พิมพ์หน้านี้ - @..ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง..@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: panthong.kh ที่ 11 พฤษภาคม 2014, 02:20:PM



หัวข้อ: @..ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 พฤษภาคม 2014, 02:20:PM
(http://image.ohozaa.com/i/564/KGiVt.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/inI)
คืนวันเสาร์ สามทุ่ม กลุ้มดวงจิต
เหมือนลิขิต ฟ้าสั่ง ดังหวือหวา
สังกะสี ปลิวว่อน ตกลงมา
เสียบตรงฝา หลังห้อง ของตัวเรา

ตื่นตระหนก ตกใจ วิ่งไปเห็น
กิ่งไม้ขาด กระเด็น เป็นทิวเข้า
ฝุ่นตลบ อบอวล ชวนพัดเอา
ไม้เก่าเก่า กระจัดกระจาย หลายนาที

เสียงครึนครึน เลื่อนลั่น หวั่นดวงจิต
จึงรีบปิด ประตู อยู่กับที่
ลมยังพัด กระหน่ำ ซ้ำทวี
ทำไงดี หนอเรา เอาไงกัน

รีบมาหยิบ โทรศัพท์ จับโทรหา
ใครกันหว่า จักพอช่วย ด้วยหวาดหวั่น
ดันแบตหมด อดโทร โมโหพลัน
สายชาร์จนั้น อยู่ไหน ใช้เสียบรู

อสุนีบาศ ฟาดเปรี้ยง เสียงกึกก้อง
ไฟดับมอง ไม่เห็น เช่นนั้นอยู่
ทำอย่างไร กันดี ทีนี้ตู
มืดน่าดู รู้สึก นึกหวาดกลัว

มือคลำหา โทรศัพท์บ้าน ฟุ้งซ่านเหวอ
แล้วกดเบอร์ โทรออก บอกปวดหัว
ก็ไฟดับ จะโทรได้ อย่างไรตัว
จึงควานคว้า ไฟฉาย หมายส่องทาง

หยิบไฟฉาย ขึ้นส่อง ลองสักหน่อย
ถ่านเหลือน้อย ริบหรี่ มีแสงบ้าง
ครึ่งชั่วโมง ผ่านไป แสงไฟจาง
มืดมนหมาง อย่างว่า อีกคราแล้ว

หมดหนทาง ว้างเวิ้ง กระเจิงขวัญ
คงเป็นวัน อับจน ทนนั่งแกร่ว
จากสามทุ่ม เรื่อยไป ไร้สิ้นแวว
หมดหวังแล้ว คราวนี้ มิมีไฟ

