|
หัวข้อ: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 15 มิถุนายน 2013, 01:08:PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/36/8036/images/1251117555.jpg)
ขอบพระคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ แสงตะวันทาบทาพงป่าพฤกษ์ นั่งนิ่งเพื่อผนึกความคิด,หมาย กลั่นกวินคำร้อยถ้อยรำบาย ท่ามแสงทองยามสายระบายบรรณ ครามเข้มเริ่มเต็มทั่วท้องฟ้า เมฆเมฆาเคลื่อนรูปสถูปสวรรค์ คล้ายบรรจุสิ่งสักการของเทวัญ ผ่องอำพันพร่างนภบรรจบภู ดูนกกู่นกต่างผกผิน งามชีวิน อิสระอย่างนักสู้ ดูไม้แมกไม้ในฤดู ก็งามอยู่อย่างผู้เอื้ออาทร ทั้งนักสู้และผู้เอื้ออาทร ต่างแฝงนัยอ้อนวอน การกัดกร่อน ของมนุษย์ผู้ล่าแห่งดินดอน โปรดหยุดต้อนก่อนสิ้นสูญจากกัน หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 15 มิถุนายน 2013, 01:46:PM ......ณ...วารนี้ยังไม่เข้าใจในมนุษย์ ...เคยวิรุธเกื้อใจก่อไฟฝัน ...เรียงประดิษฐลิขิตพร่ำคำประพันธ์ ...กลับห้ำหั่นด้วยถ้อยเล๋ห์...อเวจี หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 15 มิถุนายน 2013, 03:06:PM (http://image.ohozaa.com/i/b4f/gAZq4d.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/vSHrdOpL0uNRxy7u) แสงตะวัน วันก่อน ร้อนระอุ ดั่งไฟคุ ลุล่วง ห่วงศักดิ์ศรี พอนานเข้า เมฆหมอก คลายออกซี จึงได้มี แสงส่อง ผ่องอำไพ แสงตะวัน วันนั้น มันมืดมิด ท้องฟ้าปิด ร้อนรน สุดทนไหว ลมไม่เอื่อย เฉื่อยผ่าน ม่านบังใบ กล้ำกลืนไฟ ในทรวง ทุกช่วงตรม แสงตะวัน สาดส่อง ต้องแผ่นน้ำ ดั่งธารธรรม นำร่อง ที่หมองขม พลันกลายกลับ ดับร้อน ผ่อนระทม ความรื่นรมย์ สมอุรา หันมาเยือน พันทอง ๑๕/๐๖/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/b4f/gAZq4d.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/vSHrdOpL0uNRxy7u) หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 15 มิถุนายน 2013, 05:12:PM (http://www.guitarthai.com/picpost/gtpicpost/A2287004.jpg) ขอบพระคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ แม้น อินทรีย์นี้ต้อง พระพายพัด ก็ยากเกินกระหวัดมละเคลื่อน- มลทินไปจากใจให้รางเลือน จำโน้มนำพระธรรมเคลื่อนมาเตือนใจ อาจช่วยใจคลายร้อน จนห่อนหมอง เย็นดั่งต้องหยดน้ำทิพย์ระยิบใส ลบมัวหม่นได้หมดจรดหทัย นี่แหละหนาเย็นได้เพราะพระธรรม หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 15 มิถุนายน 2013, 05:18:PM ......ณ...วารนี้ยังไม่เข้าใจในมนุษย์ ...เคยวิรุธเกื้อใจก่อไฟฝัน ...เรียงประดิษฐลิขิตพร่ำคำประพันธ์ ...กลับห้ำหั่นด้วยถ้อยเล๋ห์...อเวจี ...คุณสียะตรา ...ควานความคิดในจิตคน...ยากค้นหา หยั่งเกินฟ้ามหาสมุทร...สุดดิถี ทั้งดีร้ายปะปน...พร่างภพนี้ คงอยู่ที่...เราคิดพิเคราะห์ความ ...