พิมพ์หน้านี้ - จงล้างผลาญพงไพรต่อไปเถอะ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: อริญชย์ ที่ 25 กันยายน 2013, 05:34:PM



หัวข้อ: จงล้างผลาญพงไพรต่อไปเถอะ
เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 25 กันยายน 2013, 05:34:PM
จงล้างผลาญพงไพรต่อไปเถอะ

จงล้างผลาญพงไพรต่อไปเถอะ
ถ้าอยากเจอะผลกรรมกระหน่ำเฉาะ
ทุกเทือกเขาเข้าตัดแอบลัดเลาะ
เลื่อยสับเจาะให้หมดอย่าลดละ

เมื่อทำลายคุณค่าผืนป่าพรุ
เพื่อบรรจุเงินทองเข้าท้องดะ
เห็นแก่ตัวมากมายลักขายซะ
ไม่นานจะอาเพศรับเหตุเละ

หากไม่สนถ้อยคำโลกตำหนิ
ก็ตัดสิภูโล้นไม้โยนเผละ
สายน้ำหลากท่วมเข้าบ้านเน่าเฟะ
อย่าได้เอะอะมั่วพูดยั่วยุ

ตอนเขาเตือนให้เห็นทำเป็นยัวะ
อยากตบผัวะมือฉะคลายระอุ
ครั้นถึงคราวรับผลสายชลลุ
หยาดอัสสุของใครหลั่งไหลฮึ!ฯ

                        อริญชย์
                    ๒๕/๙/๒๕๕๖




 emo_107








หัวข้อ: Re: จงล้างผลาญพงไพรต่อไปเถอะ
เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 25 กันยายน 2013, 06:15:PM
พวกล้างผลาญพงไพรใจแสนแคบ
ในสมองมีแกลบ..แอบกินอึ
คิดได้งัยใจดำสุดคร่ำครึ
ว่างมากรึ!!!ล้างผลาญเผาป่านัก

---สะเลเต---


หัวข้อ: Re: จงล้างผลาญพงไพรต่อไปเถอะ
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 25 กันยายน 2013, 07:55:PM

มิใช่ไม่เคยรู้
พาตนสู่วงกับดัก
โยงสายแม่น้ำชัก
ชุบเงินชมสมใจนึก

เงินบาปหยาบและใหญ่
เทแรงให้แลกเป็นปึก
มาง่ายไปคึกคึก
มิสะกิดจิตมนุษย์

วิบากเต้าไต่ตาม
ป่าวร้องถามกรรมใครผุด
เหตุสอนซ่อนหน้างุด
สันหลังหวะตีหน้ายักษ์


หัวข้อ: Re: จงล้างผลาญพงไพรต่อไปเถอะ
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 25 กันยายน 2013, 09:13:PM

emo_101 emo_101 emo_101

ตัดไม้ทำลายป่า 
ยินแล้วน่าฆ่าแล้วหมัก
โธ่เอ๋ย คนลอบลัก 
ตีให้ชักลงโคลนเละ emo_120

นายทุนจอมบงการ 
ใช้เงินหว่านมันน่าเตะ
นายหน้ารีบตาเบ๊ะ   
รับเงินเป๊ะรีบตัดปุ๊บ emo_24

ฝนตกน้ำนองหนัก 
ไม่หยุดพักโจนห้วยหุบ
ดินโคลนกระโจนยุบ 
ดั่งไล่ทุบท้องกระทะ emo_48

เดือดร้อนกันทั่วทิศ 
น้ำประชิดแล่นชนดะ
ถูกกวาดไม่ลดละ 
เอาซีวะ อมนุษย์ emo_119

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_111


หัวข้อ: เมื่อก่อนนี้ป่าเขาลำเนาเยอะ
เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 26 กันยายน 2013, 12:19:PM
เมื่อก่อนนี้ป่าเขาลำเนาเยอะ

เมื่อก่อนนี้ป่าเขาลำเนาเยอะ
คนมักเจอะช้างลิงกระทิงดุ
หลายต้นน้ำล้ำค่าจากป่าพรุ
กรอกบรรจุเต็มในลำไผ่นะ

น้ำสะอาดเย็นใสเตรียมไว้แหละ
เดินเท้าแตะท่องป่าวิสาสะ
เติมน้ำใจให้มิตรมิคิดละ
มีธรรมะระหว่างเดินทางเปะ

อยู่กับป่าพิลาสสะอาดเหมาะ
ฟังนกเจาะเปลือกไม้สบายเบะ
หยาดน้ำค้างหยดโละตรงโป๊ะเชะ
ถ้าหากเอะใจข้องก็มองซิ

บางครั้งไม้ผุพังหักดังผัวะ
ใช่ผียัวะถ้อยคำคนตำหนิ
แต่เพราะชื้นน้ำกลั้วเพียงชั่ววิ
จึงแตกปริกิ่งหล่นถูกคนเลาะ!ฯ

                       อริญชย์
                   ๒๖/๙/๒๕๕๖

ปล.เป็นเพียงจินตนาการเพ้อเจ้อในการแต่งเพื่อหาคำลหุ(เสียงเบา) ลงท้ายกลอนแปดเท่านั้น 
อาจจะเหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการเสียงลหุ(เสียงเบา)
เพื่อนำไปใช้ในการแต่งฉันท์ต่าง ๆ 
ซึ่งเมื่อทดลองแต่งดูแล้วก็เห็นว่า คำไทยเรามีเสียงลหุ (เสียงเบา) มากมายพอสมควร
หากผิดพลาดประการใด ขอผู้รู้โปรดชี้แนะ

ขอขอบคุณทุกท่าน



 emo_107