พิมพ์หน้านี้ - ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 24 ตุลาคม 2012, 11:22:AM



หัวข้อ: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 24 ตุลาคม 2012, 11:22:AM
http://www.youtube.com/watch?v=7i2ILcDlYU8


อีกไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้...

ระยะทางแสนไกลเพียงใดนั้น
เพียงใจเราใกล้กันสำคัญกว่า
ไกลคือใกล้ใกล้คือไกลในบางครา
ตามแต่ห้วงช่วงเวลาพาผูกพัน

ด้วยดวงใจด้วยดวงจิตลิขิตเขียน
วกวน-วกเวียน แปลงเปลี่ยนฝัน
ห่างหาย-ห่างไกล ในบางวัน
บางเวลาใกล้กันสัมพันธ์ใจ

ระยะทางแสนไกลเพียงใดกั้น
ข้ามขอบฟ้าตะวันจันทร์ผ่องใส
ร่วมร้อยเรียงเคียงคำนำเรื่อยไป
ใกล้คือไกลไกลคือใกล้ด้วยใจเรา...

หทัยกาญจน์
๒๔ ตุลาคม พศ.๒๕๕๕


หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 ตุลาคม 2012, 02:44:PM

                                          นกน้อยเอย...
                                          เมื่อก่อนเคยแต่งกลอนว่าวอนเจ้า
                                          คอยปลอบปลุกผูกพัน..วันสองเรา
                                          ตั้งแต่เสาร์อาทิตย์จิตเวียนวน

                                          สู่นาครว่อนบินรินคำหวาน
                                          ห่างกลอนกานท์จากไกลใช่แปรเปลี่ยน
                                          เพื่อความรู้ชูงานการเล่าเรียน
                                          คืนเยี่ยมเยียนทันทีมีเวลา

                                          นกน้อยเอย...
                                          ขอชมเชยบริหารกาลมีค่า
                                          สวัสดีมีชัยใกล้เข้ามา
                                          ในอุราข้าเกษมสุดเปรมปรีด์

                                              emo_89

                                           รพีกาญจน์ 59



หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 24 ตุลาคม 2012, 05:28:PM
(http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/10298_153861124758165_505086831_n.jpg)

(http://yamiejung18.webs.com/photos/Lai2/15.gif)

มองย้อนกลับคืนไป
เหมือนไกลในวิถี
ผ่านมาอีกหลายปี
ไกลนี้เหมือนใกล้กัน

นานปีที่คอยหมาย
วุ่นวายคลายสุขสันต์
งกเงิ่นเกินรำพัน
ในวันที่ร่ำเรียน

ไกลนั้นวันนี้ใกล้
ภูมิใจในขีดเขียน
เวลาพาหมุนเวียน
เปลี่ยนใกล้ได้เก็บผล

เหนื่อยหายได้ดั่งหวัง
พลังหลั่งเข้มข้น
เดินหน้าพาชีพตน
หลุดพ้นบนกลเกมส์

ใกล้แล้วแค่มือเอื้อม
กระเพื่อมเลื่อมหงส์เหม
ระยับรับอิ่มเอม
เกษมเปรมอุรา

อย่าปล่อยให้หลุดมือ
จงยื้อถือรักษา
จากไกลใกล้แล้วนา
ปริญญา..คว้ามาครอง..

"บ้านริมโขง"
๒๔ ตุลาคม ๒๕๕๕

(http://yamiejung18.webs.com/photos/Lai2/62.gif)


หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 24 ตุลาคม 2012, 07:31:PM

                                          นกน้อยเอย...
                                          เมื่อก่อนเคยแต่งกลอนว่าวอนเจ้า
                                          คอยปลอบปลุกผูกพัน..วันสองเรา
                                          ตั้งแต่เสาร์อาทิตย์จิตวนเวียน

                                          สู่นาครว่อนบินรินคำหวาน
                                          ห่างกลอนกานท์จากไกลใช่แปรเปลี่ยน
                                          เพื่อความรู้ชูงานการเล่าเรียน
                                          คืนเยี่ยมเยียนทันทีมีเวลา

                                          นกน้อยเอย...
                                          ขอชมเชยบริหารกาลมีค่า
                                          สวัสดีมีชัยใกล้เข้ามา
                                          ในอุราข้าเกษมสุดเปรมปรีด์

                                              emo_89

                                           รพีกาญจน์ 59


(http://[url=http://i821.photobucket.com/albums/zz133/yamiejung32/day%20a1/g2.gif]http://i821.photobucket.com/albums/zz133/yamiejung32/day%20a1/g2.gif[/url])