สุวรรณ หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 15 มิถุนายน 2013, 07:34:PM เมื่อไฟชีวิตเคยนำส่อง กลายหมองเมินหมางหว่างบุ่มบ่าม หยุดยืนจมร้อนผ่อนไฟลาม แม้ยามรอบกายแสงวายวับ ปล่อยหมุดชำแรกแหวกเนื้อใจ เผยสิ่งซุกไว้ไหวขยับ เกลือเค็มล้างได้มากมายนับ ตาซับเค็มบ้างช่วยล้างตา เลิกจ่อจุดไฟที่เปียกชื้น แข็งขืนเปลืองแรงนานหนักหนา โลกหลังตะวันหวั่นมายา กลัวกลัวกล้ากล้าก็ท้าทาย ฉันวางเธอลงตรงทางแพร่ง ชมแสงเดือนอ่อนก่อนเดินหาย ขอบคุณวันเก่าเราเคียงกาย ฉันตายทั้งเป็นเพียงพอแล้ว.... หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 15 มิถุนายน 2013, 08:01:PM ยอดหญ้ายังไหวให้ชมชื่น
ดาวยังดาษดื่นยื่นแสงแก้ว หนทางยังมีที่เพริศแพร้ว ขอเธออย่าแผ่วกำลังใจ ก่อนสิ้นสูญจากกันวันนี้ เชิญน้องเชิญพี่ร่วมขานไข แม้นว่าเราต่างอยู่มุมใด จงสุขซุกในฤทัยนาน ก่อนสิ้นสูญจากกันวันนี้ ขอชีวีทุกท่านจงสุขศานต์ ผ่านโพยภัยร้าย หายร้าวราน ดวงจิตสราญ สร่างทุกข์เทอญ ขอบพระคุณเพื่อนพี่น้องทุกท่านที่ร่วมร้อยกรอง ใน "ก่อนสิ้นสูญจากกัน" ขอให้ทุกท่านหลับฝันดีค่ะ emo_47 หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 15 มิถุนายน 2013, 08:32:PM คลั่งอัตตาตริพิโรธอุโฆษข่าว
จักปวดร้าวเหมือนสาแหรกที่แตกฉาน รังแต่ยับสับสนกมลมาลย์ เปรียบประดุจเติมถ่านลงม่านไฟ เริ่มจากจุลหนุนแข่งให้แรงเข้า แยกรอยเร้าแสร้งต่อก่อรอยใหม่ แล้วจะลบจบลงตรงที่ใด ลองดูไหมขบคิดพินิจตรอง สรรพศาสน์นั้นสร้างสิ่งเลิศสุด ฟอกบุรุษสตรีห่างทางมัวหมอง ภราดรภาพรักกันฉันท์พี่น้อง แล้วไยต้องห้ำหั่นกระนั้นฤๅ องค์พิสุทธิ์พุทธคริสท์อิสลาม ท่านทรงห้ามทุกผู้ไม่รู้หรือ เมตตาธรรมค้ำจุนเลื่องบุญลือ กระชับมือล้างลบใจพบใจ สร้างพูนเสริมเพิ่มรักศักยภาพ เคียงขนาบรับขวัญเริ่มวันใหม่ ไม่แยกพรรคพวกหมู่ผู้ใดใคร จงแจ่มใสจรรโลงทางโคลงกลอน เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 16 มิถุนายน 2013, 05:07:PM สาธุการท่านชูสงฆ์องค์สัมมา
อรหังถ้อยศรัทธาจิตคมขำ รู้ตัวตื่นยืนหยัดกายหมายน้อมนำ ยึดพระธรรมชี้ส่องทางสว่างตา หันมองเหตุแลเห็นผลกมลชื่น ทางร่มรื่นสมหมายมาดปรารถนา ปริ่มเกษมเปรมฤทัยในมรรคา มุทิตาเคียงข้างด้วยขออวยพร เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 มิถุนายน 2013, 09:54:PM เห็นป้าสายขายหมี่ที่ตลาด บิณฑบาตผ่านมาขรัวตาเที่ยง พี่บานชื่นขึ้นไข่ส่งในเวียง น้องบัวเรียงเมี่ยงหมักถักเข่งทอ อุ๊ยแสงจันยันแย่เก็บแคขาว พ่อเงินซาวไปตากค้าหมากก่อ นั่นอ้ายถอบชอบมักผักกาดจอ ยายเสาอ๋อหน้าบานสานชะลอม ลุงทองอินกินเหล้ามิเอาไหน กอดลุงใจเมาส่ายจนผ่ายผอม คุณกะทิลิเกมัน"สันคะยอม" หนูประนอมคมขำสาวรำวง อาผจญชนปลาท้าชนกว่าง เอื้อยคำยางคนคั่วถั่วลิสง ปู่ดวงสาหาว่านเดินดานดง ป๋าประยงค์หมอดูคู่หมอเดา ซอปะเก่าเข้าปี่"ศรีสมเพชร" น้ำเสียงเด็ดพ่อตาไหลและไอ้เก๋า อยู่บ้านข้างบางไหนใช่ญาติเรา ล้มตายเผาเป็นผีทีละคน เคยรู้จักมักจี่เข้าคลีคลุก เล่นสนุกทักทายนายนี่โน่น เขาทำมาหาเลี้ยงพอเพียงตน ก็ไม่พ้นโบยบินสิ้นสูญตาย ออกแนวแถวล้านนานะครับ emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 16 มิถุนายน 2013, 10:30:PM อันความตาย หมายไว้ ในทุกผู้ มิอาจอยู่ คู่ฟ้า หาแก่นสาร เมื่อเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เพียงครู่กาล ก็วายปราณ แตกดับ กับความจริง จะยากดี มีจน คนสูงศักดิ์ เห็นประจักษ์ ตายแท้ แน่ทุกสิ่ง หมั่นสร้างบุญ ตุนไว้ ได้พึ่งพิง เป็นหลักอิง มิ่งมิตร ชีวิตเรา "มุนีน้อย" emo_94 หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 17 มิถุนายน 2013, 09:39:AM (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTicpQn4hSI74ZGzElEsZqAs4ueWElVwaNRi9rKdXhjhY9YChZx) ชีวีมนุษย์นั้นช่างสั้นแท้ การเกิดแก่เจ็บตายทำลายเขา ทุกทุกสิ่งผุพังกระทั่งเรา แล้วยังเอามาแบกแปลกจริงคน ทำความดีมีหนทางสว่างไสว อย่างน้อยใจก็สุขในทุกหน ยิ่งโลภโมโทสันเหมือนบั่นตน ยิ่งร้อนรนก็ยิ่งเผาตัวเราเอง ก่อนสิ้นสูญจากกันฉันขอร้อง เธอจงมองตะวันลาอย่านอนเขลง เกิดแล้วดับลับลาจงอย่าเกรง ส่งเสียงเพลงแห่งความดีนี่แหละธรรม ---กังวาน--- หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 17 มิถุนายน 2013, 04:39:PM emo_116 emo_126 ส่งสายใย มาผูก ปลูกรักมั่น แม้คืนวัน ผันผ่าน มานถลำ อันความดี ความรัก มักระกำ ถูกกระทำ ย่ำยี จึงลี้ไกล ไม่อยากรัก ใครอีก ใจฉีกขาด สายสวาท ตีบตัน แสนหวั่นไหว ไม่อยากทำ ความดี ชี่ช้ำใจ ดวงฤทัย ด้านชา มานานแล้ว พันทอง emo_126 emo_116 หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 17 มิถุนายน 2013, 05:26:PM emo_116 emo_107 emo_95 ก่อนสูญสิ้นจากกันในวันหน้า ขอขวัญตาอย่าแคร์จงแน่แน่ว มั่นในรักภักดีที่ตรงแนว ให้วับแววแว่วหวานเบิกบานใจ ชีวิตเดินก้าวไปในวัฏฏะ แม้เลิกละโกรธหลงนั้นลงได้ แต่ความรักภักดีขอพลีไป มอบหทัยให้กันนิรันดร เพราะซาบซึ้งถึงจิตแห่งมิตรแท้ พบเมื่อแก่เกินไปดั่งไฟซ่อน มิมีสิ่งปลูกฝังให้บังอร รักแรมรอนผ่อนปรนต้องทนทาน ก่อนสูญสิ้นจากกันในวันนี้ ขอคนดีจงสุขสนุกสนาน รอพบกันวันใหม่ไม่เนิ่นนาน ดั่งบัวบานรอรุ่งอโณทัย “ไพร พนาวัลย์” emo_116 emo_116 หัวข้อ: Re: ก่อนสิ้นสูญจากกัน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 18 มิถุนายน 2013, 07:24:AM (http://image.ohozaa.com/i/d95/FTcYj.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/lIN) รอบัวบาน นานแล้ว หากแคล้วคลาด สายบัวขาด อนาถแท้ แปรเปลี่ยนไหม มาหลอกล่อ ลวงเล่น เช่นผึ้งใน กลืนหวานไป โบยบิน กลับถิ่นคอน ปล่อยบัวบาน มานขม ระทมหนัก ถูกเขาปัก รักเศร้า เหงาหลอกหลอน รอคอยหาย หน่ายเกิน เดินสั่นคลอน ความอาวรณ์ นอนแผ่ แย่ฤดี กลายเป็นบัว ก้านเฉา ดอกเน่าเสีย ถูกแดดเลีย เผาไหม้ ไร้สุขขี อยู่เหมือนตาย ทั้งเป็น เห็นมากมี ตัวฉันนี้ เช่นกัน หวั่นนักเออ พันทอง ๑๘/๐๖/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/d95/FTcYj.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/lIN) |