พิมพ์หน้านี้ - ๐ เหงา ๐

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ตะวันฉาย ที่ 04 สิงหาคม 2012, 02:08:PM



หัวข้อ: ๐ เหงา ๐
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 04 สิงหาคม 2012, 02:08:PM


๐ เหงา ๐

๐ ความเหงาแอบซุกซ่อน
บ้างกัดกร่อนให้สับสน
สุมทรวงดวงกมล
หาใดปนก็ไม่มี

๐ หยิบยื่นคือเวลา
เข้าสบตาในบางที่
รินไหลคือวารี
มันล้นปรี่คลี่นัยน์ตา

๐ ความเหงาใยโหดร้าย
แอบแทรกกายให้โหยหา
เฆี่ยนตีให้โรยลา
มินำพาออกจากใจ

 ๐ พันธะมัดปูดปม
แล้วระดมความร่ำไห้
เกาะเกี่ยวเทียวอาลัย
แล้วน้ำใสก็ร่วงโรย

๐ พบเพียงความเพ้อฝัน
สุมโรมรันเข้าตีโบย
จัดฉากให้ฝนโปรย
แล้วก็โรยด้วยน้ำตา

๐ อัสสุชลร่วงไหล
แก้มพวงใสคล้ายยิ้มร่า
เหมือนเพื่อนเข้าทักมา
เคยคุ้นว่ามาประจำ

๐ สัญญาไม่ได้เขียน
ยังวนเวียนอยู่กับช้ำ
รอยด่างต่างเขาทำ
เฆี่ยนเช้าค่ำมิรู้เลือน....

ตะวันฉาย

(http://www.qzub.com/bar_017.gif) (http://www.qzub.com)


หัวข้อ: Re: ๐ เหงา ๐
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าพเจ้า ที่ 04 สิงหาคม 2012, 04:13:PM
ถึงขี้เหร่และจนก็ยิ้มได้
เพียงทำใจให้ดีมีความสุข
อย่าปล่อยจิตคิดขบรบกับทุกข์
สิ่งสนุกรอคอยล่องลอยชม

เปิดใจให้ไออุ่นมาโอบกอด
แสงแดดพรอดลอดพื้นลบขื่นขม
คลายยึดมั่นถือมั่นทันอารมณ์
ทิ้งเงื่อนปมปัญหาค้างคาใจ

ก้านกล้วยน้อย


หัวข้อ: Re: ๐ เหงา ๐
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 04 สิงหาคม 2012, 04:57:PM



          ยกธรรมมาบรรเทา       อย่าให้เหงาเป็นเจ้าเรือน
สติคอยยั้งเตือน      แล้วปล่อยวางอย่างรู้ตัว

          จิตหนึ่งที่ตรึงมั่น         จิตเช่นนั้นคือเมามัว
จิตแท้จะรู้ทั่ว        ไม่แบ่งตัวไม่เลือกตน

"เมตตา"มั่นแน่วในกมล        จงสุขทุกคน
ด้วยรักและปรารถนาดี

"กรุณา"โอบอ้อมอารี              เอื้อทุกชีวี
คลายทุกข์สบสุขสดใส

"มุทิตา"ยินดีไว้ใย                 ร่วมด้วยอวยชัย
ใครใครสำเร็จสุขสม

"อุเบกขา"วางใจเยี่ยงพรหม      ท่านทุกข์โศกตรม
ไตร่ตรองพินิจอนัตตา

ข้อธรรมบ่งชี้  พรหมวิหารสี่  ให้พิจารณา  สุขทุกข์เพราะใจ ลองเจริญเมตตา   
ดั่งได้สดับมา  กถาก็จบเอย

                                    เนิน จำราย   

      


หัวข้อ: Re: ๐ เหงา ๐
เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 04 สิงหาคม 2012, 05:11:PM
ถึงขี้เหร่และจนก็ยิ้มได้
เพียงทำใจให้ดีมีความสุข
อย่าปล่อยจิตคิดขบรบกับทุกข์
สิ่งสนุกรอคอยล่องลอยชม

เปิดใจให้ไออุ่นมาโอบกอด
แสงแดดพรอดลอดพื้นลบขื่นขม
คลายยึดมั่นถือมั่นทันอารมณ์
ทิ้งเงื่อนปมปัญหาค้างคาใจ

ก้านกล้วยน้อย emo_52
(http://www.qzub.com/bar_170.gif)

๐ พลบค่ำ ย้ำดวงจิต      สู่นึกคิด ติดโค้งฟ้า
ทดท้อ ต่อชะตา      ยามห่างไกล ใจร้าวรอน

๐ เดียวดาย กลับกลายเหงา   มีเพียงเงา เฝ้าทอดถอน
ร้างบ้าน นานจากจร      มิได้หวน ทวนกลับคืน

๐ เหน็บหนาว ขาวหิมะ   ยากพบปะ จะขัดขืน
ไม่ย้อน วอนหยัดยืน      ขออยู่บ้าน ย่านป่าไพร
..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50