พิมพ์หน้านี้ - ๐...เมฆาอาลัย...๐

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: เมฆสีรุ้ง ที่ 05 ตุลาคม 2012, 07:16:PM



หัวข้อ: ๐...เมฆาอาลัย...๐
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆสีรุ้ง ที่ 05 ตุลาคม 2012, 07:16:PM
เมฆาอาลัย
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/320/9320/images/storm1.jpg)
มองเมฆครึ้มทึมฟ้าพาประหวั่น
เสียงพายุดุดันพรั่นพรึงให้
อสนีบาตฟาดฟ้ามาแต่ไกล
ผ่าทะลวงดวงใจจนแหลกลาน

เย็นยะเยือกเกลือกกลั้วในความมืด
มันเย็นชืดฝืดใจจนตายด้าน
เมื่อลิ้มรสเหน็บหนาวทรมาน
ยากจะผ่านม่านเมฆวิเวกใจ

แสงใดเคยสาดส่องต้องผืนดิน
แสงก็พลันสูญสิ้นทางไสว
แสงไม่อาจสาดพ้นเพราะจนใจ
แสงจึงลาลับไปในเมฆา

หยาดน้ำฝนหล่นฟ้าพาสะท้าน
แสนร้าวรานซานซมระทมคร่า
พลันสูญเสียทุกสิ่งที่มีมา
ฝากถ้อยคำอำลาสู่ผืนดิน


เมฆสีรุ้ง
๕ ต.ค. ๒๕๕๕


หัวข้อ: Re: ๐...เมฆาอาลัย...๐
เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 05 ตุลาคม 2012, 09:53:PM
(http://www.qzub.com/bar_068.gif) (http://www.qzub.com)

เมฆสลาย คลายรัก หักสะบั้น
นั่งวาดฝัน วาดวิมาน พานศูนย์สิ้น
จากก้อนเมฆ เป็นวิมาน บนลานดิน
รักมาภินท์ พังพาบ ทาบทับทรวง

คบกัน ไม่ทันไร เธอไปจาก
สองฝั่งฟาก น้ำตา มาหลั่งร่วง
เธอที่รัก ควักใจ ไปทั้งดวง
แถมไปควง คนอื่น ชื่นทุกวัน

ไปไม่นาน พบพานเขา เข้าวิวาห์
ต้องกลับมา ซบหมอน นอนหนาวสั่น
รักเพิ่งจาก พรากใจ ไม่ไกลกัน
 เธอมาพลัน เชือดใจ ให้กากิน
ชลนา  ทิชากร

(http://www.qzub.com/bar_097.gif) (http://www.qzub.com)

http://www.youtube.com/watch?v=pnjQGICapaQ