อาจจะเป็นเช่นนกน้อยคอยผกผิน
คอยโฉบเฉี่ยวโบยบินทุกถิ่นที่
ระยะทางใกล้ไกลเพียงใดมี
ก็ใกล้กันทุกนาทีที่หวนมา

ด้วยศึกษาเล่าเรียนพากเพียรยิ่ง
หลากหลายสิ่งหลายหลากวันฉันห่วงหา
หลากหลายคนหลายหลากคำนำตรึงตรา
ในวันนี้มีเวลาพาถึงกัน

 emo_126
หทัยกาญจน์
๒๔ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕
(http://[url=http://i821.photobucket.com/albums/zz133/yamiejung32/day%20a1/g2.gif]http://i821.photobucket.com/albums/zz133/yamiejung32/day%20a1/g2.gif[/url])

(http://stuffpoint.com/beautiful-birds/image/48201-beautiful-birds-blue-and-red.jpg)


หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 24 ตุลาคม 2012, 07:59:PM
(http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/10298_153861124758165_505086831_n.jpg)

(http://yamiejung18.webs.com/photos/Lai2/15.gif)

มองย้อนกลับคืนไป
เหมือนไกลในวิถี
ผ่านมาอีกหลายปี
ไกลนี้เหมือนใกล้กัน

นานปีที่คอยหมาย
วุ่นวายคลายสุขสันต์
งกเงิ่นเกินรำพัน
ในวันที่ร่ำเรียน

ไกลนั้นวันนี้ใกล้
ภูมิใจในขีดเขียน
เวลาพาหมุนเวียน
เปลี่ยนใกล้ได้เก็บผล

เหนื่อยหายได้ดั่งหวัง
พลังหลั่งเข้มข้น
เดินหน้าพาชีพตน
หลุดพ้นบนกลเกมส์

ใกล้แล้วแค่มือเอื้อม
กระเพื่อมเลื่อมหงส์เหม
ระยับรับอิ่มเอม
เกษมเปรมอุรา

อย่าปล่อยให้หลุดมือ
จงยื้อถือรักษา
จากไกลใกล้แล้วนา
ปริญญา..คว้ามาครอง..

"บ้านริมโขง"
๒๔ ตุลาคม ๒๕๕๕

(http://yamiejung18.webs.com/photos/Lai2/62.gif)
ไกลกันวันนี้ใกล้
สิ่งฝันใฝ่ได้สนอง
แนวทางสร้างครรลอง
วิถีทองของตัวตน

ไกลกันวันนี้ใกล้
สิ่งฝันใฝ่ใกล้เห็นผล
พ่อแม่แลทุกคน
ความหวังล้นบนมือเรา

ไกลกันวันนี้ใกล้
สิ่งฝันใฝ่ในใจเขา
ใจฉันนั้นบางเบา
เพียงเพราะเฝ้าฝันตอบแทน

ไกลกันวันนี้ใกล้
สิ่งฝันใฝ่ไกลหมื่นแสน
ถิ่นใดในทั่วแดน
ก็ใกล้แก่นก็ใกล้กัน...

 emo_126
หทัยกาญจน์
๒๔ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕






หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 24 ตุลาคม 2012, 09:48:PM

emo_79      emo_111      emo_79

วันนี้แม้ไกลห่าง
แต่ก็ห่างเพียงฟ้ากั้น
แม้ตัวไม่พัวพัน
แต่ใจฉันนั้นเคียงเธอ

ห่างไกลใช่ห่างรัก
แต่ใจภักดิ์รักล้นเอ่อ
มอบใจไว้ปรนเปรอ
อย่าให้เก้อเพ้อคนเดียว

ทำไมต้องห่วงหวง
ดั่งดาวดวงห่วงจันทร์เสี้ยว
รักแท้แม้คมเคียว
ยังกลมเกลียวเกี่ยวดวงดาว

พร่ำเพ้อละเมอหา
ดั่งนภาในหน้าหนาว
ระยิบกระพริบพราว
สุกสกาวดุจราวใจ

ดาวเอ๋ยเคยเห็นอยู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหน?
ป่าเขาลำเนาไพร
หรืออยู่ไกลจากบ้านกลอน

ยามว่างอย่าห่างหาย
จงเยี่ยมกรายมาถ่ายถอน
รู้ไหมใครร้าวรอน
ยามบังอรเจ้ารอนแรม  emo_12

“ไพร พนาวัลย์”


หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 25 ตุลาคม 2012, 10:37:AM
emo_79      emo_111      emo_79

