|
หัวข้อ: องคุลีนาง เริ่มหัวข้อโดย: khuadkao ที่ 22 มกราคม 2013, 04:51:PM เพียงหัตถาหน่วยน้อยชะรอยแม่ กระหยับแปรพระสางสางเกศี ฟ้อนพิลาสนาฏผจงองคุลี กระหวัดวีเอี้ยวกรงอนพะงา อ่าอังคุฐองค์เติบแม่เอิบอิ่ม เพริศเพราพริ้มไพบูลย์พูนมังสา ดรรชนีชูมั่นชี้บัญชา สั่งพญาดับดิ้นพ่อยินดี นวลนขาเฉิดฉันหมั่นเล็มลิด งามประดิษฐ์ประจงไสตะไบสี มัชฌิมาร่างระหงทรงสตรี สมนารีศรีวงศ์องค์ธิดา ขอหัตถ์น้อยคอยพี่อย่าพิโรธ อย่าเคืองโกรธนะน้องนิดกนิษฐา หยุดแง่งอนเถิดนะอนามิกา อีกไม่ช้าแม่ชื่นฉ่ำธำมรงค์ หัวข้อ: Re: องคุลีนาง เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 22 มกราคม 2013, 05:36:PM emo_126 emo_116 กลอนเขามา ซะหรู ดูดีกว่า หากตอบไป ไม่เข้าท่า เขาด่าส่ง เล่นศัพท์เสียง เรียงร้อย ถ้อยบรรจง หากตอบคง หลงคำ เขาขำตาย ฉันเลยตั้ง นั่งดู อยู่ห่าง-ห่าง เอาDicกาง ถ่างตา ล้มหน้าหงาย นอนดีกว่า เชิญร่ายรำ ตามสบาย ขอเอนกาย ยายหลับฝัน ชั้นวิมาน "ดิน" emo_126 emo_85 หัวข้อ: Re: องคุลีนาง เริ่มหัวข้อโดย: khuadkao ที่ 23 มกราคม 2013, 11:31:AM ไม่ได้หรูใดแบบแต่งแทบล่ม พจนานุกรมผมก็อ่าน ดิกคอมก็เปิดไว้ร่วมใช้งาน ทั้งประสานกูเกิ้ลดำเนินคำ ผิดบ้างหรือเปล่าใดยังไม่รู้ ผิดเป็นครูสอนคราวก้าวถลำ แต่ผิดรักเดือดร้อนนอนระกำ จึงสร้างธำมรงค์สวมองคุลี |