พิมพ์หน้านี้ - @.. ให้เธอได้ทั้งหัวใจ ..@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 04 มีนาคม 2014, 06:08:PM



หัวข้อ: @.. ให้เธอได้ทั้งหัวใจ ..@
เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 04 มีนาคม 2014, 06:08:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_146.gif) (http://www.klonthaiclub.com)

มีหลายคน ตั้งคำถาม ตามความคิด
ที่ฉันปิด กั้นหัวใจ ไม่ไปไหน
ยอมให้เธอ ทำไมเล่า ไม่เข้าใจ
ที่ทุ่มไป มันไร้ค่า ไม่น่าทำ

เธอใช่หญิง ที่ดีเลิศ ประเสริฐนัก
แถมมากรัก มีมากชาย ทั้งซ้ายขวา
ฉันเหมือนแค่ ตอไม้นิ่ง สิ่งลวงตา
มันระอา ภาพต้นเหตุ สังเวททรวง

ไม่คัดค้าน ว่าแสนเจ็บ แอบเก็บซ่อน
บางครั้งนอน น้ำตาตก อกสีม่วง
เจ็บเกินนับ จนชาชิน กลิ่นช้ำทรวง
เลยผ่านช่วง ความรู้สึก เลิกนึกมอง

ความอดทน ไร้ขีดคำ ว่าจำกัด
สิ่งที่ยัด อัดแน่นใจ ดังไปก้อง
ยินยอมรับ รักที่ปลูก แม้ถูกดอง
เป็นสำรอง อย่างซ้ำๆ อยู่ร่ำไป

ให้เธอได้ ทุกๆอย่าง แม้ร่างกาย
ต่อให้ตาย แห้งเหือดฝืน ยืนไม่ไหว
เพราะรักเธอ เกินกว่าฟ้า มาเข้าใจ
เจ็บเท่าไหร่ ก็รักอยู่ ไม่รู้ลืม

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_146.gif) (http://www.klonthaiclub.com)


หัวข้อ: Re: @.. ให้เธอได้ทั้งหัวใจ ..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 มีนาคม 2014, 07:47:PM
(http://image.ohozaa.com/i/046/ptxmT.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/4gvZ)
จะขีดขั้น ขาดเขิน เกินแก้ไข
ร้าวลึกลง ในใจ ใครเขาปลื้ม
อยากลบเลือน เลิกลา คราหยิบยืม
อยากหลงลืม กล่าวถ้อย ปล่อยตามดวง

คร่ำครวญหวน ให้หา พาหมองหม่น
เพ้อพร่ำจน จวนเจียน เวียนถึงสรวง
จิตจ่อมจม ถมถั่ง คลั่งในทรวง
ในทุกช่วง ล่วงเลย เฉยเฉื่อยไป

หาประโยชน์ อันใด ไม่ได้แล้ว
ทางรักแจว จำจาก ขืนลากไส้
กาจิกกิน บินถลา เข้าป่าไพร
เหลือซากใจ เขาทิ้ง สิ่งโสมม
พันทอง
๔/๓/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/046/ptxmT.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/4gvZ)


หัวข้อ: Re: @.. ให้เธอได้ทั้งหัวใจ ..@
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 05 มีนาคม 2014, 05:23:PM
อ่านเหตุการ ผ่านถ่อยคำ ว่าซ้ำหนัก
เพียงแค่รัก ปักลงไป ก็ใจศูนย์
ผิดที่ใจ ใช่ว่าเขา เราอาดูร
ความเพิ่มพูล ทวีเจ็บ จึงเหน็บมา
--------------------

ปล.แต่งกลอนได้สุดยอดมากครับ



หัวข้อ: Re: @.. ให้เธอได้ทั้งหัวใจ ..@
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 05 มีนาคม 2014, 09:52:PM

emo_79 emo_111 emo_79

เพราะหัวใจของฉันนั้นบอบช้ำ
ถูกกระทำย่ำยีไม่มีค่า
จนหัวใจทดท้อทรมา
ถูกตีตราว่าเลวดุจเปลวเพลิง emo_119

อยากวิ่งหนีออกไปให้สุดโลก
จะก่นโศกหมายมุ่งห่างยุ่งเหยิง
เพราะชีวิตนี่หนาหมดร่าเริง
ใจกระเซิงเซซังลงนั่งครวญ  emo_33

ได้มาพบหญิงหนึ่งซาบซึ้งจิต
ดั่งมิ่งมิตรมองมาอุราป่วน
ดั่งน้ำเย็นประคบค่อยทบทวน
เฝ้าเชิญชวนปลอบใจสู่ไทรงาม emo_55

ด้วยหัวใจดวงนี้เริ่มมีค่า
ความปวดปร่ารวดร้าวถูกก้าวข้าม
ด้วยหัวใจใกล้ชิดเฝ้าติดตาม
มอบนงรามทั้งตัว...ทั้งหัวใจ emo_56

ไพร พนาวัลย์

  emo_116 emo_95 emo_116