ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เขาทิ้งคมคำคมที่พรมโลก

ทั้งทิ้งโศกเศร้าโศกวิโยคหา

ประโลมไล้ร่ายไล้ในจินตนา

ประดับประดาประดิษฐ์ร้อยถ้อยคำ

วางคุณค่าเห็นค่าว่ามนุษย์

บริสุทธิ์พิสุทธิ์เลิศประเสริฐล้ำ

ทั้งคมงามความงามตามลำนำ

ดุจเตือนย้ำแลย้ำน้ำคำคน

ก่อนทิ้งหายให้หายในสายชีวิต

ปล่อยความคิดให้คิดประสิทธิ์ผล

ทิ้งร่องรอยในรอยร้อยผู้คน

เพียงนามตนที่ตนแฝงแท่งปากกา

รอยกวีกล่าวทิ้ง  เพียงนาม

ใดเล่าจะงดงาม  เที่ยงแท้

กาลฝากส่งนัยความ  ขับกล่อม ขับไกว

เกินกว่าเหล่านั้นแม้  เบิ่งแล้วจริงไฉน

แกะรอยใดอ่านรู้  คมคำ

ฤาท่านทำลำนำ  ซ่อนไว้

นานมีแต่เงื่อนงำ  ไกวแกว่ง เหลือฤา

ฝากแต่เพียงชื่อไซร้  ท่านใช้ หลบนาม

...ปลิดใบแห้งเหี่ยวเฉา          คืนดิน

คว้างกลางลมรวยริน          ร่อนเคว้ง

ส่งมอบพลังถวิล          ส่งสู่  ตุ่มตา

พักร่างสลายสิ้น          แอบยิ้ม  ยินดี
 emo_100
.................555 แจมจากใจเพียวๆไม่เกี่ยวฉันทลักษณ์นะฮะ...น้องอิงเยี่ยมมากกกกกก...//พี่ดรีม