พิมพ์หน้านี้ - ลมหัวกุดเกือบพาทั้งวัวทั้งคนล่องขึ้นฟ้า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: ไร้นวล^^ ที่ 16 เมษายน 2013, 02:54:PM



หัวข้อ: ลมหัวกุดเกือบพาทั้งวัวทั้งคนล่องขึ้นฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 16 เมษายน 2013, 02:54:PM
(http://www.picpostclub.com/uploads/97d1799.jpg) (http://www.picpostclub.com/view.php?c=97d1799)

๐ฟ้าอึมครึมมืดครึ้ม           ครามคลุม
ฝอยฝุ่นดินทรายสุม           ส่อฟุ้ง
ใบมะม่วงสั่นรุม                รัวร่วง
หวิวแว่วคล้ายฝนคลุ้ง        คละคล้ำเครือฝน

๐บัดดลดินสนั่นเน้น           ตึงตัง
หมู่แมกไม้ไหวดัง             ปริเปรี้ยง
รากหญ้าแยกดินพัง          แขนงโผล่
พายุแล้งโลมเลี้ยง            โลกด้วยลมลาญ

๐สังกะสีปานนกพลิ้ว         เพลินเหิน
เสาเริ่มคลอนโยกเกิน        รับบ้าน
หน้าต่างปิดเปิดเผชิญ       แรงปะทะ
พังมิพังตั้งต้าน                ต่อสู้ลมสุม

๐มุมคอกวัวพ่อข้า            คุมวัว
แม่ช่วยประคองตัว           ตื่นเต้น
ฟ้าเปรี้ยงต่างวิ่งกลัว         คอกถล่ม
ลมกระแทกบ่เว้น             พ่อพร้อมแม่หาญ

๐ผันผ่านวิกฤติกร้าว         ลมคลาย
แม่พ่อห่อนใจหาย            เหตุกล้า
วัวเหลือสิบตัวราย-          เรียงอยู่
ได้รีดนมบ่ช้า                 ส่งให้เขาขายฯ




หัวข้อ: Re: ลมหัวกุดเกือบพาทั้งวัวทั้งคนล่องขึ้นฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 16 เมษายน 2013, 10:09:PM
http://www.youtube.com/watch?v=j-ouXCKJoNk

ขอให้ท่านพี่และคนใกล้ชิดปลอดภัยนะคะ..
อ้อ... งัวกลับมาละยังคะ..
 emo_69
แซม

เพลงโบราณนี่ น่ารักที่สุด..กลับไทยคราวก่อน  ป้าๆ ลุงๆ สอนไว้หลายเพลงเลยค่ะ..
 emo_100


หัวข้อ: Re: ลมหัวกุดเกือบพาทั้งวัวทั้งคนล่องขึ้นฟ้า
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 16 เมษายน 2013, 11:41:PM
ตอบท่านน้องแซม

๐เป็นความฝันพ่อครั้ง            เดิมมา
เหน็ดเหนื่อยก้มดำนา            กี่มื้อ
ขายข้าวขาดทุนอุรา             มันอัด- อั้นเฮย
จนยิ่งจนจากดื้อ                 ดีดดิ้นซ้ำสอง

๐มองทิศใดเปลี่ยนปั้น           ชนม์ตน
พ้นห่างจากความจน            จ่อมเศร้า
ลูกสองเผื่อโชคยล              ยามใหญ่
คิดแค่เพียงลูกเต้า              ยากไร้อย่ากราย

๐หมายโคนมรีดเค้น            คือเงิน
ติดต่ออบรมเดิน                เนิ่นแล้ว
เจ้าหน้าที่บ่เชิญ                เฉยเฉื่อย
บ่เชื่อคนจนแผ้ว                ถากขั้นคนมี

๐จึงจนดีจ่อมจ้อย              จำใจ
ไถหว่านนาต่อไป              ดั่งเถ้า
อดออมส่งลูกไกล             เรียนศาสตร์- ศิลป์นอ
ลูกจบรวบงบเข้า              ขมวดสร้างฝันคืน

๐พ่อชื่นใจจักได้              ดำเนิน  ฝันนา
แสนสุขสนุกเพลิน            ภาพฟื้น
วัวนมสิบตัวเดิน             ดินใหม่
คือไร่ไร้สะอื้น               หากพื้นหรรษา

๐รอเวลารีดครั้ง-            แรกแรง
จดจ่อจนเท้าแพลง           พ่อล้ม
แต่พักตร์ท่านแสดง          ว่าสุข
แต่ละวันเงยก้ม              เก็บน้ำนมวัว

๐ฟ้ากลับมัวมืดคล้าย        ปรายฝน
ต่างเร่งสาละวน             เคลื่อนย้าย
วัวรีบกลับคอกตน           คนส่ง
บ่อาจทันเหตุร้าย            พัดเข้าโครมคราม

๐โถมข้ามทุ่งกึกก้อง         ผืนพนา
ลมแล่นต้นไม้ถลา           ลู่ล้ม
สรรพสิ่งส่ายไปมา          หมุนหม่น
ฟ้ากลับแต่งสีส้ม           ครอบล้อมอจลา

๐พ่อแม่หน้าซีดลุ้น          ลมโลม
อยู่ติดเสากระโจม           คอกน้อย
ลมเร่งฤทธิ์เถือโถม          ถากถล่ม
ต่างกอดเสาหน้าละห้อย     ห่วงห้อมโคนม

๐ลมจะพัดพ่อพร้อม          เสาลอย
พ่อบ่ยอมอยู่คอย            ค่อนช้า
ฝันจะหมดจะพลอย          สละชีพ
บุญเก่ายังว่ากล้า           ผ่อนกร้าวกลืนลมฯ