|
หัวข้อ: เคยเป็นไหม... เริ่มหัวข้อโดย: nattna ที่ 21 พฤษภาคม 2013, 10:02:PM เคยเป็นไหม... ในบางวันที่ใจแสนเงียบเหงา ความมืดคลอบคลุม และรุมเร้า อยู่กับเงา เงียบเหงาเพียงเดียวดาย เคยเป็นไหม... แค่เสียง massage จากใครที่เงียบหาย ขับไล่ความเหงาที่กระจาย และอบอุ่นอวลอายย่างกรายมา วันนี้...ฉันเหงา นั่งรอเงา เพื่อนเก่ากลับมาหา รอข้อความที่เงียบหายคล้ายลับลา ยังรอท่า เพื่อนคนนี้ ณ ที่เดิม เธอรู้สึก...บ้างไหม ความคิดถึง ห่วงใย รินไหลเพิ่ม ใจถึงใจบ้างไหม ให้รักเติม แต่ฉันเริ่มจะท้อ ด้วยรอคอย emo_79 หัวข้อ: Re: เคยเป็นไหม... เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 22 พฤษภาคม 2013, 12:14:AM อยากเอื้อนเอ่ย เผยตาม ความรู้สึก จากส่วนลึก ของใจ มีไม่น้อย ทุกทุกวัน แสนช้ำ น้ำตาปรอย ให้เหงาหงอย ลอยใจ ไปกับลม ยังคร่ำครวญ หวนไห้ คอยใฝ่หา ห้วงอุรา กล้ำกลืน สุดฝืนข่ม เหน็บหนาวกาย หน่ายใจ ให้ระทม ร้าวระบม ตรมไหม้..อยู่ในจินต์ emo_62 emo_111 หัวข้อ: Re: เคยเป็นไหม... เริ่มหัวข้อโดย: khuadkao ที่ 22 พฤษภาคม 2013, 03:21:AM ดอกไม้ศักดิ์สูงค่ากว่าดอกไม้ หากปักในขวดเก่าคงเฉาสิ้น ปักแจกันล้ำค่าอยู่อาจิณ เก็บแผ่นดินใส่ไว้ในแจกัน ขวดเก่าแค่ขวดเก่าที่เหงาหงอย ความเศร้าคอยครองใจไม่เหหัน ยากหาดอกไม้ปักรักผูกพัน เหลือเพียงฝันและใฝ่อันไม่จริง ความเหงาความเศร้าโศกเป็นโชคร้าย ไม่เว้นหลากผู้ชายหลายผู้หญิง ยามใจเราโศกเศร้าหงาช่วงชิง ล้วนคือสิ่งถือเอามาเข้าใจ หัวข้อ: Re: เคยเป็นไหม... เริ่มหัวข้อโดย: nattna ที่ 24 พฤษภาคม 2013, 07:20:AM อยากเอื้อนเอ่ย เผยตาม ความรู้สึก จากส่วนลึก ของใจ มีไม่น้อย ทุกทุกวัน แสนช้ำ น้ำตาปรอย ให้เหงาหงอย ลอยใจ ไปกับลม ยังคร่ำครวญ หวนไห้ คอยใฝ่หา ห้วงอุรา กล้ำกลืน สุดฝืนข่ม เหน็บหนาวกาย หน่ายใจ ให้ระทม ร้าวระบม ตรมไหม้..อยู่ในจินต์ emo_62 emo_111 โอ้...อกเอ๋ย ร้าวรอน อาวรณ์หา เพราะความรัก ชักพา ใจถวิล ยิ่งอยู่เดียว เปลี่ยวเหงา เศร้าชีวิน ใจใช่หิน จึงวิ่น มิเหลือดี มองหาเพื่อน จะดี กว่านี้ไหม ปล่อยเถิดรัก ปล่อยไป ให้บินหนี อย่ามัวเหงา เศร้าใจ มีไมตรี เรียงรายร้อย รอบนี้ ด้วยจริงใจ emo_54 emo_54 emo_54 หัวข้อ: Re: เคยเป็นไหม... เริ่มหัวข้อโดย: nattna ที่ 24 พฤษภาคม 2013, 08:11:AM ดอกไม้ศักดิ์สูงค่ากว่าดอกไม้ หากปักในขวดเก่าคงเฉาสิ้น ปักแจกันล้ำค่าอยู่อาจิณ เก็บแผ่นดินใส่ไว้ในแจกัน ขวดเก่าแค่ขวดเก่าที่เหงาหงอย ความเศร้าคอยครองใจไม่เหหัน ยากหาดอกไม้ปักรักผูกพัน เหลือเพียงฝันและใฝ่อันไม่จริง ความเหงาความเศร้าโศกเป็นโชคร้าย ไม่เว้นหลากผู้ชายหลายผู้หญิง ยามใจเราโศกเศร้าหงาช่วงชิง ล้วนคือสิ่งถือเอามาเข้าใจ ดอกไม้ก็เป็นแค่ดอกไม้ อาจไม่ได้สูงส่งกว่าสิ่งไหน แม้ขวดเก่าอาจเก่าสักเท่าไร ก็ยอมให้ หากใจนั้นต้องการ ดอกไม้ก็เป็นแค่ดอกไม้ ที่เหี่ยวได้ เฉาได้ทุกสถาน เพราะดอกไม้ไม่อาจทนทาน เมื่อเบ่งบานสุดท้ายก็ร่วงโรย ขวดเก่าไหนเลยเก็บไม้ดอก ที่โรยแล้วช้ำชอกจนแห้งโหย สุดท้ายคงทิ้งคงโปรย... ให้ลมโชย พัดดอกลับไปกับดิน emo_111 |