ร้อนก็ร้อน นอนไม่ได้ ทำไงนี่
หม่นฤดี กังวล อับจนไหม
ห้าชั่วโมง ผ่านพ้น แสนจนใจ
หม้อแปลงใหญ่ ระเบิด เกิดเพลิงเปลว
พันทอง
๑๑/๕/๕๗
เมื่อคืนแถวบ้านประมาณสามทุ่มนังดูละครช่องสามอยู่ดีๆ เสียงลมพัดสังกะสี ใบไม้ กิ่งไม้ เศษฝุ่นปลิวว่อน
เสียงดังมาก บวกกับเสียง กระจกบานเกร็ดแตกบ้านไหนก็ไม่รู้ เราก็รีบวิ่งมาปิดประตูหลังบ้าน ทันทีสังกะสีปลิวมาจากไหนไม่รู้
หล่นลงมาเสียบตรงหลังบ้าน เดชะบุญไม่โดนเรา ด้วยความตกใจรีบเข้าไปปิดทีวี แล้วคว้าโทรศัพท์มือถือกะจะโทรหาเพื่อนเพราะกลัวไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้
พอจะกดโทรศัพท์ โทรศัพท์ดันแบตหมด ทำไงดีหว่า เออโทรสัพท์บ้านยังมี คว้าโทรศัพท์บ้านมาได้ กำลังจะกดโทร เสียงฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาดังสนั่นหวั่นไหว
ทันใดนั้นไฟฟ้าก็ดับพรึบทันที ความมืดมาเยือน ทำไงดีหนอเรา จำได้ว่ามีไฟฉายกระบอกเล็กๆ ที่เขาแถมมาจากโชว์รูมรถ วางไว้ข้างหิ้งพระ
ตั้งสติเดินไปหิ้งพระมือควานหาเจอพอดี เอามาเปิดสวิทแล้วก็นั่งอยู่อย่างนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง ด้วยที่ว่าไฟฉายเราไม่เคยหยิบมาใช้เลยแสงมันจะค่อย
ริบหรี่ริบหรี่ลงเรื่อยๆ จนออกมาเป็นแสงแดงๆ แล้วก็ดับไป ไฟฟ้าก็ยังไม่มา ทุกอย่างขาดการติดต่อ นั่งอยู่กับความมืด
โทรสัพท์มือถือแบตหมด โทรศัพท์บ้านโทรออกไม่ได้เพราะไฟดับ ไฟฉายเก่าเก็บไม่เคยใช้พอถึงคราวจำเป็นดันถ่านหมด
จะหาเทียนไข ก็คิดได้ว่าเพิ่งทิ้งไปตอนสงกรานต์เพราะล้างเช็ดถูหิ้งพระ และสงน้ำพระ ก็เลยเก็บของเก่าทิ้งหมด กำแท้ๆ

เหลือแต่ไม้ขีดไฟตราพญานาคอยู่กล่องเดียว นั่งอยูอย่างนั้นตั้งแต่สามทุ่มจนถึงประมาณ ตีสองไฟมา จึงได้นอน
ตื่นมาอีกที 11 โมง จึงได้รู้ว่าฟ้าผ่าหม้อแปลง เลยต้องแก้ไขกันนานกว่าปกติ

ใครเคยอยู่คนเดียวแล้วเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างค่ะ ช่วยมาแชร์ความรู้สึกกันหน่อย
ถ้าเป็นตอนกลางวันมันยังสามารถจะไปไหนมาไหนได้ แต่นี่มันเป็นตอนกลางคืนสามทุ่ม ถึงตีสอง
ไฟฟ้าตามทางก็ดับหมดน่ากลัวสุดๆ มันเหมือนซวยซับซวยซ้อน โทรศัพท์ร้อยวันพันปีไม่เคยแบตหมด
ดันมาหมดเอาวันที่เราคับขัน ไม่เรียกว่าซวย
ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกอะไร  เฮ้อ
emo_116 emo_126
(http://image.ohozaa.com/i/564/KGiVt.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/inI)


หัวข้อ: Re: @..ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง..@
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 11 พฤษภาคม 2014, 03:02:PM


โชคดีที่เมืองๆไทยไม่มีผีแดร็กคูล่าแบบในหนังฝรั่ง ไม่งั้นละเสร็จแน่.... emo_44
กระทงกระเทียมก็คงเอาไปดองกินเสียหมด...ไม่รู้จะเอาอะไรกันผีดูดเลือด..... emo_45






หัวข้อ: Re: @..ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง..@
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 11 พฤษภาคม 2014, 03:50:PM

emo_68 emo_85 emo_68

ยังโชคดีที่อยู่ภายในบ้าน
แม้ฟุ้งซ่านเพียงใดปลอดภัยแน่
ของทั้งหลายในยามด่วนมักปรวนแปร
ต่อไปนี้ต้องแก้ ดีกว่ากัน

เจ้าร่มเกล้าคนเล็กเคยเกิดเรื่อง
เธอขุ่นเคืองกับแฟนจนถึงขั้น
แสนโมโหโกรธาว่าดึงดัน
จึงหุนหันขับรถหนีไม่รีรอ

พอมาถึงกลางทางจวนใกล้ค่ำ
เด็กตัวดำวิ่งตัดหน้าไม่ราข้อ
เบรกไม่ทันชนเปรี้ยงต้องเลี้ยงล้อ
ทั้งแม่พ่อวิ่งมาจะฆ่าฟัน

