศรี
ได้พบเพื่อนพี่น้องมากมายมี
ชื่นชีวีกลอนปลอบขวัญฉันขอบคุณ


หัวข้อ: Re: ฉากหนึ่งละครของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 10 มกราคม 2009, 07:17:PM
เพียงแค่ห้วง แห่งเวลา มาบรรจบ
ได้พานพบ เพื่อนร่วมทาง อย่างที่เห็น
ท่าน... อาจมากมายประสบการณ์  ผ่านลำเค็ญ
หลายหลากสิ่ง ที่พบเห็น เช่นผ่านมา

มิอาจเทียบเทียม เพียงเยี่ยมเย้า
มิอาจแนะนำ เพียงลำเนา ตามประสา
มิอาจเทียมเท่า อวดเกล้า ปัญญา
เพียงเด็กน้อย ด้อยประสา  เจรจามิระวัง

ด้วยความเคารพ ป้ากันนา
เพียงอยากเอื่อนเอ่ยสักวาจา อาจพลาดพลั้ง
แต่ด้วยเคารพ จากใจ เป็นพลัง
ขอถามสักหนึ่งครั้ง โปรดเมตตา

ป้าอายุเท่าใด ในโลกแท้
อยู่จังหวัดไหน เพียงแค่ ปมปัญหา
อยากทราบความเป็นไป  ความเป็นมา
พอได้ทายทัก ตามประสา ป้านักกลอน...

                ทักทายด้วยความเคารพ...


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ฉากหนึ่งละครของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 10 มกราคม 2009, 10:51:PM
เพียงแค่ห้วง แห่งเวลา มาบรรจบ
ได้พานพบ เพื่อนร่วมทาง อย่างที่เห็น
ท่าน... อาจมากมายประสบการณ์  ผ่านลำเค็ญ
หลายหลากสิ่ง ที่พบเห็น เช่นผ่านมา

มิอาจเทียบเทียม เพียงเยี่ยมเย้า
มิอาจแนะนำ เพียงลำเนา ตามประสา
มิอาจเทียมเท่า อวดเกล้า ปัญญา
เพียงเด็กน้อย ด้อยประสา  เจรจามิระวัง

ด้วยความเคารพ ป้ากันนา
เพียงอยากเอื่อนเอ่ยสักวาจา อาจพลาดพลั้ง
แต่ด้วยเคารพ จากใจ เป็นพลัง
ขอถามสักหนึ่งครั้ง โปรดเมตตา

ป้าอายุเท่าใด ในโลกแท้
อยู่จังหวัดไหน เพียงแค่ ปมปัญหา
อยากทราบความเป็นไป  ความเป็นมา
พอได้ทายทัก ตามประสา ป้านักกลอน...

                ทักทายด้วยความเคารพ...




อย่ากริ่งเกรงอันใดในโลกฝัน
ร้อยจำนรรจ์คำเรียงเพียงสร้างศิลป์
ภาษารักภาษาใจได้ยลยิน
ดั่งเพลงพิณแว่วหวานแผ่วผ่านลม

ธรรมดากลอนรักมีหวานเศร้า
ใจคนเราอ่อนไหวใจชื่นขม
มิได้ฝังความพลาดพลั้งไว้ตรอมตรม
เอามาถมทับใจให้เนิ่นนาน


ป้าแก่แล้วละ
แต่ในกลอนก็ยังเป็นเพื่อนกันได้จ้ะ
อิอิ


หัวข้อ: Re: ฉากหนึ่งละครของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 11 มกราคม 2009, 10:16:AM
มิบังอาจ มาตรค่า ประสาเพื่อน
เพียงเด็กน้อย คล้อยเดือน ไม่เท่าไหร่
ผ่านโลกหล้า เพียงวาคืบ กระดืบไป
มิบังอาจ เป็นเพื่อนได้  หรอกครับป้า

ขอเป็นหลาน ท่านเธอ คงไม่ขัด
อายุชั้น ห่างถนัด อาจวัดค่า
ด้วยเคารพ นบน้อม พร้อมวันทา
จึ่ง เอ่ยถ้อย ภาษา วาจากวี

ขอแน่ะนำ ด้วยคำกลอน ก่อนรู้จัก
ใครใครทัก รู้จักนาม ตามคำนี้
ว่าชื่อหลวง จินตะ วาทกวี
รวมความได้ บทว่านี้ หลวงจินตกวี ครับผม...



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ฉากหนึ่งละครของชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 11 มกราคม 2009, 12:02:PM


แว่ววจีตอบกลอนอ้อนมาว่า
จะขอเป็นหลานป้ากระนั้นหรือ
เจ้าคารมคมคำเขาเล่าลือ
ว่ามีชื่อ " หลวงจินตกวี " นี้ทั่วไป

ก็เฮฮาพาเพลินไม่เขินขัด
ตามถนัดจะศรัทธานะหลานเอ๋ย
ตอบถ้อยมาได้เป็นที่คุ้นเคย
ป้าจอมเชยยินดีนักรู้จักกัน

ตามไปเปิดดูกลอนเรื่องบ้านเกิด
ถิ่นกำเนิดป้านาเมืองไหนนั่น
เผื่อแวะมาจะได้เยี่ยมพักผ่อนพลัน
เชิญสุขสันต์เที่ยวชมให้สมใจ