ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

นานเท่าใด หัวใจ ไม่อาจรู้
กายยังอยู่ รอวัน แหลกสลาย
จะหลอมรวม กับใจ ที่มลาย
ณ บ้านหลัง สุดท้าย ของทุกคน

ทะเลสาบ สวยงาม อยู่ตรงหน้า
หิมะมา โปรยปราย ในทุกหน
ให้ที่นี่ ที่ฝัง ร่างของตน
ช่วยวิญญาณ หลุดพ้น ทรมาน

ปลายนิ้วแตะ ผิวน้ำ เย็นยะเยือก
ตัดใจเลือก เส้นทาง จบสังขาร
ลอยละลิ่ว ลงสู่ ธาราธาร
หวังวิมาน วารี คือนิรันดร์
***************************

หากแต่พี่ ดินหญ้า มาช้านัก
เจ้ายอดรัก ของพี่ ได้จมหาย
ถามดินหญ้า ยอมไหม ชีวาวาย
ร่างมลาย เพื่อรวม เป็นนิรันดร์
*********************************

คำพูดพี่ ฤๅจะ เชื่อถือได้
ก่อนหน้ายัง ทิ้งไป ไม่ถนอม
เชื่อพี่แล้ว กลัวใจ จะต้องตรอม
ไม่อยากย้อม แผลรัก ด้วยน้ำตา
*******************************

สิ่งรุมเร้า คือเหล่า นารีล้อม
หรือสุรา เมามอม จึงห่างหาย
ก็อย่างนี้ แหละนะ พวกผู้ชาย
เอ่ยคำไหน ทำอีกอย่าง เสียทุกที
********************************

เรื่องเงินนี้ ใช่เรื่อง สำคัญหรือ
ฤๅเงินคือ พระเจ้า ช่วยแถลง
ตัวน้องนี้ จากไป เพราะคลางแคลง
ใคร่ฟังคำ ชี้แจง จากพี่ยา
******************************

ขาดอากาศ มากกว่า ขาดน้องแน่
แล้วมาแก้ ทำหวาน ให้หวั่นไหว
ไม่เป็นไร พี่ดิน น้องเข้าใจ
จะเอาไหม ออกซิเจน ถังละพัน
********************************

เชอะ...ไม่ต้อง ก็ได้ จำใจกอด
ไม่ต้องมา พร่ำพรอด ว่าคำหวาน
น้องยินดี จะขึ้น อยู่บนคาน
ดีกว่าการ บังคับ ฝืนใจใคร
***************************** emo_52

เอาอย่างไร ดีนะ จะหายโกรธ
จึงจะยอม ยกโทษ ให้พี่ได้
ลองเสนอ วิธี ดูเป็นไร
พี่ดินหญ้า ว่าไง หรือไม่ลอง
*****************************

น้องเสนอ จับพี่ดิน เข้าแช่แข็ง
พร้อมจัดแจง แต่งท่า ให้ดูสวย
จะสต๊าฟ พี่ไว้ เผื่อร่ำรวย
แล้วจะช่วย นำพี่ ไปตั้งโชว์
***************************** emo_45