|
หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 29 เมษายน 2008, 11:17:AM อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา กฎไตรลักษณ์ ธรรมา ที่ท่านสอน เกิดขึ้นแล้ว ย่อมดับไป อย่าอาวรณ์ ทุกสิ่งตอน ไม่เว้น ตามธรรมดา ขอให้เรา เข้าใจ ความจริงนี้ จะให้ดี ขึ้นไป ได้ศึกษา อบรมจิต เห็นไม่เที่ยง ของกายา ละมายา ความยึดถือ ในใจตน ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ จะมีครบ หากเราทำ ย้ำฝึกฝน เห็นความจริง ประจักษ์ใน ดวงกมล จะนำตน พ้นทุกข์ได้ สหายเอย emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 08 กรกฎาคม 2008, 11:53:PM เห็นคนตายก็หมายรู้เดี๋ยวกูด้วย
อีกไม่ช้าชราป่วยแล้วม้วยสูญ ศพวางนอนอย่างขอนไม้คล้ายอิฐปูน รอขึ้นเผาให้เอาศูนย์มานับกาย เหลือเพียงชื่อให้ลือจำทำไมเล่า เขาก็รอคอขึ้นเขียงเรียงจากหาย เหมือนกับเราเฝ้าจดจำแล้วกลับตาย ชื่อก็วายกายก็วางว่างหมดกัน (ดังตฤณ - ทางนฤพาน บทที่ ๒๔) emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 09 กรกฎาคม 2008, 04:13:AM ทุกมวลสารในสากลโลก
อุปโลกแต่งแต้มแซมมายา ทั้งรูปรสกลิ่นเสียงเพียงแค่ว่า ให้มีมาประดับปรับประสาน เมื่อถึงกาลเวียนวัฎจักรวน เราทุกคนดับดิ้นสิ้นสังขาร ต้องละทิ้งพี่น้องมิตรวงค์วาน เหลือเถ้าถ่านเก็บไว้ให้บูชา รวยล้นฟ้าหาใช่ไปเป็นเทพ หากยังเสพกิเลสและตัญหา หรือลุ่มหลงมัวเมาเคล้ากามา หลงมังสาชื่นชมดมราคี อนิจจาสัตว์โลกในทางเลือก มองแค่เปลือกภายนอกว่าสดสี ลองเพ่งพิศคิดดูจะรู้ดี ว่าที่มีคือซากที่เสื่อมโทรม หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 09 กรกฎาคม 2008, 10:25:AM หัวข้อธรรมในคำกลอน : พุทธทาสภิกขุ
86 หัวข้อ: ดับสังขาร อนิจจา วต สังขารา ?สิ่งที่เหตุ ปรุงขึ้นมา ไม่เที่ยงหนอ!? อุปาท วยธัมมิโน; พอ เกิดแล้วก็ แปรไป เป็นธรรดา อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ มันเกิด,ผลิ แล้วก็ดับ ลับต่อหน้า เป็นเช่นนี้ เวียนวัฏฏ์ อยู่อัตรา ใครจะว่า วอนอย่างไร ไม่ฟังกัน เตสัง วูปสโม สุโข; แปล ว่าสุขแท้ คือสงบการ ปรุงแต่งนั่น ไม่ปรุงแต่ง ตัวตนอะไร สักสิ่งอัน ชิวิตดับ หรือไม่นั้น ไม่เป็นประมาณฯ emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 09 กรกฎาคม 2008, 10:28:AM หัวข้อธรรมในคำกลอน : พุทธทาสภิกขุ
87 หัวข้อ: คาถาดับสังขาร สิ่งปรุงแต่ง ทั้งหลาย ไม่เที่ยงหนอ มันเกิดก่อ ตามหน้าที่ มีสังขาร แล้วก็ดับ เป็นธรรมดา ตามอาการ ไม่อยู่นาน มันเป็น เช่นนี้แล สังขารกลุ่ม นี้หนอ ก็เหมือนกัน จะสิ้นสุด ลงในวัน นี้เป็นแน่ ไม่มีใคร เกิดหรือตาย มีได้แต่ สังขารแท้ๆ มันจะดับ โดยธรรมดา ความสงบ มีเพราะดับ แห่งสังขาร มันดับเย็น เป็นนิพพาน สิ้นสังสาร์ นามรูปนี้ ดับวันนี้ เป็นกิริยา ไม่มีเชื้อ กลับมา เกิดอีกแลฯ emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 03:34:PM กงล้อธรรม นําไป ให้เวียนวน
เกิดเป็นคน แล้วตาย กลายเป็นผี มีสิ่งเดียว สถิตย์ไว้ คือชั่วดี จงเร่งรี่ หลีกกรรม หมั่นทําบุญ สิ่งที่เห็น ด้วยตา มายาสร้าง มิใช่ทาง แห่งธรรม คอยคํ้าจุน มีเพียงหนึ่ง ในโลก ที่เกื้อหนุน นั่นคือบุญ บารมี จิตเมตตา รวมทุกอย่าง ทางโลก ไม่เที่ยงแท้ มีเกิดแก่ เจ็บป่วย ด้วยนิจจา สุดท้ายแล้ว ผืนดิน ก็กลบหน้า ฝังกายา นอนนิ่ง ทิ้งจากจร +1พี่รัศมีธรรมค่ะ หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 06:41:PM มิมีไร ในโลกนี้ ที่เที่ยงแท้
ล้วนมีแต่ เกิดขึ้นแล้ว ดับสลาย คือเกิดขึ้น ตั้งอยู่ได้ แล้วก็ตาย ไม่เว้นวาย สิ่งใด ล้วนย่อมเป็น ถ้าเรายึด ยื้อถือมั่น ในสิ่งอัน จะบีบคั้น บังคับให้ อยู่อย่างเห็น มันก็ไม่ คงอยู่ ทุกเช้าเย็น เราก็เป็น ทุกข์แน่ เพราะแคร์มัน สิ่งใดเกิด ขึ้นแล้ว ย่อมต้องดับ มันต้องลับ จากเราไป ไม่แปรผัน ไม่วันใด วันหนึ่ง เข้าสักวัน เป็นอย่างนั้น แน่นอน อย่าอ่อนใจ ขอให้เรา ทำใจ กันสักนิด เมื่อได้คิด ก็เข้าใจ ได้ช่วยไข แสงสว่าง เปิดทาง ธรรมครรไล จะช่วยให้ หัวใจ เรารื่นรมย์ พุทธองค์ ทรงแสดง ธรรมจักร และองค์มรรค แปดทาง ที่เหมาะสม ให้ชาวโลก ดำเนินไป อภิรมย์ ได้ชื่นชม ทางนี้ ที่นิพพาน emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 หัวข้อ: Re: อนิจจัง เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 20 สิงหาคม 2008, 12:20:PM การเกิดก่อต่อสิ่งมีชีวิต
ถูกลิขิตขีดเขียนวนเวียนไว้ หนึ่งชะตาก่อเกิดกําเนิดได้ ทดแทนไปด้วยหนึ่งต้องดับลง ก็หมุนเวียนเปลี่ยนผันเป็นวงล้อ ไม่มีข้อยกเว้นอย่าไหลหลง ทั้งรูปรสกลิ่นสีมิมั่นคง หากคิดปลงปลดปล่อยพลอยเจริญ อนิจจังขลังนักคําสั่งสอน พระบิดรศาสดาน่าสรรเสริญ ให้รู้อยู่รู้กินอย่าขาดเกิน รู้ประเมินตัวตนเป็นคนดี |