นั่งตัวสั่นงันงกอยู่ในรถ
มือหนึ่งกดโทรหาพี่ชายนั่น
ขอจงรีบเร่งมาอย่าช้าพลัน
ถูกกดดันรอบตัวอย่างกลัวตาย

อยากจะลงรีบพาไปหาหมอ
มองหน้าแม่และพ่อก็ใจหาย
ยืนด่าทอจ้วงจาบย่างหยาบคาย
ยอมแพ้พ่ายในรถอย่างอดทน

คิดดูเถิดใครเป็นเช่นนี้บ้าง
ต้องอ้างว้างเดียวดายในถนน
ท่ามแวดล้อมข่มขู่ของผู้คน
ยอมจำนนรอพี่ชายหลายชั่วโมง

ส่งเรื่องราวมาแชร์พอแก้เหงา
ทุกข์รุมเร้าร้อนรนจนเหรงโหรง
เพื่อให้น้องคลายเหงาเข้าคลุมโปง
เพื่อใยโยงเรื่องราวเล่าสู่ฟัง

โพรง พนาโวง  emo_20


สระโอง ดักกับตัวเอง emo_31


หัวข้อ: Re: @..ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง..@
เริ่มหัวข้อโดย: นายสำเริง ที่ 11 พฤษภาคม 2014, 04:31:PM
เมื่อวานก่อนค้นดูคลิบยูทูป
เรื่องจับจูบลูบไล้มิได้หวัง
ไอ้อย่างเราเรื่องตบทีนี้ชอบจัง
ในบางคร้ังว่างก็มาค้นหาดู

มาเจอคลิบน๊อคเอ้า เอ็ม เอ็ม เอ
ไม่โลเลจ้องหมับการขับสู้
ด้วยหมัดเข่าศอกทีนช่างน่าดู
คนไม่สู้มีแต่ตายสถานเดียว

แต่เกิดมาเพิ่งพบเห็นเป็นบุญตา
ดูไปทั้งเวทนาแกมหวาดเสียว
คิดอีกทีหากเราเก่งแถมปราดเปรียว
เหมือนนักสู้นี้แล้วเชียวจักเกรงใคร

ดูศึกษาสองวันจึงรู้ว่า
มันล้วนแล้วการศึกษาที่เรียนได้
ไว้ป้องกันตัวตนให้พ้นภัย
และจะไม่กลัวสิ่งใดในโลกลวง

บ้างว่านี่คือ"เกลดิเอเตอร์"
ผู้ชนะคือซุปเปอร์ชื่อโชติช่วง
แต่ผมว่านี่คือ"เกมส์วัดดวง"
ชื่อเกมส์ว่า"เกมส์ 13 ใครเล่นเป็นไม่รอด"


 http://www.youtube.com/watch?v=I3ubSEp3k4g#noexternalembed (http://www.youtube.com/watch?v=I3ubSEp3k4g#noexternalembed)


หัวข้อ: Re: @..ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 พฤษภาคม 2014, 04:41:PM


โชคดีที่เมืองๆไทยไม่มีผีแดร็กคูล่าแบบในหนังฝรั่ง ไม่งั้นละเสร็จแน่.... emo_44
กระทงกระเทียมก็คงเอาไปดองกินเสียหมด...ไม่รู้จะเอาอะไรกันผีดูดเลือด..... emo_45




 emo_116 emo_126
จริงอย่างพี่มือขวาว่ากระทงกระเทียมไม่มีหรอก
เพราะไม่เคยทำกับข้าวกิน ก็ไม่รู้จะซื้อมาให้มันเน่าทำไม
ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาเม้นท์ อ่านแล้วก็ขำดีจ้า
แต่ถ้าเจอแบบพันเข้าจริงๆ ก็ขำไม่ออกแน่
ดีว่าเราเป็นหญิงเก่งนะเนี้ย emo_32 emo_32
พันทอง
 emo_116 emo_126