|
หัวข้อ: ๐๐มุมของฉัน๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 09 มกราคม 2013, 10:49:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_042.gif) (http://www.klonthaiclub.com) (http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_003.jpg) (http://www.klonthaiclub.com) อย่างเงียบเงียบเดียวดายหมายสงบ มิอยากรบกับใครให้เศร้าหมอง ใครจะเป็นเช่นไรในครรลอง มิเกี่ยวข้องแล้วแต่แค่ผ่านตา ขอทำงานตามนึกรู้สึกชอบ ไม่ตีกรอบจำกัดมัดมือขา แล้วแต่ตามบางทีมีเวลา จึงสักคราเยี่ยมเยือนเพื่อนนักกลอน อยู่เงียบเงียบเรียบง่ายวุ่นวายน้อย แม้เหงาหน่อยสุขใจได้พักผ่อน ไม่ต้องคิดครุ่นใดใจรุ่มร้อน หัวถึงหมอนหลับพลันในทันที มุมของใครของมันเลือกสรรคิด ถูกหรือผิดรู้ได้ใครวิถี มุมของใครของมันสรรว่าดี มุมเงียบนี้มุมฉันเลือกสรรครอง emo_126 "กานต์ฑิตา" ๙ มกราคม ๒๕๕๖ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_042.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: ๐๐มุมของฉัน๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 09 มกราคม 2013, 11:26:PM emo_111 emo_111 emo_111 มุมของฉันวุ่นวายอยากตายชัก มองคนรักร่วมเรียงที่เคียงห้อง ชอบดนตรีคนละอย่างต่างทำนอง คนหนึ่งกลองคนหนึ่งขลุ่ยเข้าลุยกัน emo_120 พูดกันไม่รู้เรื่องชอบเคืองขุ่น ไฟครุกรุ่นเก็บกดไม่ลดหลั่น ชอบเอาแต่ชนะค้านตะบัน ทุกคืนวันฉันกลุ้มใจรุ่มร้อน emo_33 หากเจ้ามีมุมสงบไว้พบเพื่อน มองดาวเดือนหนุนตักยามพักผ่อน มิตรคู่เรือนเพื่อนคู่กายไม่อาทร อยากแรมรอนสู่ทะเลกล่อมเห่ใจ emo_56 “ไพร พนาวัลย์” emo_82 หัวข้อ: Re: ๐๐มุมของฉัน๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 09 มกราคม 2013, 11:37:PM มองสดใสมุมนั้นสวรรค์เกิด มองประเสริฐย่อมดีไม่มีหมอง มองสงบเห็นธรรมตามทำนอง ไม่ได้มองเห็นมานาน "กานต์ฑิตา" เสงิ่ยมใจประหยัดคำค่อยจ้ำย่าง เข้ามาข้างตรองตรึกขอปรึกษา คือปวดหัวเป็นไข้หลายเพลา ถึงทานยาไม่หายคลายทุเลา แถวที่ทางข้างนี้มีหมอไหม เป็นหมอใดก็ได้คุยคลายเหงา เผื่อว่าไข้ลดทอนอ่อนบรรเทา จะขอเอาชีพวางเป็นรางวัล เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ๐๐มุมของฉัน๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 10 มกราคม 2013, 09:05:PM (http://desmond.imageshack.us/Himg406/scaled.php?server=406&filename=30997133673712307051218.jpg&res=landing) (http://ar-mie2.webs.com/photos/D-day-I/ss100.gif) เพราะต่างคนต่างมุมกลุ่มความคิด เพราะเป็นสิทธิผลิตผลบนสนอง เพราะเสรีที่งามตามครรลอง เพราะสมปองตรองตรึกสำนึกตน เกินที่ใครไหนสั่งมาตั้งกฎ เกินที่ใครใส่บทกำหนดหน เกินที่ใครไหนล้ำย่ำกมล เกินที่ใครไหนทนให้คนทำ เธอก็สุขในสถานวิมานสม ตามอารมณ์บ่มหมักรักชื่นฉ่ำ หาใครเหมือนเกลื่อนกลบลบรอยนำ เธอสุขล้ำตามวิถีที่เลือกเอง อยากเลือกได้ดั่งเห็นเป็นเช่นนั้น อยากเลือกสรรตามใจไร้ข่มเหง อยากมีมุมสดใสไม่วังเวง อยากครื้นเครงบางครั้งไม่นั่งตรม.. ฉันไม่อาจเลือกบ้างอย่างใจหวัง ฉันไม่อาจเลือกดังใจสั่งสม ฉันไม่อาจเลือกใดได้ภิรมย์ ฉันไม่อาจเลือกชม ..พรหมบัญชา ฉันจึงอยู่อย่างนี้อย่างที่เห็น ฉันจึงเป็นคนเขลาเจ้าปัญหา ฉันอยู่ไปไร้หลักปักชีวา ฉันอุตส่าห์มาจบ..พบกองฟอน.. "บ้านริมโขง" ๑๐ มกราคม ๒๕๕๖ (http://dl.glitter-graphics.net/pub/989/989321gyey13hzit.gif) หัวข้อ: Re: ๐๐มุมของฉัน๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: เสริมสูรย์ ที่ 11 มกราคม 2013, 03:54:PM (http://upic.me/i/ka/2zy9b.jpg) มุมของฉัน ฉันที่เป็นตัวฉันทุกวันนี้ เพราะมีที่หลบซุ่มมุมของฉัน ไม่ใหญ่โตโสภาวิลาวัณย์1 ไร้สิ่งแฝงแต่งสรรมัณฑนา2 ใช้เป็นที่นัดหมายกายและจิต ยามชีวิตขัดสนก่นปัญหา ให้กายใจได้เร้นเจรจา ดูสิว่าจะแก้ไขอย่างไรกัน มุมที่ว่าถ้าย้อนแต่ก่อนเก่า ตอนหนุ่มเหน้าวัยรุ่นชอบหุนหัน ยังไม่พบมุมนี้ที่สำคัญ เพราะใจนั้นไม่สงบยากพบพา แต่วันนี้วัยไม้เกือบใกล้ฝั่ง ผ่านร้อนหนาวอนันตังเลิกกังขา อริยสัจ3สี่ที่เรียนมา ฝึกกายาและจิตคิดพ้องกัน จึ่งละวางหลายอย่างที่ขวางหน้า ทุกสิ่งล้วนอนัตตา4อย่าไฝฝัน หยุดสะสมปัญหาสารพัน ซอกมุมนั้นพลันอุบัติเป๊นอัตตา5 อ้างถึง 1วิลาวัณย์ = งามยิ่ง, งามเลิศ 2มัณฑนา = เครื่องประดับ; การแต่ง 3อริยสัจ = ความจริงอันประเสริฐ ๔ ข้อ ๑. ทุกข์ ๒. ทุกขสมุทัย (ที่เกิดแห่งทุกข์) ๓. ทุกขนิโรธ (ความดับทุกข์) ๔. มรรค (ทางแห่งความดับทุกข์). 4อนัตตา = ไม่ใช่ตัวตน 5อัตตา = ตัวตน |