วันนี้แม้ไกลห่าง
แต่ก็ห่างเพียงฟ้ากั้น
แม้ตัวไม่พัวพัน
แต่ใจฉันนั้นเคียงเธอ

ห่างไกลใช่ห่างรัก
แต่ใจภักดิ์รักล้นเอ่อ
มอบใจไว้ปรนเปรอ
อย่าให้เก้อเพ้อคนเดียว

ทำไมต้องห่วงหวง
ดั่งดาวดวงห่วงจันทร์เสี้ยว
รักแท้แม้คมเคียว
ยังกลมเกลียวเกี่ยวดวงดาว

พร่ำเพ้อละเมอหา
ดั่งนภาในหน้าหนาว
ระยิบกระพริบพราว
สุกสกาวดุจราวใจ

ดาวเอ๋ยเคยเห็นอยู่
ยอดพธูอยู่แห่งไหน?
ป่าเขาลำเนาไพร
หรืออยู่ไกลจากบ้านกลอน

ยามว่างอย่าห่างหาย
จงเยี่ยมกรายมาถ่ายถอน
รู้ไหมใครร้าวรอน
ยามบังอรเจ้ารอนแรม  emo_12

“ไพร พนาวัลย์”

(http://3.bp.blogspot.com/-ohlUUUEjB8I/T9HvTT6LqDI/AAAAAAAAf5s/T_Yw3jM7QSA/s1600/flowscalline016.gif)
มิใกล้ มิไกลห่าง
ระยะทาง สรรค์สร้างฝัน
ห่างไกล ในบางวัน
แต่ใกล้กัน นั้นเรื่องจริง

วันนี้ ที่เห็นใกล้
วันหน้าไกล ได้ทุกสิ่ง
ทุกอย่าง ต่างแอบอิง
แต่มิทิ้ง ยิ่งคือ "กลอน"

วันนี้ แวะมาหา
ถึงพี่ยา พาอักษร
คิดถึง ซึ่งสุนทร
แต่เก่าก่อน ตอนอยู่เคียง

หากว่าง สรรค์สร้างคำ
มาประจำ นำส่งเสียง
ร้องร่ำ ถ้อยสำเนียง
ร้อยคำเรียง เคียงเช่มเดิม

 emo_126
หทัยกาญจน์
๒๕ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕
(http://3.bp.blogspot.com/-ohlUUUEjB8I/T9HvTT6LqDI/AAAAAAAAf5s/T_Yw3jM7QSA/s1600/flowscalline016.gif)


หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 25 ตุลาคม 2012, 11:26:AM
emo_126 emo_126
มาเที่ยว เปลี่ยวยิ่งนัก       ขาดคนรัก หนักใจเพิ่ม
แรมร้าง ทางดังเดิม         ใจเริ่มท้อ ห่อกมล

มาเที่ยว เรียวป่าเขา      นั่งจับเจ่า เฝ้าสับสน
ห่างรัก ชักมืดมน        มองผู้คน หมองหม่นทรวง

สองวัน พลันเปลี่ยวจิต   คะนึงนิจ คิดเป็นห่วง
จากบ้าน ซ่านแดดวง    คิดถึงอยู่ ไม่รู้คลาย

ป่านนี้ พี่คงเหงา      รอคอยเรา เช้ายันบ่าย
ร้อนจิต คิดมิวาย      อย่าพึ่งหน่าย กลายเปลี่ยนไป

จากมา น้ำตาร่วง     กลัวเขาควง สาวคนใหม่
สี่ห้อง อย่ามองใคร  ขอจองใจ ไว้นิรันดร์
พันทอง
 emo_126 emo_126





หัวข้อ: Re: ไกลแค่ไหน คือ ใกล้ ♥
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 25 ตุลาคม 2012, 02:44:PM

  

                            รับจองห้องใจไว้       ถึงวันไหนอย่าลืมกัน
                       เปิดห้องรอน้องพัน         ผู้เลอโฉมโลมหทัย

                            รู้ดีว่าพี่เหงา            คนเคยเย้าห่างเหินไป
                       มีคำจำขึ้นใจ                ว่ารักแรกแปลกสิ้นดี

                            จะจำรักครั้งแรก       มันซึมแทรกในชีวี   
                       ณ บ้านเคยคลุกคลี        ดุจรักแรกแทรกซึมทรวง

                            เหมือนหนามตามสะกิด   แผลน้อยนิดแต่หนักหน่วง
                       เริงรักแกล้งตักตวง        แต่ภายในใครจะรู้