พิมพ์หน้านี้ - รถไฟสายกาลเวลา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: เพรางาย ที่ 31 ธันวาคม 2012, 08:57:PM



หัวข้อ: รถไฟสายกาลเวลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 31 ธันวาคม 2012, 08:57:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_071.gif) (http://www.klonthaiclub.com)


รถไฟสายกาลเวลามาเทียบถึง
บทรำพึงวันล่วงเริ่มท้วงถาม
คลำเส้นผมเปลี่ยนสีที่งดงาม
รีบเดินข้ามขึ้นบันไดไปหลายคน

ดอกไม้บานหอมสุดหยุดบานแล้ว
รอลมแผ่วจูบซบจบลาหล่น
ยอมรับท่วงทำนองของตัวตน
ยิ้มรับฝนเย็นเยียบอยู่เงียบงัน

ทิ้งบันทึกชีวิตก่อนปลิดคว้าง
เผื่อเผยทางลัดมุ่งจรุงฝัน
หวูดรถไฟเร่งเร้าเข้าใจกัน
ปลายทางนั้นฉันขอไปรอรับ


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_141.gif) (http://www.klonthaiclub.com)




หัวข้อ: Re: รถไฟสายกาลเวลา
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 31 ธันวาคม 2012, 10:05:PM

รถไฟเสียเวลาแล่นช้าบ้าง
ถึงก็ช่างไม่ถึงจึงนั่งหลับ
เลยไม่มีเวลามาคอยนับ
คนยุ่บยั่บชานชาลาสถานี

ชะเง้อคอมองหาคนมารับ
จนเดือนดับดาวเห็นเป็นสักขี
พร่ำสวดมนต์ภาวนามาข้ามปี
หวังคนดีอย่าหน่ายหายหน้าไป

ดาว อาชาไนย


หัวข้อ: Re: รถไฟสายกาลเวลา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 ธันวาคม 2012, 11:11:PM

ขออนุญาตต่อ คุณงาย นะครับ

รถสายเหนือ เบื่อรัก ชึ่กชั่กแล่น
ชายสวมแว่น หน้าหม่น เป็นพลขับ
ร้อนฟืนไหม้ ไอน้ำ ทำบังคับ
แกนหมุนกับ วงล้อ เลื่อนบนราง

แก่นิยม อมเมี่ยง เขวี้ยงชานหมาก
ก้าวเดินลาก เชื่องช้า แข้งขาถ่าง
ถึงก็ชั่ง ดัง ปุ๊น ปู๊น ตามทาง
กี่สว่าง กี่หมอน จรถึงปลาย

เอ้อระเหย เชยชม ดมดอกไม้
ผ่านพงไพร แวะจอด ตลอดสาย
เข้าวังเวียง เลี่ยงหลบ มิสบกราย
อันตราย เบรคครืด รถอึดลง

ทุกวันข้า อาศัย รถไฟนี้
พ้นเดือนปี ดีร้าย หมายประสงค์
สู่ทำนอง ครองธรรม เจตจำนง
ก่อนปลดปลง สุสาน ชานชาลา

 emo_126

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: รถไฟสายกาลเวลา
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 มกราคม 2013, 08:45:AM
(http://image.ohozaa.com/i/8c1/84fvoc.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wgdZh9A71XoMwm9r)
จะสายเหนือ สายไหน คงไม่แคล้ว
ที่สุดแล้ว หยุดลง ปลงเถิดหนา
วิ่งมานาน หยุดซ่อม ตรอมอุรา
เก่าผ่านไป ใหม่มา เป็นอาจิณ

ถึงเวลา ดอกไม้ กลีบกลายร่วง
เป็นสีม่วง ทวงถาม ยามถวิล
เริ่มมองทาง ยาวไกล ในชีวิน
ใกล้จะสิ้น โรยแรง หน้าแล้งเยือน

ก้านที่เคย ชูชัน นั้นเริ่มเฉา
ใบสีเขียว ตอนเช้า เล่าดูเหมือน
จะเหลืองหล่น ต้นค้อม พร้อมบิดเบือน
เริ่มเขยื้อน เคลื่อนเข้า เน่าตามมา

เป็นวัฏฏะ สังขาร อย่าซ่านซุก
มานจะทุกข์ เปล่าดาย ในภายหน้า
อายุเพียง ตัวเลข เสกเป่านา
จงเริงร่า พาใจ ให้ผ่องเพ็ญ
(http://image.ohozaa.com/i/821/O6ne3.png) (http://image.ohozaa.com/view2/wdpDy3Tbrw0miqMO)


หัวข้อ: Re: รถไฟสายกาลเวลา
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 01 มกราคม 2013, 08:11:PM

นั่งทวนคำนำทางคิดข้างปลง   
นับว่าตรงเป้าหมายมองให้เห็น
ทั้งทุกข์สุขคลุกเคล้าเศร้าลำเค็ญ   
ทุกประเด็นเช่นนั้นแผกกันบ้าง

มวลมนุษย์จุติมาแล้วลาจาก   
ตามวิบากกรรมเก่าที่เราสร้าง
รักกันเถิดเทิดธรรมย้ำสายกลาง   
อย่ารู้ร้างเยื่อใยผูกไมตรี

น้อมโอวาทพุทธองค์ลงสั่งสม   
ยึดในพรหมจตุบาลวิหารสี่
จิตเบิกบานทั่วหน้าทั้งธานี      
มวลมาลีล้วนหอมชวนดอมดม

          เนิน จำราย



หัวข้อ: Re: รถไฟสายกาลเวลา
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 01 มกราคม 2013, 09:14:PM
รถไฟขบวนสุดท้ายยังไม่มี
อย่าเพิ่งเร่งนับนาทีชีวีขม
จะยิ่งซ้ำช้ำเพิ่มเสริมโศกตรม
จะระทมดวงแดแค่คิดไป

แม้เสียงแว่วรถไฟใกล้มาถึง
ให้คนึงถึงสิ่งของที่ต้องหมาย
จะหยิบทุกข์หรือสุขขึ้นรถไฟ
จะละทิ้งสิ่งใดไว้ชานชลา

มาไม่ถึงอย่าพึ่งก้าวจะเร้าร้อน
แม้นมาก่อนถึงไม่พร้อมต้องยอมหนา
หากแว่วเสียงรถไฟในจินตนา
เตรียมข้าวของไว้ซะจะได้ไม่ลืม