ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จะเสียใจอันใดเล่าเพราะเรารัก
จะคิดมากใดเล่าเพราะเราหลง
จะมาเศร้าเสียใจให้ใจปลง
เพราะใจคงลบไปไม่ง่ายเลย

ไม่ได้โง่เพราะรักจากใจให้
เธอเปลี่ยนไปหรือให้ความเมินเฉย
อย่าได้โทษตัวเองหรือใครเลย
เป็นพังเพยประสบการณ์ผ่านย้ำเตือน

...แต่ก่อนนั้นที่ฉันเคยชอบเธอ
...มัวแต่หลงละเมอจนเธอเป็นของเขา
...คนที่ไร้คุณค่าคือตัวเรา
...เสียงสะอื้นยังแผ่วเบาในลำคอ

...ฉันคงโง่ที่ไม่บอกเธอสักที
...ยิ่งเธอหนียิ่งเจ็บยิ่งบอบช้ำ
...ต้องเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ
...เมื่อเจ็บแล้วต้องจำใส่ในใจ

..เห็นน้ำตาของเธอหยดสุดท้าย
..บอกความหมายสิ้นรัก...สิ้นคิดถึง
..สิ้นความหลัง ความหวัง สิ้นคำนึง
..และสิ่งซึ่งหวังดีมีต่อกัน

..น้ำตาเธอวันนั้นบอกฉันว่า
..ที่ผ่านมาให้ลืมเลือนเหมือนเคยฝัน
..อย่าอาลัยความรัก...ความผูกพัน
..เพราะถึงวันรักหมองต้องแยกทาง

..เราจากกันนั้นมานานมากแล้ว
..คิดถึงแววแก้วตาว่าหม่นหมอง
..ครั้งจากไปยังเหลือไว้น้ำตานอง
..เมื่อหัวใจเธอมีสองต้องแยกทาง.

 emo_05..................................... emo_119

รู้แล้วรู้ว่าเธอไม่รักฉัน

แต่ช่างมันเถอะมันไม่สำคัญ

ก็บอกเลยว่าไม่มีคำว่าเสียใจ

รักแท้แม้ที่สุดจะโชคร้าย

โดนใครด่าว่าบ้าไม่พอรึไง

มีเพียงเหตุผลง่ายๆ

คือฉันรักเธอ